17,7 kíló af skilyrðislausri ást og gleði Anna Lilja Þórisdóttir skrifar 12. ágúst 2022 12:01 Úr stórum hvolpahópi þótti okkur einn bera af og við völdum hann. Það var ekki þú. Fórum heim og efuðumst um valið. Hafði ekki einn hvolpanna haft sig sérlega mikið í frammi? Þessi sem reyndi ítrekað að hoppa upp í fangið á mér? Var hann ekki krúttlega i ágengur og dólgslegur? Við endurskoðuðum valið og völdum ágenga dólginn. Það varst þú Kátur minn. En við höfðum ekkert um þetta að segja - þú valdir okkur. Þegar þú varst orðinn nógu gamall til að skipta um heimili, sóttum við þig. Tvær litlar stelpur æptu af gleði og fóru í hundanáttföt þér til heiðurs. Þú sprangaðir gleiðgosalega um heimilið, lagðir blessun þína yfir aðstæður og lagðist til svefns. Svo sætur, svo ósköp sætur. Litlu stelpurnar sungu um þig lag: Karamellufeldur, súkkulaðiaugu, lakkrísnebbi og brjóstsykurshjarta. Nú voru fimm í fjölskyldunni. Lífið leið. Stelpurnar stækkuðu, urðu unglingar sem hefðu aldrei látið sjá sig í hundanáttfötum. Kláruðu grunnskóla, menntaskóla, fóru í háskóla. Urðu fullorðnar. Fullorðna fólkið varð enn fullorðnara. Gleði, sorgir, hlátur, grátur. Alls konar áfangar. Eins og gengur og gerist. Kátur. Þú varst alltaf til staðar. Tveggja ára gamall varstu óbærilegur. Hlýddir engu og snerir upp á þig eins og þóttafullt enskt hefðarmenni frá 18. öld þegar átti að siða þig til. En þú þroskaðist í sannkallaðan fyrirmyndarhund. Ótal leyndarmálum var hvíslað í sperrt þríhyrningseyru. Mjúkur feldur tók endalaust við tárum. Alla daga tókstu á móti okkur, fögnuðurinn alltaf jafn sannur og mikill eins og stórfenglegustu hátíðahöld allra tíma stæðu fyrir dyrum. Hjá þér voru jól, páskar og stórafmæli á hverjum degi, hver dagur ævintýri sem beið þess að gerast. Alltaf til í allt, alltaf glaður, alltaf kátur. Elsku Kátur. Sámur, sá vitri hundur sem varaði Gunnar á Hlíðarenda við óvinum hans, nafni hans, forsetahundur Ólafs Ragnars og Dorritar og svo Samson arftaki hans. Plútó hans Mikka, Tobbi hans Tinna og Tinkerbell hennar Parisar Hilton. Ég man ekki eftir fleiri frægum hundum í svipinn. Kannski verða fáir hundar frægir vegna þess að þeirra stærsti eiginleiki verður okkur mannfólkinu að öllu jöfnu ekki til frægðar: skilyrðislaus hollusta. Þú dvaldir löngum í stofuglugganum og fylgdist grannt með því sem fyrir augu bar í þessari frekar tíðindalausu úthverfagötu. Vei þeim ketti og svei þeim hundi sem dirfðist að leggja leið sína um götuna þína án þess að þú hefðir lagt blessun þína yfir ferðir þeirra. Þá var gelt hraustlega. Lofthelgin yfir húsinu var einnig á þína ábyrgð og krummi, mávur og annar fiðurfénaður fékk rækilega að heyra það ef farið var inn á umráðasvæði þitt. Fullorðinn, síðan gamall. Þú varðst veikur Kátur minn. Óskaplega veikur. Rannsóknir sýndu krabbamein. Tvö krabbamein. Og meira til. Með hjálp góðu dýralæknanna varðstu býsna brattur. Um tíma. Svo fór þér aftur að líða illa. Fallega skottið þitt var hætt að dillast. Fjörlega geltið heyrðist sjaldan. Þér leið svo illa. Eftir allt sem þú hafðir gert fyrir okkur var að taka ákvörðun. Það var það minnsta sem við gátum gert fyrir þig. Mikið óskaplega var það sárt. Áður en við fórum að heiman í síðasta skiptið vigtaði ég þig svo dýralæknirinn vissi hvað þú þyrftir stóran skammt. Þú varst 17,7 kíló. 17,7 kíló af skilyrðislausri ást og gleði. Við fylgdum þér síðustu skrefin. Strukum feldinn sem hafði aldrei verið jafn mjúkur og dökknaði og blotnaði af tárunum okkar. Þakkartár fyrir það liðna. Og sorgartár vegna þess óliðna. Sem er líf án þín. Dökkbrúnu augunum deplað í síðasta sinn. Og svo kvaddirðu okkur. Sumir segja að menn og dýr fari í sumarlandið þegar þau deyja. Aðrir tala um að dýr fari yfir regnbogabrúna þegar þau kveðja þennan heim. Einhverjir segja að hundar fari til hundaguðs. Ég veit ekki hvar þú ert eða hvernig þú komst þangað. En ég sé þig fyrir mér valhoppa fjörlega yfir regnbogabrú yfir í sumarlandið. Allir verkir farnir, þú sérð og heyrir og skynjar eins og unghundur. Þér eru allir vegir færir. Karamellufeldur glitrar í sólskini. Súkkulaðiaugu sindra. Lakkrísnebbi hnusar af grænu grasi og ilmandi litríkum blómum. Og brjóstsykurshjarta slær kraftmikil slög af gleði og hamingju. Takk fyrir allt elsku góði hundurinn minn. Kátur 5.3.2009 - 11.8.2022. Höfundur er fréttamaður á RÚV. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dýr Gæludýr Mest lesið Grafið undan trúverðugleika ákæruvaldsins Róbert Spanó Skoðun „Spilaborgin hrynur einn daginn“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hugrenningar forstöðumanns Dögg Þrastardóttir Skoðun Halló! Er einhver til í að hlusta? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun „Bullið sem vellur upp úr þessu ágæta fólki“ Kristófer Már Maronsson Skoðun Reykjavíkurborg leikur stórt hlutverk í verðbólgustöðunni Elliði Vignisson Skoðun Risið er flott en kjallarinn molnar Davíð Bergmann Skoðun Að vinna með fræðafólki úr landránsnýlenduríki Ingólfur Gíslason Skoðun Stéttaskipt tjáningarfrelsi Tanja M. Ísfjörð Magnúsdóttir,Ólöf Tara Harðardóttir,Hulda Hrund Guðrúnar Sigmundsdóttir Skoðun Lofsvert framtak ÖBÍ, BSRB og ASÍ Ögmundur Jónasson Skoðun Skoðun Skoðun Ferðaþjónustan - hvernig gengur? Pétur Óskarsson skrifar Skoðun Mikilvægi vísinda í þróun endurhæfingarstarfs á Reykjalundi Marta Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hugrenningar forstöðumanns Dögg Þrastardóttir skrifar Skoðun Reykjavíkurborg leikur stórt hlutverk í verðbólgustöðunni Elliði Vignisson skrifar Skoðun Grafið undan trúverðugleika ákæruvaldsins Róbert Spanó skrifar Skoðun Að vinna með fræðafólki úr landránsnýlenduríki Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Hvalir, lög og líf: Ísland á siðferðilegum krossgötum Anahita Babaei,Elissa Phillips skrifar Skoðun Halló! Er einhver til í að hlusta? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Eftirfylgni og hagrænir hvatar í loftslagsmálum Sigurpáll Ingibergsson skrifar Skoðun „Spilaborgin hrynur einn daginn“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Risið er flott en kjallarinn molnar Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lofsvert framtak ÖBÍ, BSRB og ASÍ Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Látið sjóði verkafólks vera Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun „Bullið sem vellur upp úr þessu ágæta fólki“ Kristófer Már Maronsson skrifar Skoðun Gögn sem ekki er hægt að TReysta Kristófer Már Maronsson skrifar Skoðun Fimm ráð um hvernig þinn hópur getur stutt við þann sem greinist með krabbamein Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Alþjóðlegar kröfur um króknandi en velupplýsta leikmenn Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Í orði en ekki á borði Áslaug Inga Kristinsdóttir skrifar Skoðun „Hvers virði er ég?“ – Áskorun til barna- og unglingabókahöfunda Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Að draga ályktanir af þrettán ára frétt Hörður Arnarson skrifar Skoðun Jafnlaunavottunin: Það er þörf á breytingum Drífa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Við verðum að ræða um Reykjavíkurflugvöll Daði Rafnsson,Margrét Manda Jónsdóttir,Kristján Vigfússon skrifar Skoðun Verndum íslenskuna! (Nema það kosti pening) Vilhelm Þór Neto skrifar Skoðun Áhöfnin sér loksins til lands Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Þið mótmælið... afleiðingum eigin gjörða Kristófer Már Maronsson skrifar Skoðun Sjö ára kláðinn: Engin vandamál, bara lausnir Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Stéttaskipt tjáningarfrelsi Tanja M. Ísfjörð Magnúsdóttir,Ólöf Tara Harðardóttir,Hulda Hrund Guðrúnar Sigmundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnlaus heimur Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Ég er eiginlega alveg hætt að borða sykur Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Að kjósa með sjálfum sér Sveinn Ólafsson skrifar Sjá meira
Úr stórum hvolpahópi þótti okkur einn bera af og við völdum hann. Það var ekki þú. Fórum heim og efuðumst um valið. Hafði ekki einn hvolpanna haft sig sérlega mikið í frammi? Þessi sem reyndi ítrekað að hoppa upp í fangið á mér? Var hann ekki krúttlega i ágengur og dólgslegur? Við endurskoðuðum valið og völdum ágenga dólginn. Það varst þú Kátur minn. En við höfðum ekkert um þetta að segja - þú valdir okkur. Þegar þú varst orðinn nógu gamall til að skipta um heimili, sóttum við þig. Tvær litlar stelpur æptu af gleði og fóru í hundanáttföt þér til heiðurs. Þú sprangaðir gleiðgosalega um heimilið, lagðir blessun þína yfir aðstæður og lagðist til svefns. Svo sætur, svo ósköp sætur. Litlu stelpurnar sungu um þig lag: Karamellufeldur, súkkulaðiaugu, lakkrísnebbi og brjóstsykurshjarta. Nú voru fimm í fjölskyldunni. Lífið leið. Stelpurnar stækkuðu, urðu unglingar sem hefðu aldrei látið sjá sig í hundanáttfötum. Kláruðu grunnskóla, menntaskóla, fóru í háskóla. Urðu fullorðnar. Fullorðna fólkið varð enn fullorðnara. Gleði, sorgir, hlátur, grátur. Alls konar áfangar. Eins og gengur og gerist. Kátur. Þú varst alltaf til staðar. Tveggja ára gamall varstu óbærilegur. Hlýddir engu og snerir upp á þig eins og þóttafullt enskt hefðarmenni frá 18. öld þegar átti að siða þig til. En þú þroskaðist í sannkallaðan fyrirmyndarhund. Ótal leyndarmálum var hvíslað í sperrt þríhyrningseyru. Mjúkur feldur tók endalaust við tárum. Alla daga tókstu á móti okkur, fögnuðurinn alltaf jafn sannur og mikill eins og stórfenglegustu hátíðahöld allra tíma stæðu fyrir dyrum. Hjá þér voru jól, páskar og stórafmæli á hverjum degi, hver dagur ævintýri sem beið þess að gerast. Alltaf til í allt, alltaf glaður, alltaf kátur. Elsku Kátur. Sámur, sá vitri hundur sem varaði Gunnar á Hlíðarenda við óvinum hans, nafni hans, forsetahundur Ólafs Ragnars og Dorritar og svo Samson arftaki hans. Plútó hans Mikka, Tobbi hans Tinna og Tinkerbell hennar Parisar Hilton. Ég man ekki eftir fleiri frægum hundum í svipinn. Kannski verða fáir hundar frægir vegna þess að þeirra stærsti eiginleiki verður okkur mannfólkinu að öllu jöfnu ekki til frægðar: skilyrðislaus hollusta. Þú dvaldir löngum í stofuglugganum og fylgdist grannt með því sem fyrir augu bar í þessari frekar tíðindalausu úthverfagötu. Vei þeim ketti og svei þeim hundi sem dirfðist að leggja leið sína um götuna þína án þess að þú hefðir lagt blessun þína yfir ferðir þeirra. Þá var gelt hraustlega. Lofthelgin yfir húsinu var einnig á þína ábyrgð og krummi, mávur og annar fiðurfénaður fékk rækilega að heyra það ef farið var inn á umráðasvæði þitt. Fullorðinn, síðan gamall. Þú varðst veikur Kátur minn. Óskaplega veikur. Rannsóknir sýndu krabbamein. Tvö krabbamein. Og meira til. Með hjálp góðu dýralæknanna varðstu býsna brattur. Um tíma. Svo fór þér aftur að líða illa. Fallega skottið þitt var hætt að dillast. Fjörlega geltið heyrðist sjaldan. Þér leið svo illa. Eftir allt sem þú hafðir gert fyrir okkur var að taka ákvörðun. Það var það minnsta sem við gátum gert fyrir þig. Mikið óskaplega var það sárt. Áður en við fórum að heiman í síðasta skiptið vigtaði ég þig svo dýralæknirinn vissi hvað þú þyrftir stóran skammt. Þú varst 17,7 kíló. 17,7 kíló af skilyrðislausri ást og gleði. Við fylgdum þér síðustu skrefin. Strukum feldinn sem hafði aldrei verið jafn mjúkur og dökknaði og blotnaði af tárunum okkar. Þakkartár fyrir það liðna. Og sorgartár vegna þess óliðna. Sem er líf án þín. Dökkbrúnu augunum deplað í síðasta sinn. Og svo kvaddirðu okkur. Sumir segja að menn og dýr fari í sumarlandið þegar þau deyja. Aðrir tala um að dýr fari yfir regnbogabrúna þegar þau kveðja þennan heim. Einhverjir segja að hundar fari til hundaguðs. Ég veit ekki hvar þú ert eða hvernig þú komst þangað. En ég sé þig fyrir mér valhoppa fjörlega yfir regnbogabrú yfir í sumarlandið. Allir verkir farnir, þú sérð og heyrir og skynjar eins og unghundur. Þér eru allir vegir færir. Karamellufeldur glitrar í sólskini. Súkkulaðiaugu sindra. Lakkrísnebbi hnusar af grænu grasi og ilmandi litríkum blómum. Og brjóstsykurshjarta slær kraftmikil slög af gleði og hamingju. Takk fyrir allt elsku góði hundurinn minn. Kátur 5.3.2009 - 11.8.2022. Höfundur er fréttamaður á RÚV.
Stéttaskipt tjáningarfrelsi Tanja M. Ísfjörð Magnúsdóttir,Ólöf Tara Harðardóttir,Hulda Hrund Guðrúnar Sigmundsdóttir Skoðun
Skoðun Hvalir, lög og líf: Ísland á siðferðilegum krossgötum Anahita Babaei,Elissa Phillips skrifar
Skoðun Fimm ráð um hvernig þinn hópur getur stutt við þann sem greinist með krabbamein Hólmfríður Einarsdóttir skrifar
Skoðun Við verðum að ræða um Reykjavíkurflugvöll Daði Rafnsson,Margrét Manda Jónsdóttir,Kristján Vigfússon skrifar
Skoðun Stéttaskipt tjáningarfrelsi Tanja M. Ísfjörð Magnúsdóttir,Ólöf Tara Harðardóttir,Hulda Hrund Guðrúnar Sigmundsdóttir skrifar
Stéttaskipt tjáningarfrelsi Tanja M. Ísfjörð Magnúsdóttir,Ólöf Tara Harðardóttir,Hulda Hrund Guðrúnar Sigmundsdóttir Skoðun