„Ég myndi alltaf taka þetta í hámhorfi“

„Það er mikil spenna og það er stress og gleði og líka svona óvissa. Núna er maður búinn að vinna að þessu í eitt og hálft á rog allt í einu er þetta komið út. Maður er svolítið stressaður en spenntur og glaður.“

Guðrún, sem Íslendingar þekkja flestir sem tónlistarkonuna GDRN, leikur aðalhlutverkið í þessum þáttum sem RVK Studios framleiðir.

Handritshöfundar eru Baltasar Kormákur, Sigurjón Kjartansson, Davíð Már Stefánsson og Lilja Sigurðardóttir. Leikstjórar eru fyrrnefndur Baltasar, Börkur Sigþórsson og Þóra Hilmarsdóttir.

Áhorfendur eru teknir inn í atburðarás sem á sér stað eftir að gos í Kötlu hefur staðið samfellt yfir í heilt ár. Guðrún leikur Grímu sem leitar enn systur sinnar sem hvarf daginn sem eldgosið byrjaði.

Þegar von hennar um að finna lík systur sinnar fer dvínandi fara íbúar á svæðinu að fá heimsóknir frá óvæntum gestum. Kannski leynist eitthvað undir jöklinum sem enginn gat séð fyrir.

„Þetta er svona Sci-fi drama, ég myndi maður kannski kalla þetta. Sagan fjallar um nokkrar persónur sem eru eftir í Vík í Mýrdal eftir að Katla gýs, fólk sem hefur farið í gegnum áföll og drama. Það fara undarlegir atburðir að gerast,“ segir Guðrún sem segist ekki geta sagt mikið meira um söguþráðinn án þess að eiga hættu á að skemma upplifun áhorfenda, en hún lofar mikilli spennu.

„Mér fannst þetta svo spennandi. Ég myndi alltaf taka þetta í hámhorfi, en það má alveg taka einn til tvo á dag,“ segir Guðrún.

Framleiðslan á þessum þáttum er risastór og vinnan við þá staðið yfir í mörg ár. Guðrún hefur hingað til einblínt á tónlistina og þvi spurning hvernig henni tókst að landa einu af stærstu hlutverkunum sem leikurum hefur staðið til boða á Íslandi?

„Ég var bara boðuð í prufur í kjölfar þess að ég var að syngja í Shakespeare verður ástfanginn í Þjóðleikhúsinu,“ segir Guðrún.

Leikstjóri sýningarinnar var Selma Björnsdóttir en hún hefur lengi séð um leikaraval fyrir verkefni Baltasars Kormáks.

„Hún spyr mig hvort ég vilji ekki fara í prufu. Ég geri það og flaug bara í gegn,“ segir Guðrún.

Sögusvið Kötlu er yfirnáttúrulegt og fjarstæðukennt en Guðrún segir að á endanum hafi reynst auðveldara en hún hélt að setja sig inn í slíkar aðstæður þegar tökur hófstu í febrúar í fyrra.

„Það sem var svolítið fyndið við þetta allt saman. Þegar við byrjum tökur þá þarf að stoppa þær strax út af covid, það er kominn heimsfaraldur. Þetta var allt mjög súrrealískt frá fyrsta degi og því ekkert mál að setja sig í súrrealískar aðstæður því við vorum nú þegar komnar í skrýtnar aðstæður út af þessum heimsfaraldri,“ segir Guðrún.

Hún segir ekki á dagskránni að hætta í tónlistinni þó leiklistarbakterían hafi gripið hana. Hún sér fram á að blanda þessu saman. Munurinn á því að gera eigin tónlist og leika persónu sem aðrir hafa skrifað sé þó mikill.

„Í tónlistinni er maður við stýrið og maður stjórnar sjálfur hvað fer inn á plötuna. Þegar maður gefur hana út er maður með puttana í öllu og fylgir þessu hundrað prósent eftir. Í leiklistinni er sagan þegar orðin til saga og þú þarft að túlka hana og treysta leikstjóranum. Svo þegar tökunum er lokið þarft þú alveg að sleppa. Þú hefur enga stjórn lengur. Þetta var mjög skemmtilegt ferli að fara í gegnum. Það eru mikil líkindi á milli tónlistar og leiklistarinnar en þarna kom þetta mér á óvart og þetta var svolítið öðruvísi,“ segir Guðrún.

Þættirnir eru átta talsins og verða aðgengilegir í meira en 190 löndum.