Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir, Björn Kristinn Pálmarsson og Smári Bergmann Kolbeinsson skrifa 23. október 2025 08:03 Um ábyrgð, heiðarleika og virðingu fyrir leikreglum samfélagsins Á undanförnum vikum hefur myndast umræða á samfélagsmiðlum þar sem frístundahúsaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi eru hvattir til að skrá sig með „ótilgreint heimilisfang“ í sveitarfélaginu til að öðlast kosningarétt og hafa þannig áhrif á næstu sveitarstjórnarkosningar, þótt þeir búi ekki raunverulega í sveitarfélaginu. Í umræðunum má jafnvel sjá hagnýtar leiðbeiningar um hvernig framkvæma eigi slíka skráningu. Við vitum vel að margir sem dvelja reglulega í frístundahúsum í sveitarfélaginu hafa sterk tengsl við svæðið, eru virkir þátttakendur í samfélaginu og vilja hafa áhrif á þróun þess. Þessi tengsl eru dýrmæt og sveitarfélagið metur framlag frístundahúsaeigenda mikils. Þegar fólk er hvatt til að breyta skráningu sinni tímabundið til að hafa áhrif á kosningar, án þess að hafa fasta búsetu hér, þá er verið að spila með traustið sem lýðræðið byggir á. Lýðræði er ekki leikur. Það er samkomulag okkar allra um að virða reglurnar og bera ábyrgð á samfélaginu sem við erum hluti af. Ekki spurning um völd – heldur ábyrgð Mikilvægt er að taka fram að núverandi meirihluti í sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps mun ekki bjóða sig fram í næstu sveitarstjórnarkosningum. Þessi umræða snýst því ekki um pólitískan ávinning eða um að halda í völd. Hún snýst um eitthvað miklu dýpra: virðingu fyrir leikreglunum, trausti til kerfisins og ábyrgð gagnvart samfélaginu öllu. Við berum öll ábyrgð á því að tryggja að ákvarðanir séu teknar á málefnalegum grunni en ekki með skipulögðum aðgerðum á samfélagsmiðlum sem geta breytt forsendum kosninga. Lýðræðið byggir á þátttöku þeirra sem búa allan ársins hring í samfélaginu, lifa með því og bera ábyrgð á því. Þegar lýðræði verður brothætt Lýðræðið krefst virkrar þátttöku, en einnig heiðarleika og jafnræðis.Þegar fólk er hvatt til að „skrá sig tímabundið“ í sveitarfélag til að kjósa, jafnvel með hugmynd um að „skrá sig til baka“ eftir kosningar þá er verið að nýta kerfið á hátt sem getur raskað trausti og jafnvægi í kosningum. Flestir sem taka þátt í slíku gera það ekki af vondum hug, heldur vegna þess að þeir vilja hafa áhrif á samfélag sem þeim þykir vænt um. Það breytir ekki því að aðgerðir af þessu tagi geta haft alvarlegar afleiðingar: þær brengla tölfræði Þjóðskrár, valda óvissu í áætlunum sveitarfélaga og geta raskað þeirri samstöðu sem þarf til að tryggja ábyrga stjórnsýslu. Þær geta einnig leitt til þess að ákvarðanir um þjónustu, skólamál, neyðarviðbrögð eða uppbyggingu byggjast á röngum forsendum – með tilheyrandi ójafnræði milli íbúa og í samstarfsverkefnum sveitarfélagsins. Þegar hópur fólks er hvattur til að breyta skráningu sinni eingöngu til að hafa áhrif á kosningaúrslit, án þess að hafa raunverulega búsetu eða ábyrgð á samfélaginu, þá er lýðræðislegur grundvöllur kosninga orðinn óljós. Það er hvorki í anda kosningalaga né í anda samfélagslegrar samstöðu. Skipulag og jafnræði í forgrunni Í Grímsnes- og Grafningshreppi eru nær 3.400 frístundahús og rúmlega 690 skráðir íbúar. Það er eðlilegt að eigendur frístundahúsa vilji hafa rödd í umræðu um skipulag, þjónustu og framtíðarsýn. En það er mikilvægt að muna að skipulag er verkfæri til að tryggja jafnvægi milli hagsmuna þeirra sem búa hér og þeirra sem nýta svæðið til frístunda.Ef kerfi lögheimilisskráningar er notað til að breyta því jafnvægi, þá er verið að grafa undan grundvallarhlutverki sveitarfélagsins, að tryggja réttláta, stöðuga og faglega stjórnsýslu. Skipulag er ekki aðeins teikningar eða reglur, það er rammi sem tryggir jafnræði og traust milli íbúa, frístundahúsaeigenda og stjórnvalda. Nauðsyn skýrleika og lagabreytinga Þessi staða sýnir að skýra þarf reglurnar betur. Endurskoða þarf lög um lögheimili og aðsetur þannig að þeir sem ekki eru með skráð lögheimili í íbúðarhúsnæði verði skráðir „ótilgreindir“ í því sveitarfélagi þar sem þeir höfðu síðast lögheimili með staðfangi, ekki í sveitarfélagi þar sem þeir dvelja tímabundið. Slík breyting myndi tryggja réttlæti, jafnræði og raunhæft skipulagsvald sveitarfélaga og sporna við því að hægt sé að sniðganga bann við fastri búsetu í frístundabyggð.Jafnframt þarf að efla fræðslu og eftirlit með því þegar hvatt er til slíkra skráninga, hvort sem það er gert af misskilningi eða ásetningi. Lokaorð Grundvöllur allra sveitarfélaga endurspeglast í virku íbúalýðræði. Þau verða að geta tekið ákvarðanir um skipulag, þjónustu og þróun byggðar á traustum upplýsingum og raunverulegri búsetu íbúa. Þegar kerfið er notað með þeim hætti að fólk er hvatt til að „skrá sig inn til að kjósa og út aftur þegar búið er að kjósa“, þá er hætta á að við glötum trausti á ferlunum sem halda samfélaginu saman. Við í Grímsnes- og Grafningshreppi stöndum ekki gegn nýjum röddum, breytingum eða þátttöku, heldur leggjum áherslu á að hún fari fram á heiðarlegum og gagnsæjum forsendum. Við viljum standa vörð um það sem sameinar okkur: virðingu, samstöðu og ábyrgð. Lýðræði krefst ábyrgðar – og hún byrjar á virðingu fyrir leikreglunum. Höfundar eru Ása Valdís Árnadóttir, Björn Kristinn Pálmarsson og Smári Bergmann Kolbeinsson fulltrúar í sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Grímsnes- og Grafningshreppur Skoðun: Sveitarstjórnarkosningar 2026 Mest lesið Það sem við skuldum hvort öðru Jónas Már Torfason Skoðun Fjárfestum í mannréttindafræðslu Vala Karen Viðarsdóttir,Pétur Hjörvar Þorkelsson Skoðun Læknar eru lífsbjörg: Tryggjum sérnám þeirra Halla Hrund Logadóttir Skoðun Hvernig er þetta með erfðafjárskattinn? Jóhann Óli Eiðsson Skoðun Sakavottorðið og ég Sigurður Árni Reynisson Skoðun Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik Skoðun Að vera kona Signý Sigurðardóttir Skoðun Halldór 06.12.25 Halldór Baldursson Halldór Mamma fékk fjórar milljónir fyrir að eignast þig í apríl Guðfinna Kristín Björnsdóttir Skoðun Stór orð – litlar efndir Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Það sem við skuldum hvort öðru Jónas Már Torfason skrifar Skoðun Fjárfestum í mannréttindafræðslu Vala Karen Viðarsdóttir,Pétur Hjörvar Þorkelsson skrifar Skoðun Sakavottorðið og ég Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Stór orð – litlar efndir Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar Skoðun Netið er ekki öruggt Sunna Elvira Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Meirihluti bæjarstjórnar Hafnarfjarðar á villigötum Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Valkvæð tilvitnun í Feneyjanefndina Hjörtur J Guðmundsson skrifar Skoðun Mótorhjólin úti – Fjórhjólin inni skrifar Skoðun Læknar eru lífsbjörg: Tryggjum sérnám þeirra Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Fjárlögin 2026: Hvert stefnum við? Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn Anton Már Gylfason skrifar Skoðun Að deyja með reisn: hver ræður því hvað það þýðir? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Blönduð byggð við Sundin - í boði nýrrar samgönguáætlunar Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tómstundamenntun sem meðferðarúrræði Brynja Dögg Árnadóttir skrifar Skoðun Partíið er búið – allir þurfa að fóta sig í breyttum heimi Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun „Stuttflutt“ Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Landssamband smábátaeigenda 40 ára – hverju hefur baráttan skilað? Kjartan Páll Sveinsson,Örn Pálsson skrifar Skoðun Frá séreignarstefnu til fjárfestingarmarkaðar: hvað fór úrskeiðis? Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar Skoðun Íslenska til sýnis – Icelandic for display Matthías Aron Ólafsson skrifar Skoðun Opið bréf til Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Íslands Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Skekkjan á fjölmiðlamarkaði: Ríkisrisinn og raunveruleikinn Herdís Dröfn Fjeldsted skrifar Skoðun Hvernig er þetta með erfðafjárskattinn? Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Hverjir hagnast á húsnæðisvandanum? – Ungt fólk er blekkt og tíminn að renna út Arnar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hafnarfjörður í blóma: Sókn og stöðugleiki Guðbjörg Oddný Jónasdóttir skrifar Skoðun Hugmynd um að loka glufu - tilgangurinn helgar sennilega meðalið skrifar Skoðun Börnin okkar þurfa meira en dýrt parket og snaga úr epal Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun Vegið að eigin veski Steinþór Ólafur Guðrúnarson skrifar Skoðun Könnun sýnir að almenningur er fylgjandi stjórnvaldsaðgerðum gegn ofþyngd og offitu barna Sigrún Elva Einarsdóttir skrifar Skoðun „Það er kalt á toppnum“ – félagsleg einangrun og afreksíþróttafólk Líney Úlfarsdóttir,Svavar Knútur skrifar Sjá meira
Um ábyrgð, heiðarleika og virðingu fyrir leikreglum samfélagsins Á undanförnum vikum hefur myndast umræða á samfélagsmiðlum þar sem frístundahúsaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi eru hvattir til að skrá sig með „ótilgreint heimilisfang“ í sveitarfélaginu til að öðlast kosningarétt og hafa þannig áhrif á næstu sveitarstjórnarkosningar, þótt þeir búi ekki raunverulega í sveitarfélaginu. Í umræðunum má jafnvel sjá hagnýtar leiðbeiningar um hvernig framkvæma eigi slíka skráningu. Við vitum vel að margir sem dvelja reglulega í frístundahúsum í sveitarfélaginu hafa sterk tengsl við svæðið, eru virkir þátttakendur í samfélaginu og vilja hafa áhrif á þróun þess. Þessi tengsl eru dýrmæt og sveitarfélagið metur framlag frístundahúsaeigenda mikils. Þegar fólk er hvatt til að breyta skráningu sinni tímabundið til að hafa áhrif á kosningar, án þess að hafa fasta búsetu hér, þá er verið að spila með traustið sem lýðræðið byggir á. Lýðræði er ekki leikur. Það er samkomulag okkar allra um að virða reglurnar og bera ábyrgð á samfélaginu sem við erum hluti af. Ekki spurning um völd – heldur ábyrgð Mikilvægt er að taka fram að núverandi meirihluti í sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps mun ekki bjóða sig fram í næstu sveitarstjórnarkosningum. Þessi umræða snýst því ekki um pólitískan ávinning eða um að halda í völd. Hún snýst um eitthvað miklu dýpra: virðingu fyrir leikreglunum, trausti til kerfisins og ábyrgð gagnvart samfélaginu öllu. Við berum öll ábyrgð á því að tryggja að ákvarðanir séu teknar á málefnalegum grunni en ekki með skipulögðum aðgerðum á samfélagsmiðlum sem geta breytt forsendum kosninga. Lýðræðið byggir á þátttöku þeirra sem búa allan ársins hring í samfélaginu, lifa með því og bera ábyrgð á því. Þegar lýðræði verður brothætt Lýðræðið krefst virkrar þátttöku, en einnig heiðarleika og jafnræðis.Þegar fólk er hvatt til að „skrá sig tímabundið“ í sveitarfélag til að kjósa, jafnvel með hugmynd um að „skrá sig til baka“ eftir kosningar þá er verið að nýta kerfið á hátt sem getur raskað trausti og jafnvægi í kosningum. Flestir sem taka þátt í slíku gera það ekki af vondum hug, heldur vegna þess að þeir vilja hafa áhrif á samfélag sem þeim þykir vænt um. Það breytir ekki því að aðgerðir af þessu tagi geta haft alvarlegar afleiðingar: þær brengla tölfræði Þjóðskrár, valda óvissu í áætlunum sveitarfélaga og geta raskað þeirri samstöðu sem þarf til að tryggja ábyrga stjórnsýslu. Þær geta einnig leitt til þess að ákvarðanir um þjónustu, skólamál, neyðarviðbrögð eða uppbyggingu byggjast á röngum forsendum – með tilheyrandi ójafnræði milli íbúa og í samstarfsverkefnum sveitarfélagsins. Þegar hópur fólks er hvattur til að breyta skráningu sinni eingöngu til að hafa áhrif á kosningaúrslit, án þess að hafa raunverulega búsetu eða ábyrgð á samfélaginu, þá er lýðræðislegur grundvöllur kosninga orðinn óljós. Það er hvorki í anda kosningalaga né í anda samfélagslegrar samstöðu. Skipulag og jafnræði í forgrunni Í Grímsnes- og Grafningshreppi eru nær 3.400 frístundahús og rúmlega 690 skráðir íbúar. Það er eðlilegt að eigendur frístundahúsa vilji hafa rödd í umræðu um skipulag, þjónustu og framtíðarsýn. En það er mikilvægt að muna að skipulag er verkfæri til að tryggja jafnvægi milli hagsmuna þeirra sem búa hér og þeirra sem nýta svæðið til frístunda.Ef kerfi lögheimilisskráningar er notað til að breyta því jafnvægi, þá er verið að grafa undan grundvallarhlutverki sveitarfélagsins, að tryggja réttláta, stöðuga og faglega stjórnsýslu. Skipulag er ekki aðeins teikningar eða reglur, það er rammi sem tryggir jafnræði og traust milli íbúa, frístundahúsaeigenda og stjórnvalda. Nauðsyn skýrleika og lagabreytinga Þessi staða sýnir að skýra þarf reglurnar betur. Endurskoða þarf lög um lögheimili og aðsetur þannig að þeir sem ekki eru með skráð lögheimili í íbúðarhúsnæði verði skráðir „ótilgreindir“ í því sveitarfélagi þar sem þeir höfðu síðast lögheimili með staðfangi, ekki í sveitarfélagi þar sem þeir dvelja tímabundið. Slík breyting myndi tryggja réttlæti, jafnræði og raunhæft skipulagsvald sveitarfélaga og sporna við því að hægt sé að sniðganga bann við fastri búsetu í frístundabyggð.Jafnframt þarf að efla fræðslu og eftirlit með því þegar hvatt er til slíkra skráninga, hvort sem það er gert af misskilningi eða ásetningi. Lokaorð Grundvöllur allra sveitarfélaga endurspeglast í virku íbúalýðræði. Þau verða að geta tekið ákvarðanir um skipulag, þjónustu og þróun byggðar á traustum upplýsingum og raunverulegri búsetu íbúa. Þegar kerfið er notað með þeim hætti að fólk er hvatt til að „skrá sig inn til að kjósa og út aftur þegar búið er að kjósa“, þá er hætta á að við glötum trausti á ferlunum sem halda samfélaginu saman. Við í Grímsnes- og Grafningshreppi stöndum ekki gegn nýjum röddum, breytingum eða þátttöku, heldur leggjum áherslu á að hún fari fram á heiðarlegum og gagnsæjum forsendum. Við viljum standa vörð um það sem sameinar okkur: virðingu, samstöðu og ábyrgð. Lýðræði krefst ábyrgðar – og hún byrjar á virðingu fyrir leikreglunum. Höfundar eru Ása Valdís Árnadóttir, Björn Kristinn Pálmarsson og Smári Bergmann Kolbeinsson fulltrúar í sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps.
Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik Skoðun
Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar
Skoðun Blönduð byggð við Sundin - í boði nýrrar samgönguáætlunar Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Landssamband smábátaeigenda 40 ára – hverju hefur baráttan skilað? Kjartan Páll Sveinsson,Örn Pálsson skrifar
Skoðun Frá séreignarstefnu til fjárfestingarmarkaðar: hvað fór úrskeiðis? Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar
Skoðun Opið bréf til Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Íslands Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Skekkjan á fjölmiðlamarkaði: Ríkisrisinn og raunveruleikinn Herdís Dröfn Fjeldsted skrifar
Skoðun Hverjir hagnast á húsnæðisvandanum? – Ungt fólk er blekkt og tíminn að renna út Arnar Helgi Lárusson skrifar
Skoðun Könnun sýnir að almenningur er fylgjandi stjórnvaldsaðgerðum gegn ofþyngd og offitu barna Sigrún Elva Einarsdóttir skrifar
Skoðun „Það er kalt á toppnum“ – félagsleg einangrun og afreksíþróttafólk Líney Úlfarsdóttir,Svavar Knútur skrifar
Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik Skoðun