Innihaldslaus loforðaflaumur Brynjar Níelsson skrifar 6. september 2021 13:00 Samfylkingin og aðrir smáflokkar á vinstri vængnum lofa mjög auknum ríkisútgjöldum og ríkisumsvifum og fá stuðning bæði frá forystu ASÍ og BSRB með endalausum auglýsingum á kostnað félagsmanna. Skrítið að fyrirsvarsmenn ASÍ skuli berjast fyrir því að fækka sem mest umbjóðendum sínum. Kannski er þeim nokk sama um þá og eru bara í eigin pólitík og nota sjóði launafólks til þess. Það hlýtur að vera umhugsunarefni fyrir félagsmenn þessara stóru samtaka launamanna hvernig fyrirsvarsmenn þeirra beita sér í kosningabaráttunni. Hvað skapar verðmæti og góð lífskjör? Til að geta aukið útgjöld ríkisins boða vinstri flokkarnir auðvitað skattahækkanir, einkum á sjávarútveginn, fjármagnseigendur og eignafólk. Meiri verður sýndarmennskan ekki. Sjálfsagt kaupa þetta margir því þeir halda að það komi ekki við sig. Svo einfalt er þetta ekki. Í fyrsta lagi duga þessar skattahækkanir skammt miðað við þau útgjöld sem lofað er. Það þýðir þá lántökur fyrir komandi kynslóðir að greiða. Í öðru lagi kalla svona aukin ríkisútgjöld á vaxtahækkanir Seðlabankans. Það kemur niður á atvinnulífinu og heimilum og ekki síst ungu fólki sem er að stofna heimili. Í þriðja lagi munu auknir skattar draga úr samkeppnishæfni atvinnulífsins og þar með fjárfestingum og atvinnuleysi eykst. Það þýðir tekjutap fyrir ríkissjóð og aukin útgjöld. Í fjórða lagi er það helst þetta ríka eina prósent, sem vinstri mönnum er tíðrætt um, sem á auðvelt með að koma sér héðan og greiða þá enga skatta hér á landi. Þessar skattaálögur hafa verið reyndar í öðrum löndum með afleitum árangri og menn snúið fljótt af þeirri leið. Eru hærri og nýir skattar lausnin? Það verður núna, eins og alltaf áður þegar stjórnmálaflokkar lofa útgjöldum, að venjulegt launafólk ber mestan kostnaðinn. Látið ykkur ekki dreyma um annað. Eina leiðin til að bæta þjónustu hins opinbera og kjör þeirra sem höllum fæti standa er að örva atvinnulífið til að auka verðmætasköpun í landinu. Það gerist ekki með enn hærri sköttum og fleiri skattstofnum. Ef við ætlum að bæta lífskjörin í landinu verðum við að komast út úr þeirri hugsun að arður og hagnaður í atvinnulífinu sé á kostnað almennings. Við þurfum einnig að fara vel með skattfé en það gleymist gjarnan í umræðunni. Ástæða er til að rifja upp að vinstri stjórnir hafa aldrei aukið velferð landsmanna. Þær hafa alltaf hækkað skatta umtalsvert án þess að tekjur ríkisins hafi aukist. Eina sem gerist er að ríkið tekur sín hærra hlutfall af verðmætasköpun í landinu og dregur um leið úr öllu frumkvæði og áræðni í atvinnulífinu. Það er nú einu sinni öflugt atvinnulíf sem skapar þetta velferðarsamfélag. Verðmætin verða ekki til í stjórnarráðinu eða stofnunum ríkisins. Ríkisvaldið gegnir vissulega mikilvægu hlutverki en má ekki umlykja allt og íþyngja öðrum sem eru að reyna að keppa á mörkuðum. Að læra af reynslunni Stundum er gott að líta yfir farinn veg, ekki síst til að læra af reynslunni. Því verður ekki neitað að síðustu átta ár hefur náðst verulegur árangur við stjórn landsins. Kaupmáttur ráðstöfunartekna allra hefur aukist mjög mikið og náðist að auka og bæta þjónustu hins opinbera í velferðarmálum. Á sama tíma að greiða niður skuldir ríkisins verulega eftir áfallið sem bankahrunið hafði í för með sér. Það gekk ekki áfallalaust fyrir sig enda barðist Samfylkingin og aðrir vinstri flokkar hatrammlega gegn því öll þessi ár og lögðu fram endalausar tillögur um frekari útgjöld ríkisins í stað niðurgreiðslu skulda. Hvernig ætli okkur hefði gengið að glíma við veirufaraldurinn hefðu þessi sjónarmið orðið ofan á? Held að enginn vilji hugsa þá hugsun til enda. Skiptir stefna og hugmyndafræði máli? Það ber ekki eingöngu að þakka stjórnvöldum árangurinn sem náðst hefur undanfarin ár. Ýmsar hagstæðar ytri aðstæður hjálpuðu til. En það skiptir verulegu máli hverjir haldi um stjórnvölinn og hvaða stefna er ráðandi við stjórn landsins. Það er ekki nóg að vera rík af auðlindum eins og dæmin sanna víða um heim. En þótt góður árangur hafi náðst er margt ógert og margt má gera betur. Nú er kosið um það hvaða stefna er líklegust til að skapa hér enn betra samfélag. Ég er ekki í vafa en á greinilega í talsverðum vanda við að sannfæra suma aðra. Það er því mikið verk fyrir höndum. Höfundur er þingmaður Sjálfstæðisflokksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Brynjar Níelsson Skoðun: Kosningar 2021 Sjálfstæðisflokkurinn Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Skoðun Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Sjá meira
Samfylkingin og aðrir smáflokkar á vinstri vængnum lofa mjög auknum ríkisútgjöldum og ríkisumsvifum og fá stuðning bæði frá forystu ASÍ og BSRB með endalausum auglýsingum á kostnað félagsmanna. Skrítið að fyrirsvarsmenn ASÍ skuli berjast fyrir því að fækka sem mest umbjóðendum sínum. Kannski er þeim nokk sama um þá og eru bara í eigin pólitík og nota sjóði launafólks til þess. Það hlýtur að vera umhugsunarefni fyrir félagsmenn þessara stóru samtaka launamanna hvernig fyrirsvarsmenn þeirra beita sér í kosningabaráttunni. Hvað skapar verðmæti og góð lífskjör? Til að geta aukið útgjöld ríkisins boða vinstri flokkarnir auðvitað skattahækkanir, einkum á sjávarútveginn, fjármagnseigendur og eignafólk. Meiri verður sýndarmennskan ekki. Sjálfsagt kaupa þetta margir því þeir halda að það komi ekki við sig. Svo einfalt er þetta ekki. Í fyrsta lagi duga þessar skattahækkanir skammt miðað við þau útgjöld sem lofað er. Það þýðir þá lántökur fyrir komandi kynslóðir að greiða. Í öðru lagi kalla svona aukin ríkisútgjöld á vaxtahækkanir Seðlabankans. Það kemur niður á atvinnulífinu og heimilum og ekki síst ungu fólki sem er að stofna heimili. Í þriðja lagi munu auknir skattar draga úr samkeppnishæfni atvinnulífsins og þar með fjárfestingum og atvinnuleysi eykst. Það þýðir tekjutap fyrir ríkissjóð og aukin útgjöld. Í fjórða lagi er það helst þetta ríka eina prósent, sem vinstri mönnum er tíðrætt um, sem á auðvelt með að koma sér héðan og greiða þá enga skatta hér á landi. Þessar skattaálögur hafa verið reyndar í öðrum löndum með afleitum árangri og menn snúið fljótt af þeirri leið. Eru hærri og nýir skattar lausnin? Það verður núna, eins og alltaf áður þegar stjórnmálaflokkar lofa útgjöldum, að venjulegt launafólk ber mestan kostnaðinn. Látið ykkur ekki dreyma um annað. Eina leiðin til að bæta þjónustu hins opinbera og kjör þeirra sem höllum fæti standa er að örva atvinnulífið til að auka verðmætasköpun í landinu. Það gerist ekki með enn hærri sköttum og fleiri skattstofnum. Ef við ætlum að bæta lífskjörin í landinu verðum við að komast út úr þeirri hugsun að arður og hagnaður í atvinnulífinu sé á kostnað almennings. Við þurfum einnig að fara vel með skattfé en það gleymist gjarnan í umræðunni. Ástæða er til að rifja upp að vinstri stjórnir hafa aldrei aukið velferð landsmanna. Þær hafa alltaf hækkað skatta umtalsvert án þess að tekjur ríkisins hafi aukist. Eina sem gerist er að ríkið tekur sín hærra hlutfall af verðmætasköpun í landinu og dregur um leið úr öllu frumkvæði og áræðni í atvinnulífinu. Það er nú einu sinni öflugt atvinnulíf sem skapar þetta velferðarsamfélag. Verðmætin verða ekki til í stjórnarráðinu eða stofnunum ríkisins. Ríkisvaldið gegnir vissulega mikilvægu hlutverki en má ekki umlykja allt og íþyngja öðrum sem eru að reyna að keppa á mörkuðum. Að læra af reynslunni Stundum er gott að líta yfir farinn veg, ekki síst til að læra af reynslunni. Því verður ekki neitað að síðustu átta ár hefur náðst verulegur árangur við stjórn landsins. Kaupmáttur ráðstöfunartekna allra hefur aukist mjög mikið og náðist að auka og bæta þjónustu hins opinbera í velferðarmálum. Á sama tíma að greiða niður skuldir ríkisins verulega eftir áfallið sem bankahrunið hafði í för með sér. Það gekk ekki áfallalaust fyrir sig enda barðist Samfylkingin og aðrir vinstri flokkar hatrammlega gegn því öll þessi ár og lögðu fram endalausar tillögur um frekari útgjöld ríkisins í stað niðurgreiðslu skulda. Hvernig ætli okkur hefði gengið að glíma við veirufaraldurinn hefðu þessi sjónarmið orðið ofan á? Held að enginn vilji hugsa þá hugsun til enda. Skiptir stefna og hugmyndafræði máli? Það ber ekki eingöngu að þakka stjórnvöldum árangurinn sem náðst hefur undanfarin ár. Ýmsar hagstæðar ytri aðstæður hjálpuðu til. En það skiptir verulegu máli hverjir haldi um stjórnvölinn og hvaða stefna er ráðandi við stjórn landsins. Það er ekki nóg að vera rík af auðlindum eins og dæmin sanna víða um heim. En þótt góður árangur hafi náðst er margt ógert og margt má gera betur. Nú er kosið um það hvaða stefna er líklegust til að skapa hér enn betra samfélag. Ég er ekki í vafa en á greinilega í talsverðum vanda við að sannfæra suma aðra. Það er því mikið verk fyrir höndum. Höfundur er þingmaður Sjálfstæðisflokksins.
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar