17,7 kíló af skilyrðislausri ást og gleði Anna Lilja Þórisdóttir skrifar 12. ágúst 2022 12:01 Úr stórum hvolpahópi þótti okkur einn bera af og við völdum hann. Það var ekki þú. Fórum heim og efuðumst um valið. Hafði ekki einn hvolpanna haft sig sérlega mikið í frammi? Þessi sem reyndi ítrekað að hoppa upp í fangið á mér? Var hann ekki krúttlega i ágengur og dólgslegur? Við endurskoðuðum valið og völdum ágenga dólginn. Það varst þú Kátur minn. En við höfðum ekkert um þetta að segja - þú valdir okkur. Þegar þú varst orðinn nógu gamall til að skipta um heimili, sóttum við þig. Tvær litlar stelpur æptu af gleði og fóru í hundanáttföt þér til heiðurs. Þú sprangaðir gleiðgosalega um heimilið, lagðir blessun þína yfir aðstæður og lagðist til svefns. Svo sætur, svo ósköp sætur. Litlu stelpurnar sungu um þig lag: Karamellufeldur, súkkulaðiaugu, lakkrísnebbi og brjóstsykurshjarta. Nú voru fimm í fjölskyldunni. Lífið leið. Stelpurnar stækkuðu, urðu unglingar sem hefðu aldrei látið sjá sig í hundanáttfötum. Kláruðu grunnskóla, menntaskóla, fóru í háskóla. Urðu fullorðnar. Fullorðna fólkið varð enn fullorðnara. Gleði, sorgir, hlátur, grátur. Alls konar áfangar. Eins og gengur og gerist. Kátur. Þú varst alltaf til staðar. Tveggja ára gamall varstu óbærilegur. Hlýddir engu og snerir upp á þig eins og þóttafullt enskt hefðarmenni frá 18. öld þegar átti að siða þig til. En þú þroskaðist í sannkallaðan fyrirmyndarhund. Ótal leyndarmálum var hvíslað í sperrt þríhyrningseyru. Mjúkur feldur tók endalaust við tárum. Alla daga tókstu á móti okkur, fögnuðurinn alltaf jafn sannur og mikill eins og stórfenglegustu hátíðahöld allra tíma stæðu fyrir dyrum. Hjá þér voru jól, páskar og stórafmæli á hverjum degi, hver dagur ævintýri sem beið þess að gerast. Alltaf til í allt, alltaf glaður, alltaf kátur. Elsku Kátur. Sámur, sá vitri hundur sem varaði Gunnar á Hlíðarenda við óvinum hans, nafni hans, forsetahundur Ólafs Ragnars og Dorritar og svo Samson arftaki hans. Plútó hans Mikka, Tobbi hans Tinna og Tinkerbell hennar Parisar Hilton. Ég man ekki eftir fleiri frægum hundum í svipinn. Kannski verða fáir hundar frægir vegna þess að þeirra stærsti eiginleiki verður okkur mannfólkinu að öllu jöfnu ekki til frægðar: skilyrðislaus hollusta. Þú dvaldir löngum í stofuglugganum og fylgdist grannt með því sem fyrir augu bar í þessari frekar tíðindalausu úthverfagötu. Vei þeim ketti og svei þeim hundi sem dirfðist að leggja leið sína um götuna þína án þess að þú hefðir lagt blessun þína yfir ferðir þeirra. Þá var gelt hraustlega. Lofthelgin yfir húsinu var einnig á þína ábyrgð og krummi, mávur og annar fiðurfénaður fékk rækilega að heyra það ef farið var inn á umráðasvæði þitt. Fullorðinn, síðan gamall. Þú varðst veikur Kátur minn. Óskaplega veikur. Rannsóknir sýndu krabbamein. Tvö krabbamein. Og meira til. Með hjálp góðu dýralæknanna varðstu býsna brattur. Um tíma. Svo fór þér aftur að líða illa. Fallega skottið þitt var hætt að dillast. Fjörlega geltið heyrðist sjaldan. Þér leið svo illa. Eftir allt sem þú hafðir gert fyrir okkur var að taka ákvörðun. Það var það minnsta sem við gátum gert fyrir þig. Mikið óskaplega var það sárt. Áður en við fórum að heiman í síðasta skiptið vigtaði ég þig svo dýralæknirinn vissi hvað þú þyrftir stóran skammt. Þú varst 17,7 kíló. 17,7 kíló af skilyrðislausri ást og gleði. Við fylgdum þér síðustu skrefin. Strukum feldinn sem hafði aldrei verið jafn mjúkur og dökknaði og blotnaði af tárunum okkar. Þakkartár fyrir það liðna. Og sorgartár vegna þess óliðna. Sem er líf án þín. Dökkbrúnu augunum deplað í síðasta sinn. Og svo kvaddirðu okkur. Sumir segja að menn og dýr fari í sumarlandið þegar þau deyja. Aðrir tala um að dýr fari yfir regnbogabrúna þegar þau kveðja þennan heim. Einhverjir segja að hundar fari til hundaguðs. Ég veit ekki hvar þú ert eða hvernig þú komst þangað. En ég sé þig fyrir mér valhoppa fjörlega yfir regnbogabrú yfir í sumarlandið. Allir verkir farnir, þú sérð og heyrir og skynjar eins og unghundur. Þér eru allir vegir færir. Karamellufeldur glitrar í sólskini. Súkkulaðiaugu sindra. Lakkrísnebbi hnusar af grænu grasi og ilmandi litríkum blómum. Og brjóstsykurshjarta slær kraftmikil slög af gleði og hamingju. Takk fyrir allt elsku góði hundurinn minn. Kátur 5.3.2009 - 11.8.2022. Höfundur er fréttamaður á RÚV. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dýr Gæludýr Mest lesið Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Á að takmarka samfélagsmiðlanotkun barna? María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson skrifar Skoðun Hvað er í gangi? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hjálpum fólki að eignast börn Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Lýst eftir afstöðu Viðreisnar til ríkisstyrkja Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Sjá meira
Úr stórum hvolpahópi þótti okkur einn bera af og við völdum hann. Það var ekki þú. Fórum heim og efuðumst um valið. Hafði ekki einn hvolpanna haft sig sérlega mikið í frammi? Þessi sem reyndi ítrekað að hoppa upp í fangið á mér? Var hann ekki krúttlega i ágengur og dólgslegur? Við endurskoðuðum valið og völdum ágenga dólginn. Það varst þú Kátur minn. En við höfðum ekkert um þetta að segja - þú valdir okkur. Þegar þú varst orðinn nógu gamall til að skipta um heimili, sóttum við þig. Tvær litlar stelpur æptu af gleði og fóru í hundanáttföt þér til heiðurs. Þú sprangaðir gleiðgosalega um heimilið, lagðir blessun þína yfir aðstæður og lagðist til svefns. Svo sætur, svo ósköp sætur. Litlu stelpurnar sungu um þig lag: Karamellufeldur, súkkulaðiaugu, lakkrísnebbi og brjóstsykurshjarta. Nú voru fimm í fjölskyldunni. Lífið leið. Stelpurnar stækkuðu, urðu unglingar sem hefðu aldrei látið sjá sig í hundanáttfötum. Kláruðu grunnskóla, menntaskóla, fóru í háskóla. Urðu fullorðnar. Fullorðna fólkið varð enn fullorðnara. Gleði, sorgir, hlátur, grátur. Alls konar áfangar. Eins og gengur og gerist. Kátur. Þú varst alltaf til staðar. Tveggja ára gamall varstu óbærilegur. Hlýddir engu og snerir upp á þig eins og þóttafullt enskt hefðarmenni frá 18. öld þegar átti að siða þig til. En þú þroskaðist í sannkallaðan fyrirmyndarhund. Ótal leyndarmálum var hvíslað í sperrt þríhyrningseyru. Mjúkur feldur tók endalaust við tárum. Alla daga tókstu á móti okkur, fögnuðurinn alltaf jafn sannur og mikill eins og stórfenglegustu hátíðahöld allra tíma stæðu fyrir dyrum. Hjá þér voru jól, páskar og stórafmæli á hverjum degi, hver dagur ævintýri sem beið þess að gerast. Alltaf til í allt, alltaf glaður, alltaf kátur. Elsku Kátur. Sámur, sá vitri hundur sem varaði Gunnar á Hlíðarenda við óvinum hans, nafni hans, forsetahundur Ólafs Ragnars og Dorritar og svo Samson arftaki hans. Plútó hans Mikka, Tobbi hans Tinna og Tinkerbell hennar Parisar Hilton. Ég man ekki eftir fleiri frægum hundum í svipinn. Kannski verða fáir hundar frægir vegna þess að þeirra stærsti eiginleiki verður okkur mannfólkinu að öllu jöfnu ekki til frægðar: skilyrðislaus hollusta. Þú dvaldir löngum í stofuglugganum og fylgdist grannt með því sem fyrir augu bar í þessari frekar tíðindalausu úthverfagötu. Vei þeim ketti og svei þeim hundi sem dirfðist að leggja leið sína um götuna þína án þess að þú hefðir lagt blessun þína yfir ferðir þeirra. Þá var gelt hraustlega. Lofthelgin yfir húsinu var einnig á þína ábyrgð og krummi, mávur og annar fiðurfénaður fékk rækilega að heyra það ef farið var inn á umráðasvæði þitt. Fullorðinn, síðan gamall. Þú varðst veikur Kátur minn. Óskaplega veikur. Rannsóknir sýndu krabbamein. Tvö krabbamein. Og meira til. Með hjálp góðu dýralæknanna varðstu býsna brattur. Um tíma. Svo fór þér aftur að líða illa. Fallega skottið þitt var hætt að dillast. Fjörlega geltið heyrðist sjaldan. Þér leið svo illa. Eftir allt sem þú hafðir gert fyrir okkur var að taka ákvörðun. Það var það minnsta sem við gátum gert fyrir þig. Mikið óskaplega var það sárt. Áður en við fórum að heiman í síðasta skiptið vigtaði ég þig svo dýralæknirinn vissi hvað þú þyrftir stóran skammt. Þú varst 17,7 kíló. 17,7 kíló af skilyrðislausri ást og gleði. Við fylgdum þér síðustu skrefin. Strukum feldinn sem hafði aldrei verið jafn mjúkur og dökknaði og blotnaði af tárunum okkar. Þakkartár fyrir það liðna. Og sorgartár vegna þess óliðna. Sem er líf án þín. Dökkbrúnu augunum deplað í síðasta sinn. Og svo kvaddirðu okkur. Sumir segja að menn og dýr fari í sumarlandið þegar þau deyja. Aðrir tala um að dýr fari yfir regnbogabrúna þegar þau kveðja þennan heim. Einhverjir segja að hundar fari til hundaguðs. Ég veit ekki hvar þú ert eða hvernig þú komst þangað. En ég sé þig fyrir mér valhoppa fjörlega yfir regnbogabrú yfir í sumarlandið. Allir verkir farnir, þú sérð og heyrir og skynjar eins og unghundur. Þér eru allir vegir færir. Karamellufeldur glitrar í sólskini. Súkkulaðiaugu sindra. Lakkrísnebbi hnusar af grænu grasi og ilmandi litríkum blómum. Og brjóstsykurshjarta slær kraftmikil slög af gleði og hamingju. Takk fyrir allt elsku góði hundurinn minn. Kátur 5.3.2009 - 11.8.2022. Höfundur er fréttamaður á RÚV.
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun
Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar
Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun