Opið bréf til formanns FÍA Ingunn Kristín Ólafsdóttir skrifar 18. júlí 2020 17:10 Komdu sæll kæri Jón Þór! Þar sem við höfum ekki orðið þeirrar gæfu aðnjótandi að gerast vinir á samfélagsmiðlum, eins og tíðkast nú til dags, né hef ég aðgang að síðum ykkar flugmanna (eðlilega) gríp ég til þess ráðs að senda þér hér opið bréf eins og lengi hefur viðgengist á síðum Morgunblaðsins sem ég efast ekki um að þú lesir daglega þér til gagns og ánægju. Handviss um að það mun þér berast! Mig langar að byrja á að segja þér að fyrir langa löngu, löngu áður en ég ákvað að gera flugfreyjustarfið að mínu ævistarfi, lærði ég fjölmiðlafræði. Það var mjög gagnlegt nám ekki síst í mörgum viðfangsefnum sem upp koma daglega. Þar var „rule number one" svo ég leyfi mér að sletta að engar spurningar væru heimskulegar. Aðeins svörin gætu fallið í þann flokk. Svo ég vitni beint „there are no stupid questions only stupid answers!" Önnur regla ekki síður mikilvæg var að munda ekki pennann í tilfinningasemi. Láta ekki reiði, sorg eða aðrar tilfinningar taka stjórnina yfir skrifunum. Sálfræðin segir hins vegar að gott sé að skrifa sig frá tilfinningum! Hvort er betra ætla ég ekki að leggja mat á en þar sem mér rennur bara alls ekki reiðin þá ætla ég að leyfa sálfræðinni að ráða för, efast ekki um að þú virðir það við mig! Mig langar nefnilega að spyrja þig einnar einfaldrar spurningar Jón Þór! Þegar stjórnendur Icelandair komu að máli við þig, áður en haft var samband við stéttarfélag flugfreyja og þjóna og báru upp þá spurningu hvort flugmenn væru tilbúnir til að ganga í störf okkar flugfreyja, eðlileg spurning í ljósi stöðunnar, vissulega örvæntingarfull enda okkar ágætu stjórnendur að reyna að bjarga sökkvandi skipi. Kom aldrei svarið upp í huga þínum „nei vitið þið hvað, við flugmenn erum búnir að semja við ykkur, við höfum tekið á okkur kjaraskerðingu í okkar tilraun til að aðstoða félagið á erfiðum tímum, við höfum teygt okkur eins langt og við teljum mögulegt en þetta getið þið ekki farið fram á við okkur! Við getum ekki gengið í störf félagsmanna annars stéttarfélags og tekið þátt í að hafa af þeim atvinnu þeirra og lifibrauð! Þessa baráttu þurfið þið einfaldlega að eiga við þeirra stéttarfélag þetta er ekki okkar slagur!“ Kannski heimskuleg spurning en fullgild skv. fyrstu reglu fjölmiðlafræðinnar! Fyrir nokkrum misserum voru flugfreyjur sviptar sínum hlutastörfum. Ég hef ekki leynt þeirri skoðun minni hversu gríðarleg vonbrigði það voru mér og mörgum öðrum flugfreyjum sem eru í sambúð með flugmönnum að þeir stæðu ekki með þeim í þeim slag sem í dag virðist óraunveruleg lúxus barátta! Ég efast ekki um að þú kannist við þann slag. Að sjálfsögðu fennir yfir allt og þar sem ég er ekki langrækin manneskja hef ég fyrir löngu hætt að hugsa um þetta enda alin upp hjá Icelandair þar sem við höfum öll þurft að aðlagast breyttum aðstæðum í gegnum tíðina. Rúmlega sjötíu prósent félagsmanna FFÍ felldu nýgerðan kjarasamning við Icelandair. Þeir töldu, svo ég noti orð míns formanns, of langt gengið í hagræðingarkröfum. Þá spyr ég þig aftur Jón Þór, getur verið að þú hafir gengið of langt núna með félagsmenn þína stillta upp við vegg? Í rauninni hef ég fullan skilning á ömurlegri stöðu þinna atvinnulausu félagsmanna sem eru settir í vonlausa aðstöðu en fannst þér aldrei að hægt hefði verið að komast hjá þessu með því að segja einfaldlega NEI? Ég verð að segja að í ljósi sögunnar ætti ekki að koma mér á óvart að njóta einskis stuðnings frá vinum mínum flugmönnum í okkar nýliðinni kjarabaráttu enda hef ég næstum þrjátíu ára reynslu að byggja það mat á. Það kom samt sem áður meira að segja mér á óvart þetta útspil FÍA undir þinni forystu að samþykkja að ganga í okkar störf. Jón Þór! Ég hef sennilega farið í mitt síðasta flug sem vinnandi flugfreyja. Þannig er það nú bara! Ég valdi það ekki sjálf og mig tekur það þungt! Ég frétti af brottrekstri mínum í fjölmiðlum í gær eftir næstum þrjátíu ára farsælt starf hjá fyrirtækinu! Ég lagði út í kant og starði tómum augum út í loftið! Í raun átti ég samt von á hverju sem var í ljósi þess hver staðan var orðin en ég átti ekki von á að vinir mínir og samstarfsfélagar tækju þátt í að bola mér úr starfi! Að lokum óska ég þér góðra ferða, kæri Jón Þór, af heilum hug hvort sem þú verður kallinn í brúnni, aðstoðarmaður hans eða flugþjónn aftur í. Höfundur er flugfreyja. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fréttir af flugi Icelandair Mest lesið Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson Skoðun Hjúkrunarfræðingar í takt við nýja tíma Helga Dagný Sigurjónsdóttir Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Þjónusta við konur með endómetríósu tryggð Alma D. Möller skrifar Skoðun Húsnæðisöryggi – Sameiginleg ábyrgð Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Sóun á Alþingi Lovísa Oktovía Eyvindsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Hvar er mennskan? Ægir Máni Bjarnason skrifar Skoðun Hjúkrunarfræðingar í takt við nýja tíma Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun NPA miðstöðin 15 ára Hallgrímur Eymundsson,Þorbera Fjölnisdóttir skrifar Skoðun Umhverfisráðherra á réttri leið Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Samræmt námsmat er ekki hindrun heldur hjálpartæki Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson skrifar Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sunnudagsblús ríkisstjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er í raun í fýlu? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Tálsýn um hugsun Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson skrifar Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Til hamingju með daginn á ný! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Gefðu blóð, gefðu von: saman björgum við lífum Davíð Stefán Guðmundsson skrifar Skoðun Versta sem gæti gerzt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Aðlögun á Austurvelli Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar Sjá meira
Komdu sæll kæri Jón Þór! Þar sem við höfum ekki orðið þeirrar gæfu aðnjótandi að gerast vinir á samfélagsmiðlum, eins og tíðkast nú til dags, né hef ég aðgang að síðum ykkar flugmanna (eðlilega) gríp ég til þess ráðs að senda þér hér opið bréf eins og lengi hefur viðgengist á síðum Morgunblaðsins sem ég efast ekki um að þú lesir daglega þér til gagns og ánægju. Handviss um að það mun þér berast! Mig langar að byrja á að segja þér að fyrir langa löngu, löngu áður en ég ákvað að gera flugfreyjustarfið að mínu ævistarfi, lærði ég fjölmiðlafræði. Það var mjög gagnlegt nám ekki síst í mörgum viðfangsefnum sem upp koma daglega. Þar var „rule number one" svo ég leyfi mér að sletta að engar spurningar væru heimskulegar. Aðeins svörin gætu fallið í þann flokk. Svo ég vitni beint „there are no stupid questions only stupid answers!" Önnur regla ekki síður mikilvæg var að munda ekki pennann í tilfinningasemi. Láta ekki reiði, sorg eða aðrar tilfinningar taka stjórnina yfir skrifunum. Sálfræðin segir hins vegar að gott sé að skrifa sig frá tilfinningum! Hvort er betra ætla ég ekki að leggja mat á en þar sem mér rennur bara alls ekki reiðin þá ætla ég að leyfa sálfræðinni að ráða för, efast ekki um að þú virðir það við mig! Mig langar nefnilega að spyrja þig einnar einfaldrar spurningar Jón Þór! Þegar stjórnendur Icelandair komu að máli við þig, áður en haft var samband við stéttarfélag flugfreyja og þjóna og báru upp þá spurningu hvort flugmenn væru tilbúnir til að ganga í störf okkar flugfreyja, eðlileg spurning í ljósi stöðunnar, vissulega örvæntingarfull enda okkar ágætu stjórnendur að reyna að bjarga sökkvandi skipi. Kom aldrei svarið upp í huga þínum „nei vitið þið hvað, við flugmenn erum búnir að semja við ykkur, við höfum tekið á okkur kjaraskerðingu í okkar tilraun til að aðstoða félagið á erfiðum tímum, við höfum teygt okkur eins langt og við teljum mögulegt en þetta getið þið ekki farið fram á við okkur! Við getum ekki gengið í störf félagsmanna annars stéttarfélags og tekið þátt í að hafa af þeim atvinnu þeirra og lifibrauð! Þessa baráttu þurfið þið einfaldlega að eiga við þeirra stéttarfélag þetta er ekki okkar slagur!“ Kannski heimskuleg spurning en fullgild skv. fyrstu reglu fjölmiðlafræðinnar! Fyrir nokkrum misserum voru flugfreyjur sviptar sínum hlutastörfum. Ég hef ekki leynt þeirri skoðun minni hversu gríðarleg vonbrigði það voru mér og mörgum öðrum flugfreyjum sem eru í sambúð með flugmönnum að þeir stæðu ekki með þeim í þeim slag sem í dag virðist óraunveruleg lúxus barátta! Ég efast ekki um að þú kannist við þann slag. Að sjálfsögðu fennir yfir allt og þar sem ég er ekki langrækin manneskja hef ég fyrir löngu hætt að hugsa um þetta enda alin upp hjá Icelandair þar sem við höfum öll þurft að aðlagast breyttum aðstæðum í gegnum tíðina. Rúmlega sjötíu prósent félagsmanna FFÍ felldu nýgerðan kjarasamning við Icelandair. Þeir töldu, svo ég noti orð míns formanns, of langt gengið í hagræðingarkröfum. Þá spyr ég þig aftur Jón Þór, getur verið að þú hafir gengið of langt núna með félagsmenn þína stillta upp við vegg? Í rauninni hef ég fullan skilning á ömurlegri stöðu þinna atvinnulausu félagsmanna sem eru settir í vonlausa aðstöðu en fannst þér aldrei að hægt hefði verið að komast hjá þessu með því að segja einfaldlega NEI? Ég verð að segja að í ljósi sögunnar ætti ekki að koma mér á óvart að njóta einskis stuðnings frá vinum mínum flugmönnum í okkar nýliðinni kjarabaráttu enda hef ég næstum þrjátíu ára reynslu að byggja það mat á. Það kom samt sem áður meira að segja mér á óvart þetta útspil FÍA undir þinni forystu að samþykkja að ganga í okkar störf. Jón Þór! Ég hef sennilega farið í mitt síðasta flug sem vinnandi flugfreyja. Þannig er það nú bara! Ég valdi það ekki sjálf og mig tekur það þungt! Ég frétti af brottrekstri mínum í fjölmiðlum í gær eftir næstum þrjátíu ára farsælt starf hjá fyrirtækinu! Ég lagði út í kant og starði tómum augum út í loftið! Í raun átti ég samt von á hverju sem var í ljósi þess hver staðan var orðin en ég átti ekki von á að vinir mínir og samstarfsfélagar tækju þátt í að bola mér úr starfi! Að lokum óska ég þér góðra ferða, kæri Jón Þór, af heilum hug hvort sem þú verður kallinn í brúnni, aðstoðarmaður hans eða flugþjónn aftur í. Höfundur er flugfreyja.
Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar
Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar