Framkvæmdastjórinn óskar eftir því í greininni að umsóknir fyrirtækisins til erlendra sjóða í eigu ríkja, séu styrktar af íslenska ríkinu í formi mótframlags sem hún segir skipta sköpum til að erlendar umsóknir um ríkisfé til handa Carbfix verði samþykktar. Hún kallar eftir því að komið verði á almennu kerfi, á vegum íslenska ríkisins, um stuðning við sambærilegar erlendar styrkumsóknir.
Engin sérstök tilraun er hins vegar gerð til að útskýra það af hverju mótframlagið þarf að koma frá ríkinu. Í tilfelli Carbfix er fyrirtækið nú þegar í eigu Orkuveitunnar, sem er aftur í eigu Reykjavíkurborgar, Akraneskaupstaðar og Borgarbyggðar. Orkuveitan skilaði 12 milljarða króna hagnaði á síðasta ári.
Eðlilega spyrja margir sig hvort ekki sé með réttu lagi að mótframlagið sé í formi fjárfestingar? Til að mynda frá eigandanum? Eða einkaaðilum? Nú, eða í formi tekna.
Carbfix hefur það að markmiði að farga einum milljarði tonna af koldíoxíð á sem allra stystum tíma með því að binda það í bergi. Markmiðið er göfugt og framtíðin virðist björt ef marka má orð framkvæmdastjórans. Ef eigandinn hefur trú á verkefninu er ekki eftir neinu að bíða.
Klinkið er vettvangur Innherja þar sem dregin er upp mynd og veitt innsýn í bakherbergi viðskipta, stjórnmála og atvinnulífs á landinu.
