Jöfn vernd fyrir öll börn í veröldinni Gunnar Hersveinn skrifar 7. maí 2025 21:31 Dagarnir 8. og 9. maí eru minningardagar stríðsloka árið 1945. Markmiðið er að heiðra minningu allra sem töpuðu lífinu í hildarleiknum. Einnig að finna leiðir til að hatrið, hrokinn og heimskan verði ekki aftur ríkjandi. Við megum ekki láta bugast, við megum ekki gefast upp. Mótmælum illskunni! Allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna hefur tileinkað árið 2025 friði og trausti. Í ályktun er skorað á alþjóða samfélagið að leysa deilur með viðræðum og samningum til að tryggja varanlegan frið og traust í samskiptum aðildarríkja Sameinuðu þjóðanna. Gerum það fyrir börnin! Öll börn eru okkar börn! Mörg okkar skynja að illskan sem brann í Evrópu fyrir öllum þessum áratugum sé kviknuð aftur. Nú er jafnvel talið er að á tveimur eða þremur svæðum gætu átök breiðst út og stefnt heimsbyggðinni í hættu. Jafnvel þótt kynt sé undir ófriðarbál í heiminum um þessar mundir og vopnaframleiðendur hugsi sér gott til glóðarinnar, þá er engin ástæða til að hætta að styrkja friðarmenningu og efla traust og samvinnu milli þjóða. Vökum! Mannkynið allt er eitt í raun samfélag hvað sem aðskilnaðarsinnar segja. Okkur ber skylda til að hlúa að eigin börnum en það er rangt að líta undan og horfast ekki í augu við þjáningu barna annarra. Af þeim sökum mótmælum við stríðsrekstri, kúgun og illsku og hrópum: Börnin á Gaza eru okkar börn! Börnin í Súdan eru okkar börn! Öll börn eru okkar börn! Það er óhjákvæmilegt. Okkur ber skylda til að standa með öllum börnum alla daga í öllum löndum, óháð straumum og stefnum. Utan Úkraínu og Palestínu deyja flest börn vegna stríðaátaka í Eþíópíu og Súdan. Hvað getum við gert? Friður og stuðningur er góð gjöf til allra barna og þeirra sem unna börnum. Hættum að umbera þá sem drepa börn, kúga og eyða lífvænlegum aðstæðum. Við þurfum að segja eitthvað og gera eitthvað til að halda hugsjóninni um frið á lofti. Við þurfum að mótmæla kröftuglega, tala meira um frið og traust, rannsaka þau, skrifa um þau, læra þau og miðla þeim til annarra. Látum okkur ekki nægja að hlusta á tölur yfir látin börn í fréttum. Mótmælum! Valdhafar í Rússlandi hafa framið óafturkræfa glæpi gagnvart Úkraínu sem þeir bera fulla ábyrgð og geta ekki kennt öðrum um. Þeir hafa ekki aðeins rústað lífi og framtíð ótal fjölskyldna og barna heldur einnig rænt 20. þúsund börnum (5.5.25) frá foreldrum sínum og flutt til Rússlands. Þvílíkur glæpur, Þvílík grimmd! Ríkisstjórnin í Ísrael hefur fyrirgert allri mögulegri sátt með þjóðarmorði á Palestínufólki. Hún hefur framið glæp gegn mannkyni. Enginn er óhultur, enginn öruggur og saklaus, berskjölduð börn eru svelt og drepin í þúsunda tali. Herinn er sendur inn á Gazasvæðið til að drepa soltin börn – er eitthvað lítilþjóðlegra til? Er hægt að horfa framhjá þessu og þegja eða láta hjá líða að mótmæla kröftuglega með öllum ráðum? Nei, það er ekki hægt. Börn virðast vera raddlaus hagsmunahópur sem valdhafar, af þeim toga sem ráða í Rússlandi, Ísrael, Súdan og fleiri löndum, eru miskunnarlausir gagnvart. Lítilmenni! Við gætum bugast andspænis þessari illsku, við hrökkvum vissulega í baklás. Stundum getur verið í lagi að draga sig í hlé, taka ekki afstöðu og láta lítið fyrir sér fara. Á öðrum stundum, þegar illskan hefur orðið ofan á og þjóðarmorð er framið, börn svelt og myrt, þá verðum við að taka afstöðu, þá er engin undankomuleið. Uppgjöf er útilokuð Útlitið er svart og það er of seint að snúa við en við gefumst ekki upp og höldum áfram að mótmæla því kúgun og ofbeldi má ekki festa sig í sessi. Uppgjöf er útilokuð. Ógnin vex og hernaðarbandalögin stækka um stundarsakir. Þrátt fyrir það er það enn skilyrðislaus skylda Íslands að tala fyrir friði í heiminum. Við getum eflt traust, aflað friðarmenningu fylgist og unnið saman að lausnum, mótmælt og sniðgengið. Það er of mikið í húfi til að sitja hjá. Skyldan felst í því að bregðast við ofbeldi, kúgun, svikum og morðum. Öll mannúðar- og góðgerðarsamtök vilja börnum vel óháð hverju sem greinir þau í sundur eins og búseta, staða og fjölskylda. Allar meiriháttar stofnanir á jörðinni setja börn í öndvegi og ríkisstjórnir eru iðulega reiðubúnar til að leggja eitthvað á sig til að veita öllum börnum skjól, öryggi, menntun og fæði. Þetta á ekki við um ríkisstjórnir í Ísrael og Rússlandi. Við þurfum því að senda þeim linnulaust skýr skilaboð um að við lítum ekki undan, heldur sjáum við hvað þær eru að gera og við berum enga virðingu fyrir þeim. Ef það er nokkur leið til að bjarga börnum úr hættulegri eða tvísýnni stöðu, þá gerum við það. Verum nógu við útsjónarsöm til að gera það. Gerum það öll saman! Höfundur er rithöfundur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ofbeldi gegn börnum Gunnar Hersveinn Mest lesið Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir Skoðun Hálfrar aldar svívirða Stefán Pálsson Skoðun Óvenjulegt fólk Helgi Brynjarsson Skoðun Við erum búin að missa tökin Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Hver greiðir fyrir breytingarnar? Svanfríður G. Bergvinsdóttir Skoðun Stöndum vörð um Héraðsvötnin! Rakel Hinriksdóttir Skoðun Hrekkjavaka á Landakoti Kristófer Ingi Svavarsson Skoðun Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun Rýr húsnæðispakki Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Dauðsföll í Gaza-stríðinu og Mogginn Egill Þórir Einarsson skrifar Skoðun Eyðum óvissunni Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Opinberi geirinn og stjórnunarráðgjafar: ástarsaga Adeel Akmal skrifar Skoðun Ættbálkahegðun á stafrænu formi Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kirkjurnar standa en stoðirnar eru sveltar Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir skrifar Skoðun Stytta þarf veiðitíma svartfugla strax Hólmfríður Arnardóttir,Helga Ögmundardóttir skrifar Skoðun Hver greiðir fyrir breytingarnar? Svanfríður G. Bergvinsdóttir skrifar Skoðun Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um Héraðsvötnin! Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Við erum búin að missa tökin Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir skrifar Skoðun Stöðug uppbygging orkuinnviða Adrian Pike,Bjarni Þórður Bjarnason,Tómas Már Sigurðsson skrifar Skoðun Rýr húsnæðispakki Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hrekkjavaka á Landakoti Kristófer Ingi Svavarsson skrifar Skoðun Óvenjulegt fólk Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hálfrar aldar svívirða Stefán Pálsson skrifar Skoðun $€tjum í$lensku á (mat) $€ðilinn! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Minna tal, meiri uppbygging Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Ný nálgun – sama markmið: Heimili fyrir fólkið í borginni Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Geymt en ekki gleymt Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Tækni og ungmenni: Hvar liggur ábyrgðin og hvað getum við gert? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir skrifar Skoðun „Lánin hækka – framtíðin minnkar“ Sveinn Óskar Sigurðsson skrifar Skoðun Hey Pawels í harðindunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Land rutt fyrir þúsundir íbúða í Úlfarsárdal Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Dýrmæt þjóðfélagsgerð Eva Björk Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Hver er þessi Davíð Oddsson? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar Sjá meira
Dagarnir 8. og 9. maí eru minningardagar stríðsloka árið 1945. Markmiðið er að heiðra minningu allra sem töpuðu lífinu í hildarleiknum. Einnig að finna leiðir til að hatrið, hrokinn og heimskan verði ekki aftur ríkjandi. Við megum ekki láta bugast, við megum ekki gefast upp. Mótmælum illskunni! Allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna hefur tileinkað árið 2025 friði og trausti. Í ályktun er skorað á alþjóða samfélagið að leysa deilur með viðræðum og samningum til að tryggja varanlegan frið og traust í samskiptum aðildarríkja Sameinuðu þjóðanna. Gerum það fyrir börnin! Öll börn eru okkar börn! Mörg okkar skynja að illskan sem brann í Evrópu fyrir öllum þessum áratugum sé kviknuð aftur. Nú er jafnvel talið er að á tveimur eða þremur svæðum gætu átök breiðst út og stefnt heimsbyggðinni í hættu. Jafnvel þótt kynt sé undir ófriðarbál í heiminum um þessar mundir og vopnaframleiðendur hugsi sér gott til glóðarinnar, þá er engin ástæða til að hætta að styrkja friðarmenningu og efla traust og samvinnu milli þjóða. Vökum! Mannkynið allt er eitt í raun samfélag hvað sem aðskilnaðarsinnar segja. Okkur ber skylda til að hlúa að eigin börnum en það er rangt að líta undan og horfast ekki í augu við þjáningu barna annarra. Af þeim sökum mótmælum við stríðsrekstri, kúgun og illsku og hrópum: Börnin á Gaza eru okkar börn! Börnin í Súdan eru okkar börn! Öll börn eru okkar börn! Það er óhjákvæmilegt. Okkur ber skylda til að standa með öllum börnum alla daga í öllum löndum, óháð straumum og stefnum. Utan Úkraínu og Palestínu deyja flest börn vegna stríðaátaka í Eþíópíu og Súdan. Hvað getum við gert? Friður og stuðningur er góð gjöf til allra barna og þeirra sem unna börnum. Hættum að umbera þá sem drepa börn, kúga og eyða lífvænlegum aðstæðum. Við þurfum að segja eitthvað og gera eitthvað til að halda hugsjóninni um frið á lofti. Við þurfum að mótmæla kröftuglega, tala meira um frið og traust, rannsaka þau, skrifa um þau, læra þau og miðla þeim til annarra. Látum okkur ekki nægja að hlusta á tölur yfir látin börn í fréttum. Mótmælum! Valdhafar í Rússlandi hafa framið óafturkræfa glæpi gagnvart Úkraínu sem þeir bera fulla ábyrgð og geta ekki kennt öðrum um. Þeir hafa ekki aðeins rústað lífi og framtíð ótal fjölskyldna og barna heldur einnig rænt 20. þúsund börnum (5.5.25) frá foreldrum sínum og flutt til Rússlands. Þvílíkur glæpur, Þvílík grimmd! Ríkisstjórnin í Ísrael hefur fyrirgert allri mögulegri sátt með þjóðarmorði á Palestínufólki. Hún hefur framið glæp gegn mannkyni. Enginn er óhultur, enginn öruggur og saklaus, berskjölduð börn eru svelt og drepin í þúsunda tali. Herinn er sendur inn á Gazasvæðið til að drepa soltin börn – er eitthvað lítilþjóðlegra til? Er hægt að horfa framhjá þessu og þegja eða láta hjá líða að mótmæla kröftuglega með öllum ráðum? Nei, það er ekki hægt. Börn virðast vera raddlaus hagsmunahópur sem valdhafar, af þeim toga sem ráða í Rússlandi, Ísrael, Súdan og fleiri löndum, eru miskunnarlausir gagnvart. Lítilmenni! Við gætum bugast andspænis þessari illsku, við hrökkvum vissulega í baklás. Stundum getur verið í lagi að draga sig í hlé, taka ekki afstöðu og láta lítið fyrir sér fara. Á öðrum stundum, þegar illskan hefur orðið ofan á og þjóðarmorð er framið, börn svelt og myrt, þá verðum við að taka afstöðu, þá er engin undankomuleið. Uppgjöf er útilokuð Útlitið er svart og það er of seint að snúa við en við gefumst ekki upp og höldum áfram að mótmæla því kúgun og ofbeldi má ekki festa sig í sessi. Uppgjöf er útilokuð. Ógnin vex og hernaðarbandalögin stækka um stundarsakir. Þrátt fyrir það er það enn skilyrðislaus skylda Íslands að tala fyrir friði í heiminum. Við getum eflt traust, aflað friðarmenningu fylgist og unnið saman að lausnum, mótmælt og sniðgengið. Það er of mikið í húfi til að sitja hjá. Skyldan felst í því að bregðast við ofbeldi, kúgun, svikum og morðum. Öll mannúðar- og góðgerðarsamtök vilja börnum vel óháð hverju sem greinir þau í sundur eins og búseta, staða og fjölskylda. Allar meiriháttar stofnanir á jörðinni setja börn í öndvegi og ríkisstjórnir eru iðulega reiðubúnar til að leggja eitthvað á sig til að veita öllum börnum skjól, öryggi, menntun og fæði. Þetta á ekki við um ríkisstjórnir í Ísrael og Rússlandi. Við þurfum því að senda þeim linnulaust skýr skilaboð um að við lítum ekki undan, heldur sjáum við hvað þær eru að gera og við berum enga virðingu fyrir þeim. Ef það er nokkur leið til að bjarga börnum úr hættulegri eða tvísýnni stöðu, þá gerum við það. Verum nógu við útsjónarsöm til að gera það. Gerum það öll saman! Höfundur er rithöfundur.
Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir Skoðun
Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun
Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir skrifar
Skoðun Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar
Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir skrifar
Skoðun Stöðug uppbygging orkuinnviða Adrian Pike,Bjarni Þórður Bjarnason,Tómas Már Sigurðsson skrifar
Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Tækni og ungmenni: Hvar liggur ábyrgðin og hvað getum við gert? Stefán Þorri Helgason skrifar
Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar
Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir Skoðun
Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun
Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir Skoðun