Á blóðslóð Sigríður Jónsdóttir skrifar 27. desember 2021 14:00 Fjölmiðlarnir, sem fara með fjórða valdið, eru komnir alvarlega út af sporinu. Undanfarið hafa þeir gerst ginningarfífl nokkurra lýðskrumara (Ingu Sæland og félaga) og öfgamanna (útlendra dýraverndarsamtaka og innlendra nettrölla). Þetta þríeyki telur sig hafa flett ofan af þjóðfélagsmeininu dýraníði, sem bændur beiti hross á 119 bæjum hringinn í kringum landið og fjölmiðlarnir hafa útvarpað þessum boðskap viðstöðulaust. Upphaf þessa máls var frumvarp til laga um bann við blóðmerahaldi sem Inga Sæland lagði fram til Alþingis í febrúar 2021. Frumvarpið var sett fram af mikilli vanþekkingu og þar voru flestar fullyrðingar rangar. Allmargar athugasemdir bárust þinginu, þar sem leitast var við að greina frá helstu staðreyndum varðandi blóðmerahald og blóðtöku. Eftir að nýtt þing var loksins sett í byrjun vetrar eftir langt hlé, vildi svo undarlega til að útlendu öfgasamtökin Animal Welfare Foundation (AWF) settu YouTube myndband í loftið, til þess gert að sýna hvernig bændur og dýralæknar níðast á blóðmerum á Íslandi. Þessi samtök dæla út nokkrum myndböndum í hverjum mánuði til að knýja starfsemi sína. Efnið er áróður gegn hvers kyns dýrahaldi ásamt því að auglýsa brjóstgæði samtakanna sjálfra. Tímasetning þessarar birtingar getur ekki verið tilviljun, því í kjölfarið stökk Inga Sæland aftur fram með frumvarp sitt fyrir hið nýja þing, nú með nýrri greinargerð. Hún grenjaði DÝRANÍÐ í öllum fjölmiðlum. Sönnunargagnið var YouTube myndband AWF. Fjölmiðlarnir tóku undir, hömpuðu ræmunni og kölluðu hana heimildarkvikmynd. Gagnrýnisleysið var algert. RÚV tók til dæmis drottningarviðtal við Árna Stefán Árnason, sem kallar sig dýraverndarlögfræðing en hann hafði komið fram í YouTube myndbandinu og farið þar með eintómt fleipur. Enginn virðist hafa horft almennilega á þessa mynd. Hún samanstendur einvörðungu af ólöglega fengnu myndefni og alvarlegum rangfærslum. Þeir sem þekkja til hrossarétta og blóðtöku geta séð að ekkert kemur fram á þessum myndskeiðum sem ekki á sér eðlilegar skýringar. Það hafði bara enginn fyrir því að athuga það. Allir sem töldu að málið gæti mögulega orðið vandræðalegt fyrir þá, gleyptu matreiðslu AWF og lýstu vandlætingu sinni á þessari illu meðferð á skepnum. Við sem eigum þessar merar, að ég tali nú ekki um þá sem voru svo ólánssamir að lenda í þessu myndbandi, vorum skilin eftir til að verða grýtt af lýðnum. Sá sem henti fyrsta steininum var helsti talsmaður fátækra á Íslandi, Inga Sæland, boðberi mildi og manngæsku. Ég hef verið við búskap allt mitt líf og stundað hefðbundnar búgreinar á íslenska vísu. Enga búgrein hef ég stundað sem hefur verið undir eins miklu eftirliti og blóðmerahaldið. Matvælastofnun hefur fylgst með blóðtökumerum í áratugi og alla tíð leitað að vísbendingum um að blóðgjöfin skaði þær eða komi niður á heilsu þeirra. Ef einhver merki um slíkt hefðu komið fram, hefði stofnunin örugglega bundið endi á þessa starfsemi fyrir löngu. En merarnar eru spakar, hraustar, frjósamar og lifa langa æfi við góða heilsu. Það er gaman að búa með þessar merar. Þær eru dásamlegur bústofn og samskiptin við þær eru innihaldsrík og gefandi. Þeir sem búa með blóðmerar eru ýmist bændur sem hafa stundað þetta lengi eða unga fólkið sem er að hefja sinn búskap í sveitum landsins. Það eru hreint ekki miklir möguleikar fyrir ungt fólk úti á landi nú um stundir. Atvinnumöguleikar eru litlir, kaupið er lágt og allar búgreinar búa við samdrátt og erfiðleika. Við sem búum í sveit eða smáþorpi á Íslandi í dag erum ekki nema um sex prósent af fjölda fólks í landinu. Ofan á það spáir Hagstofan 60% samdrætti í mannfjölda við landbúnað, fiskveiðar og skógrækt til ársins 2035. Þetta eru þrettán ár. Við erum að hverfa. Ástandið í þjóðfélaginu er undarlegt þessa dagana. Lýðurinn heimtar blóð og fjölmiðlarnir renna á lyktina. Eftir að AWF myndbandið fór í loftið hafa fréttastofurnar misst heyrn og sjón og málefnaleg umfjöllun um merabúskap ekki verið á dagskrá. Einhverjir miðlar hafa rifjað upp þær staðreyndir sem áður voru settar fram um málið, en það hefur verið gert í hæðnistón. Sönnunargagnið liggur nefnilega fyrir á YouTube. Það þarf ekki að skoða málið frekar. Ég tala héðan úr fámenninu, þar sem við reynum að vinna fyrir okkur við sveitabúskap. Þessi rógsherferð gegn okkur bændum er óþolandi. Við erum nídd niður, þekking okkar og fagmennska að engu höfð og vísvitandi reynt að hafa af okkur lífsviðurværið með lygum og blekkingum. Ég bið fjölmiðlafólk, sem fer með fjórða valdið í þessu þjóðfélagi, að staldra við og skoða málið. Hvað hafið þið gert og hvaða málstað eruð þið að þjóna? Höfundur er búfræðikandídat, náttúru- og umhverfisfræðingur, mannréttindafrömuður og smali. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Blóðmerahald Hestar Landbúnaður Mest lesið Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Fiskeldi og samfélagsábyrgð Eyjólfur Ármannsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvernig er staða lesblindra á Íslandi? Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald skrifar Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson skrifar Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé skrifar Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason skrifar Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Fiskeldi og samfélagsábyrgð Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Pólitískt raunsæi og utanríkisstefna Íslands Ragnar Anthony Antonsson Gambrell skrifar Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Fylgið fór vegna fullveldismáls Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Er Ísrael ennþá útvalin þjóð Guðs? Ómar Torfason skrifar Skoðun Flokkurinn hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Raforkuverð: Stórnotendur og almenningur Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Hætt við að hækka ekki skatta á almenning Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattafíkn í skjóli réttlætis: Tímavélin stillt á 2012 Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson skrifar Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þjónusta sem gleður – skilar sér beint í kassann Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn – Rödd skynseminnar í borginni Ómar Már Jónsson skrifar Skoðun Virði barna og ungmenna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson skrifar Sjá meira
Fjölmiðlarnir, sem fara með fjórða valdið, eru komnir alvarlega út af sporinu. Undanfarið hafa þeir gerst ginningarfífl nokkurra lýðskrumara (Ingu Sæland og félaga) og öfgamanna (útlendra dýraverndarsamtaka og innlendra nettrölla). Þetta þríeyki telur sig hafa flett ofan af þjóðfélagsmeininu dýraníði, sem bændur beiti hross á 119 bæjum hringinn í kringum landið og fjölmiðlarnir hafa útvarpað þessum boðskap viðstöðulaust. Upphaf þessa máls var frumvarp til laga um bann við blóðmerahaldi sem Inga Sæland lagði fram til Alþingis í febrúar 2021. Frumvarpið var sett fram af mikilli vanþekkingu og þar voru flestar fullyrðingar rangar. Allmargar athugasemdir bárust þinginu, þar sem leitast var við að greina frá helstu staðreyndum varðandi blóðmerahald og blóðtöku. Eftir að nýtt þing var loksins sett í byrjun vetrar eftir langt hlé, vildi svo undarlega til að útlendu öfgasamtökin Animal Welfare Foundation (AWF) settu YouTube myndband í loftið, til þess gert að sýna hvernig bændur og dýralæknar níðast á blóðmerum á Íslandi. Þessi samtök dæla út nokkrum myndböndum í hverjum mánuði til að knýja starfsemi sína. Efnið er áróður gegn hvers kyns dýrahaldi ásamt því að auglýsa brjóstgæði samtakanna sjálfra. Tímasetning þessarar birtingar getur ekki verið tilviljun, því í kjölfarið stökk Inga Sæland aftur fram með frumvarp sitt fyrir hið nýja þing, nú með nýrri greinargerð. Hún grenjaði DÝRANÍÐ í öllum fjölmiðlum. Sönnunargagnið var YouTube myndband AWF. Fjölmiðlarnir tóku undir, hömpuðu ræmunni og kölluðu hana heimildarkvikmynd. Gagnrýnisleysið var algert. RÚV tók til dæmis drottningarviðtal við Árna Stefán Árnason, sem kallar sig dýraverndarlögfræðing en hann hafði komið fram í YouTube myndbandinu og farið þar með eintómt fleipur. Enginn virðist hafa horft almennilega á þessa mynd. Hún samanstendur einvörðungu af ólöglega fengnu myndefni og alvarlegum rangfærslum. Þeir sem þekkja til hrossarétta og blóðtöku geta séð að ekkert kemur fram á þessum myndskeiðum sem ekki á sér eðlilegar skýringar. Það hafði bara enginn fyrir því að athuga það. Allir sem töldu að málið gæti mögulega orðið vandræðalegt fyrir þá, gleyptu matreiðslu AWF og lýstu vandlætingu sinni á þessari illu meðferð á skepnum. Við sem eigum þessar merar, að ég tali nú ekki um þá sem voru svo ólánssamir að lenda í þessu myndbandi, vorum skilin eftir til að verða grýtt af lýðnum. Sá sem henti fyrsta steininum var helsti talsmaður fátækra á Íslandi, Inga Sæland, boðberi mildi og manngæsku. Ég hef verið við búskap allt mitt líf og stundað hefðbundnar búgreinar á íslenska vísu. Enga búgrein hef ég stundað sem hefur verið undir eins miklu eftirliti og blóðmerahaldið. Matvælastofnun hefur fylgst með blóðtökumerum í áratugi og alla tíð leitað að vísbendingum um að blóðgjöfin skaði þær eða komi niður á heilsu þeirra. Ef einhver merki um slíkt hefðu komið fram, hefði stofnunin örugglega bundið endi á þessa starfsemi fyrir löngu. En merarnar eru spakar, hraustar, frjósamar og lifa langa æfi við góða heilsu. Það er gaman að búa með þessar merar. Þær eru dásamlegur bústofn og samskiptin við þær eru innihaldsrík og gefandi. Þeir sem búa með blóðmerar eru ýmist bændur sem hafa stundað þetta lengi eða unga fólkið sem er að hefja sinn búskap í sveitum landsins. Það eru hreint ekki miklir möguleikar fyrir ungt fólk úti á landi nú um stundir. Atvinnumöguleikar eru litlir, kaupið er lágt og allar búgreinar búa við samdrátt og erfiðleika. Við sem búum í sveit eða smáþorpi á Íslandi í dag erum ekki nema um sex prósent af fjölda fólks í landinu. Ofan á það spáir Hagstofan 60% samdrætti í mannfjölda við landbúnað, fiskveiðar og skógrækt til ársins 2035. Þetta eru þrettán ár. Við erum að hverfa. Ástandið í þjóðfélaginu er undarlegt þessa dagana. Lýðurinn heimtar blóð og fjölmiðlarnir renna á lyktina. Eftir að AWF myndbandið fór í loftið hafa fréttastofurnar misst heyrn og sjón og málefnaleg umfjöllun um merabúskap ekki verið á dagskrá. Einhverjir miðlar hafa rifjað upp þær staðreyndir sem áður voru settar fram um málið, en það hefur verið gert í hæðnistón. Sönnunargagnið liggur nefnilega fyrir á YouTube. Það þarf ekki að skoða málið frekar. Ég tala héðan úr fámenninu, þar sem við reynum að vinna fyrir okkur við sveitabúskap. Þessi rógsherferð gegn okkur bændum er óþolandi. Við erum nídd niður, þekking okkar og fagmennska að engu höfð og vísvitandi reynt að hafa af okkur lífsviðurværið með lygum og blekkingum. Ég bið fjölmiðlafólk, sem fer með fjórða valdið í þessu þjóðfélagi, að staldra við og skoða málið. Hvað hafið þið gert og hvaða málstað eruð þið að þjóna? Höfundur er búfræðikandídat, náttúru- og umhverfisfræðingur, mannréttindafrömuður og smali.
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar
Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun