Börnin og Jesú Anna Þórey Arnardóttir skrifar 18. september 2020 09:30 Ég styð þessa trans-Jesú mynd en… Flott að hafa kvenkyns Jesú en… Frábært að gera allskonar myndir af Jesú en… Guðfræðin er góð en... … ekki fyrir börnin! Þetta á ekki heima í Sunnudagskólanum! Af hverju ekki? Börn eru eins ólík hvert öðru og við „fullorðna” fólkið. Börn eru af öllum kynjum, öllum húðlitum, öllum þjóðfélagsstéttum og með allskonar skoðanir. Börnin eru saklausari og með styttri lífsreynslu en við sem eldri erum en þau eru alls ekki vitlaus og alls ekki óskrifuð blöð. Í samfélaginu okkar eigum við intersex börn, trans börn, non binary börn auk þess að eiga stúlkubörn og sveinbörn. Börnin okkar mega borða popp inni í stofu og hvetja áfram Conchitu Wurst í Júróvísjón með allri fjölskyldunni, arka með mömmu og pabba niður Laugarveginn í gleðigöngunni og fagna fjölbreytileika samfélagsins við hvert fótmál. Það er bara í kirkjunni þegar kemur að ólíkum kristsmyndum og iðkun góðra guðfræði sem málefni fjölbreytileikans verða óviðeigandi og ekki við hæfi barna og unglinga. Börnin eru fordómalausasti hópurinn og því liggur það í augum uppi að kenna þeim strax það sem við viljum sjá einkenna samfélagið í framtíðinni. Kenna þeim fordómalausa ást. Fordómalaus ást og kærleikur er það sem Jesús hefur alltaf kennt. Hann gekk meðal fólksins og talaði við þau sem voru jaðarsett og útundan. Hann kenndi okkur að við ættum ekki að dæma aðra en við ættum að elska og skilja engan útundan. Jesús sagði okkur að allt sem við gerum öðru fólki gerum við honum. Ég held ekki að nokkur trúi því að hann hafi bara meint það um karlkyns fólk. Ef við gerum honum það sem við gerum ungri stúlku, transbarni eða intersex einstaklingi þá hlýtur hann að geta verið þau öll. Þar komum við svo að einum mikilvægasta þætti þessarar umræðu að mínu mati: Ekki bara þarf fólk að geta speglað sig í sinni kristsmynd heldur verðum við hin að geta séð Krist í öllu fólki. Myndir af Jesú sem manni af öðrum kynþáttum eða arfleiðum eru ekki að kveikja heitar umræður. Einungis þegar við förum út fyrir kyn hans erum við að fara yfir eitthvað ósýnilegt strik og velsæmismörk barna og unglinga. Af hverju? Er það fyrir neðan virðingu Krists að vera kona, trans einstaklingur, intersex eða non binary? Þau sem álíta svo hljóta að bera litla virðingu fyrir öðrum en karlmönnum sem segir meira um þeirra álit á rúmlega helmingi mannkyns en margt annað. Jesús talaði aldrei um að karlmenn væru betri og æðri en aðrir meðlimir samfélagsins. Margir hafa bent á að við höfum alltaf verið öll jöfn fyrir Kristi og það er rétt. Að hingað til hafi ekki þurft myndir af kvenkyns Kristi til að konur eða aðrir geti vitað að allir eru velkomnir hjá Jesú. Það er bara ekki rétt. Í samfélaginu í dag höfum við ekki ennþá fengið að venjast því að sjá myndir af Kristi öðruvísi en karlmanni. Í langan tíma voru karlmenn þeir einu sem tilheyrðu og gátu orðið prestar og á mörgum stöðum í heiminum er það þannig enn. Við höfum ekki enn náð 50 árum síðan fyrsti kvenpresturinn var vígður hér á landi. Í tvö þúsund ára sögu kristinnar kirkju er það á við nokkrar mínútur. Fæstar kristnar kirkjudeildir, hvort sem er á heimsvísu eða hér á landi, styðja við bakið á hinsegin samfélaginu eða feminískum viðhorfum. Hvernig á trans kona að vita að hún er velkomin í kirkjuna þegar hópur kristinna einstaklinga (hávær meirihluti á heimsvísu, hávær minnihluti (vona ég) á landsvísu) segir henni stöðugt að kynleiðrétting sé viðurstyggð? Hvernig á samkynhneigður unglingur að vita að hann sé velkominn þegar sami hópur hrópar að eitthvað sé að ásýnd hinsegin menningar? Hvernig á intersex barn að vita að það er velkomið þegar intersex líkami er fordæmdur og falinn? Hvernig eiga börn að vita að allir séu velkomnir þegar hinsegin veruleiki er falin í barnastarfinu? Myndin af Jesú með skegg og brjóst var mjög flott leið til að segja öllum börnum og unglingum að þau væru velkomin í barna og æskulýðsstarf kirkjunnar. Alveg þar til biskup lét undan gagnrýni fárra presta og fordómafullra leikmanna og baðst afsökunar á að hafa boðið fjölbreytileikann velkomin - og kirkjuþing tók einróma undir. Í sunnudagaskólanum kennum við að Jesús elskar okkur öll og við erum öll velkomin. Þetta á svo sannarlega heima þar. „Þið elskuðu, elskum hvert annað því að kærleikurinn er frá Guði kominn og hver sem elskar er barn Guðs og þekkir Guð.“ 1.Jóh 4:7 Anna Þórey Arnardóttir Höfundur hefur starfað meirihluta ævinnar í barna- og unglingastarfi kirkjunnar á vegum Þjóðkirkjunnar, KFUM og KFUK, í sumarbúðunum í Kaldárseli og í Vindáshlíð og á ýmsum kirkjutengdum viðburðum fyrir börn og unglinga. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þjóðkirkjan Mest lesið Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson skrifar Skoðun Annar í feðradegi…og ég leyfi mér að dreyma Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Við erum að vinna fyrir þig Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sofandaháttur Íslands í nýrri iðnbyltingu Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir skrifar Skoðun Má bjóða þér einelti? Linda Hrönn Bakkmann Þórisdóttir skrifar Skoðun Fyrir hverja eru ákvarðanir teknar? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þá var „útlendingur“ ekki sá sem kom frá framandi heimsálfum Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kann barnið þitt að hjóla? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er ég Íslendingur? En þú? Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Ég styð þessa trans-Jesú mynd en… Flott að hafa kvenkyns Jesú en… Frábært að gera allskonar myndir af Jesú en… Guðfræðin er góð en... … ekki fyrir börnin! Þetta á ekki heima í Sunnudagskólanum! Af hverju ekki? Börn eru eins ólík hvert öðru og við „fullorðna” fólkið. Börn eru af öllum kynjum, öllum húðlitum, öllum þjóðfélagsstéttum og með allskonar skoðanir. Börnin eru saklausari og með styttri lífsreynslu en við sem eldri erum en þau eru alls ekki vitlaus og alls ekki óskrifuð blöð. Í samfélaginu okkar eigum við intersex börn, trans börn, non binary börn auk þess að eiga stúlkubörn og sveinbörn. Börnin okkar mega borða popp inni í stofu og hvetja áfram Conchitu Wurst í Júróvísjón með allri fjölskyldunni, arka með mömmu og pabba niður Laugarveginn í gleðigöngunni og fagna fjölbreytileika samfélagsins við hvert fótmál. Það er bara í kirkjunni þegar kemur að ólíkum kristsmyndum og iðkun góðra guðfræði sem málefni fjölbreytileikans verða óviðeigandi og ekki við hæfi barna og unglinga. Börnin eru fordómalausasti hópurinn og því liggur það í augum uppi að kenna þeim strax það sem við viljum sjá einkenna samfélagið í framtíðinni. Kenna þeim fordómalausa ást. Fordómalaus ást og kærleikur er það sem Jesús hefur alltaf kennt. Hann gekk meðal fólksins og talaði við þau sem voru jaðarsett og útundan. Hann kenndi okkur að við ættum ekki að dæma aðra en við ættum að elska og skilja engan útundan. Jesús sagði okkur að allt sem við gerum öðru fólki gerum við honum. Ég held ekki að nokkur trúi því að hann hafi bara meint það um karlkyns fólk. Ef við gerum honum það sem við gerum ungri stúlku, transbarni eða intersex einstaklingi þá hlýtur hann að geta verið þau öll. Þar komum við svo að einum mikilvægasta þætti þessarar umræðu að mínu mati: Ekki bara þarf fólk að geta speglað sig í sinni kristsmynd heldur verðum við hin að geta séð Krist í öllu fólki. Myndir af Jesú sem manni af öðrum kynþáttum eða arfleiðum eru ekki að kveikja heitar umræður. Einungis þegar við förum út fyrir kyn hans erum við að fara yfir eitthvað ósýnilegt strik og velsæmismörk barna og unglinga. Af hverju? Er það fyrir neðan virðingu Krists að vera kona, trans einstaklingur, intersex eða non binary? Þau sem álíta svo hljóta að bera litla virðingu fyrir öðrum en karlmönnum sem segir meira um þeirra álit á rúmlega helmingi mannkyns en margt annað. Jesús talaði aldrei um að karlmenn væru betri og æðri en aðrir meðlimir samfélagsins. Margir hafa bent á að við höfum alltaf verið öll jöfn fyrir Kristi og það er rétt. Að hingað til hafi ekki þurft myndir af kvenkyns Kristi til að konur eða aðrir geti vitað að allir eru velkomnir hjá Jesú. Það er bara ekki rétt. Í samfélaginu í dag höfum við ekki ennþá fengið að venjast því að sjá myndir af Kristi öðruvísi en karlmanni. Í langan tíma voru karlmenn þeir einu sem tilheyrðu og gátu orðið prestar og á mörgum stöðum í heiminum er það þannig enn. Við höfum ekki enn náð 50 árum síðan fyrsti kvenpresturinn var vígður hér á landi. Í tvö þúsund ára sögu kristinnar kirkju er það á við nokkrar mínútur. Fæstar kristnar kirkjudeildir, hvort sem er á heimsvísu eða hér á landi, styðja við bakið á hinsegin samfélaginu eða feminískum viðhorfum. Hvernig á trans kona að vita að hún er velkomin í kirkjuna þegar hópur kristinna einstaklinga (hávær meirihluti á heimsvísu, hávær minnihluti (vona ég) á landsvísu) segir henni stöðugt að kynleiðrétting sé viðurstyggð? Hvernig á samkynhneigður unglingur að vita að hann sé velkominn þegar sami hópur hrópar að eitthvað sé að ásýnd hinsegin menningar? Hvernig á intersex barn að vita að það er velkomið þegar intersex líkami er fordæmdur og falinn? Hvernig eiga börn að vita að allir séu velkomnir þegar hinsegin veruleiki er falin í barnastarfinu? Myndin af Jesú með skegg og brjóst var mjög flott leið til að segja öllum börnum og unglingum að þau væru velkomin í barna og æskulýðsstarf kirkjunnar. Alveg þar til biskup lét undan gagnrýni fárra presta og fordómafullra leikmanna og baðst afsökunar á að hafa boðið fjölbreytileikann velkomin - og kirkjuþing tók einróma undir. Í sunnudagaskólanum kennum við að Jesús elskar okkur öll og við erum öll velkomin. Þetta á svo sannarlega heima þar. „Þið elskuðu, elskum hvert annað því að kærleikurinn er frá Guði kominn og hver sem elskar er barn Guðs og þekkir Guð.“ 1.Jóh 4:7 Anna Þórey Arnardóttir Höfundur hefur starfað meirihluta ævinnar í barna- og unglingastarfi kirkjunnar á vegum Þjóðkirkjunnar, KFUM og KFUK, í sumarbúðunum í Kaldárseli og í Vindáshlíð og á ýmsum kirkjutengdum viðburðum fyrir börn og unglinga.
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar