Starfsmennirnir eru „fjölskylda“ og samráð um launalækkun Rakel Sveinsdóttir skrifar 9. júní 2020 10:00 Ein leiðin til að mæta breyttri veröld í atvinnulífinu í kjölfar kórónufaraldurs er að beita öðruvísi stjórnunarleiðum og hér fer Pétur Arason hjá Manino í gegnum tvær dæmisögur frá Bandarískum forstjórum. Vísir/Vilhelm Í kjölfar kórónuveirunnar reyna stjórnendur hvað þeir geta að taka ákvarðanir sem réttastar eru til að koma fyrirtækjum þeirra sem best í gegnum samdráttarskeiðið sem framundan er. Þar geta ýmiss ráð talist til en ekki síst það að læra af þeim sem á krepputímum hafa beitt nýstárlegum stjórnunaraðferðum og komist betur í gegnum kreppu en margir aðrir. Pétur Arason frumkvöðull og stofnandi Manino rekur hér tvær sögur af bandarískum stjórnendum sem eiga það sameiginlegt að veðja nú á nýstárlegar stjórnunaraðferðir til að mæta fyrirséðum samdráttartíma og kreppu. Annar þeirra ætlar að styðjast við sömu aðferð og hjálpaði fyrirtækinu hans í gegnum kreppuna í kjölfar bankahrunsins. Hinn stjórnandinn, sem reyndar er væntanlegur til Íslands í haust sem fyrirlesari á ráðstefnuna ,,Bylting í stjórnun," vakti athygli fyrir um fimm árum síðan þegar hann hækkaði grunnlaun allra starfsmanna sinna verulega. Þann 19.mars síðastliðinn hélt sá stjórnandi fund með starfsfólki sínu og í kjölfarið var farið að vinna að þeirri aðgerðaráætlun sem starfsfólkið hans lagði til. Dæmisaga 1: Starfsmennirnir eru „fjölskylda“ Bob Chapman er forstjóri fyrirtækisins Barry-Wehmiller og höfundur bókarinnar Everybody Matters. Sú bók byggir á þeirri aðferðarfræði sem Bob vann eftir í kjölfar bankahrunsins. Bob ChapmanYoutube skjámynd Nálgunin sem Bob varð þekktur fyrir snýst í sinni einföldustu mynd um að koma fram við starfsfólk eins og fjölskyldumeðlimi sem þýddi að engum yrði sagt upp, heldur samið við alla og við þá rætt, eins og þú myndir gera við þína nánustu. Í tilfelli Bobs þýddi þetta að enginn af 11 þúsund starfsmönnum myndi missa vinnuna. Fór svo að Bob samdi við allt starfsfólk um að fara í fjögurra vikna launalaust leyfi, allir bónusar voru teknir af, laun forstjórans lækkuðu verulega og mótframlag fyrirtækisins til lífeyrisgreiðsla var tekið úr sambandi. Þar sem starfsfólkið vissi að í staðinn myndi það halda vinnunni sinni, var þetta lausn sem allir tóku þátt í þar sem viðhorfið var að allir þyrftu að fórna einhverju til að koma í veg hluti hópsins þyrfti að fórna öllu, þ.e. starfinu sínu. Uppskera Bobs fólst í ótakmörkuðu trausti starfsmanna og fór svo að fyrstu þrjú árin eftir bankahrun urðu öll að metárum og fyrirtækið hans mun fyrr að komast út úr kreppunni í samanburði við flest önnur fyrirtæki. Fyrir stuttu var Bob síðan spurður að því til hvaða aðgerða hann ætlaði að bregðast nú í kjölfar kórónuveirunnar. Sagðist Bob ætla að styðjast við það sama, enda væri starfsfólkið hans allt ein stór fjölskylda. Þá sagði Bob jafnframt „Það er á erfiðum tímum sem sést úr hverju þú ert gerður ekki á auðveldum tímum.“ Dæmisaga 2: Samráð um launalækkun Fyrir um fimm árum síðan vakti forstjóri Gravity Payments, Dan Rice, mikla athygli þegar hann hækkaði lágmarkslaun allra starfsmanna sinna í sjötíu þúsund dollara á ársgrundvelli. Þau eru venjulega um þrjátíðu þúsund dollara miðað við sambærileg störf annars staðar. Dan Rice er væntanlegur til Íslands næsta haust sem fyrirlesari á ráðstefnuna Bylting í stjórnun.Youtube skjámynd Þetta gerði hann með því að lækka sín eigin laun. Forstjóralaunin sem hann var með lækkuðu frá 1,1 milljón dollara á ári í sömu grunnlaun, þ.e. sjötíu þúsund dollara. Töldu gagnrýnendur þessa aðgerð Dans fyrst og fremst bera vott um lítið viðskiptavit. Þær raddir hafa þó þagnað því síðan þetta var gert hefur fyrirtækið blómstrað sem aldrei fyrr og þrátt fyrir aukinn kostnað hefur það vaxið í veltu og skilað hagnaði. Dan þessi var spurður að því nýlega, hvernig hann ætlaði að bregðast við nú í kjölfar kórónuveirunnar og meira en helmingur viðskiptavina er horfinn vegna ástandsins. Að öllu óbreyttu ætti þetta að þýða að fyrirtækið gæti endað í þroti á 4 til 6 mánuðum. Ein lausnin hefði getað falist í að segja upp 20% af starfsfólkinu. Dan ákvað hins vegar að fara aðra leið. Þannig að 19. mars síðastliðinn hélt hann og stjórnendateymið opinn fund með öllum starfsmönnum þar sem þau lögðu öll spilin á borðið og sögðu þeim frá alvarleika stöðunnar. Eftir að fólk fékk tækifæri til að melta þessar upplýsingar voru teknar um 40 klukkustundir í vinnu við að kalla fram hugmyndir um lausnir. Niðurstaða starfsfólks var að allir væru tilbúnir til að færa fórnir með launalækkun. Þeir sem voru með lægstu launin gætu eðli málsins samkvæmt tekið minna á sig og eins þyrfti starfsfólk að standa við skuldbindingar vegna húsnæðiskaupa og fleira. Ýmsir aðrir treystu sér þó til að lækka meira í launum og jafnvel sumir að vinna launalaust. Dan tók það þó ekki í mál, að undanskildum sjálfum sér en hann lækkaði við þessar aðgerðir launin sín í 0 dollara. Með sérsniðnum launalækkunum tókst að lækka kostnað fyrirtækisins um 20%. Það þýðir að sögn forsvarsmanna félagsins að fyrirtækið telst öruggt að minnsta kosti næstu 8-12 mánuði. Það hvort forstjórunum tveimur tekst að komast í gegnum komandi kreppu á góðan hátt á alveg eftir að koma í ljós. En að sögn Péturs eru þetta góð dæmi um stjórnunaraðferðir þar sem tilfinningagreind forstjóranna er einkenni og þeim tekst að skilgreina, skilja og stýra tilfinningum samstarfsfólks sins. Stjórnun Mest lesið Vogue og forsetafrúin kveiktu strax en íslenski vinnumarkaðurinn með hindranir Atvinnulíf Ný útgáfa af konungi jeppans kominn til landsins Samstarf Vilja þvinga Google til að selja Chrome Viðskipti erlent Máttu ekki fullyrða að eldsneytið væri kolefnisjafnað Neytendur Bjarni ráðinn framkvæmdastjóri vinds og jarðvarma hjá Landsvirkjun Viðskipti innlent Gæðin að batna og nóg af klementínum eftir helgi Neytendur Inngildingin: „Íslenska töluð með hreim er samt íslenska“ Atvinnulíf Lækka innlánsvexti um heilt prósentustig Viðskipti innlent Opna verslanir í Kringlunni á ný Viðskipti innlent Rekstur fríhafnarinnar seldur úr landi Viðskipti innlent Fleiri fréttir Vogue og forsetafrúin kveiktu strax en íslenski vinnumarkaðurinn með hindranir Inngildingin: „Íslenska töluð með hreim er samt íslenska“ Dæmi: „Tvær konur geta ekki unnið saman því einu sinni áttu þær sama kærasta“ „Unglingsárin voru kannski ekki mín heppilegustu ár“ „Pólitíkin er dugleg í þessu en einkageirinn kann þetta ekki nógu vel“ Að byggja upp vinnustað sem hræðist ekki breytingar Stærðin skiptir ekki máli Ólafur Ingi: „Ég er kostuð eiginkona“ Einróma niðurstaða að Hörður sé eins og Kristján í Frozen „Reglugerðin tekur gildi hvort sem menn hafa þetta hugrekki eða ekki“ Allt í steik: Samtalið við yfirmanninn „Okkur langar til að búa til nýja tegund af bjórmenningu“ „Eitthvað við kvöldin og nóttina sem ég heillast af“ Dýrara að gera ekkert: „Erum öll að pissa í sömu laugina“ Úrelt kerfi: „Síðan kom bara einhver bíll og tæmdi allt“ Sorp: Fólk að hoppa niður plastið í tunnunum til að þjappa því „Ekkert ósvipaður leikur og menn léku í bönkunum fyrir bankahrun“ „Fyrsta verk er án gríns að fá mér lýsi og tékka á Vísi“ Kosningaspenna á vinnustöðum og rifrildi um pólitík Sif Jakobs: „Ekta demantar eru nú einfaldlega ræktaðir“ „Hörðustu samningaviðræðurnar voru við yngsta fólkið Eitraður starfsmaður og góð ráð „Enginn kvartað yfir því þegar ég hef skúrað“ Ekki trompast við fólk í vinnu eða á fundum „Síðan kemur í ljós að við erum í gjörólíkum störfum“ „Opinberi geirinn er að breytast og þar þarf mikinn fjölda verkefnastjóra“ B-týpa sem vill verða A en þarf tíma til að „morgna sig“ Fólki á helst að líða betur eftir vinnudaginn en þegar það mætti Slökkt á asanum: „Hljómar kannski auðveldlega en er það ekki“ Konurnar ofþreyttar en karlmenn vilja meiri frið til að vinna Sjá meira
Í kjölfar kórónuveirunnar reyna stjórnendur hvað þeir geta að taka ákvarðanir sem réttastar eru til að koma fyrirtækjum þeirra sem best í gegnum samdráttarskeiðið sem framundan er. Þar geta ýmiss ráð talist til en ekki síst það að læra af þeim sem á krepputímum hafa beitt nýstárlegum stjórnunaraðferðum og komist betur í gegnum kreppu en margir aðrir. Pétur Arason frumkvöðull og stofnandi Manino rekur hér tvær sögur af bandarískum stjórnendum sem eiga það sameiginlegt að veðja nú á nýstárlegar stjórnunaraðferðir til að mæta fyrirséðum samdráttartíma og kreppu. Annar þeirra ætlar að styðjast við sömu aðferð og hjálpaði fyrirtækinu hans í gegnum kreppuna í kjölfar bankahrunsins. Hinn stjórnandinn, sem reyndar er væntanlegur til Íslands í haust sem fyrirlesari á ráðstefnuna ,,Bylting í stjórnun," vakti athygli fyrir um fimm árum síðan þegar hann hækkaði grunnlaun allra starfsmanna sinna verulega. Þann 19.mars síðastliðinn hélt sá stjórnandi fund með starfsfólki sínu og í kjölfarið var farið að vinna að þeirri aðgerðaráætlun sem starfsfólkið hans lagði til. Dæmisaga 1: Starfsmennirnir eru „fjölskylda“ Bob Chapman er forstjóri fyrirtækisins Barry-Wehmiller og höfundur bókarinnar Everybody Matters. Sú bók byggir á þeirri aðferðarfræði sem Bob vann eftir í kjölfar bankahrunsins. Bob ChapmanYoutube skjámynd Nálgunin sem Bob varð þekktur fyrir snýst í sinni einföldustu mynd um að koma fram við starfsfólk eins og fjölskyldumeðlimi sem þýddi að engum yrði sagt upp, heldur samið við alla og við þá rætt, eins og þú myndir gera við þína nánustu. Í tilfelli Bobs þýddi þetta að enginn af 11 þúsund starfsmönnum myndi missa vinnuna. Fór svo að Bob samdi við allt starfsfólk um að fara í fjögurra vikna launalaust leyfi, allir bónusar voru teknir af, laun forstjórans lækkuðu verulega og mótframlag fyrirtækisins til lífeyrisgreiðsla var tekið úr sambandi. Þar sem starfsfólkið vissi að í staðinn myndi það halda vinnunni sinni, var þetta lausn sem allir tóku þátt í þar sem viðhorfið var að allir þyrftu að fórna einhverju til að koma í veg hluti hópsins þyrfti að fórna öllu, þ.e. starfinu sínu. Uppskera Bobs fólst í ótakmörkuðu trausti starfsmanna og fór svo að fyrstu þrjú árin eftir bankahrun urðu öll að metárum og fyrirtækið hans mun fyrr að komast út úr kreppunni í samanburði við flest önnur fyrirtæki. Fyrir stuttu var Bob síðan spurður að því til hvaða aðgerða hann ætlaði að bregðast nú í kjölfar kórónuveirunnar. Sagðist Bob ætla að styðjast við það sama, enda væri starfsfólkið hans allt ein stór fjölskylda. Þá sagði Bob jafnframt „Það er á erfiðum tímum sem sést úr hverju þú ert gerður ekki á auðveldum tímum.“ Dæmisaga 2: Samráð um launalækkun Fyrir um fimm árum síðan vakti forstjóri Gravity Payments, Dan Rice, mikla athygli þegar hann hækkaði lágmarkslaun allra starfsmanna sinna í sjötíu þúsund dollara á ársgrundvelli. Þau eru venjulega um þrjátíðu þúsund dollara miðað við sambærileg störf annars staðar. Dan Rice er væntanlegur til Íslands næsta haust sem fyrirlesari á ráðstefnuna Bylting í stjórnun.Youtube skjámynd Þetta gerði hann með því að lækka sín eigin laun. Forstjóralaunin sem hann var með lækkuðu frá 1,1 milljón dollara á ári í sömu grunnlaun, þ.e. sjötíu þúsund dollara. Töldu gagnrýnendur þessa aðgerð Dans fyrst og fremst bera vott um lítið viðskiptavit. Þær raddir hafa þó þagnað því síðan þetta var gert hefur fyrirtækið blómstrað sem aldrei fyrr og þrátt fyrir aukinn kostnað hefur það vaxið í veltu og skilað hagnaði. Dan þessi var spurður að því nýlega, hvernig hann ætlaði að bregðast við nú í kjölfar kórónuveirunnar og meira en helmingur viðskiptavina er horfinn vegna ástandsins. Að öllu óbreyttu ætti þetta að þýða að fyrirtækið gæti endað í þroti á 4 til 6 mánuðum. Ein lausnin hefði getað falist í að segja upp 20% af starfsfólkinu. Dan ákvað hins vegar að fara aðra leið. Þannig að 19. mars síðastliðinn hélt hann og stjórnendateymið opinn fund með öllum starfsmönnum þar sem þau lögðu öll spilin á borðið og sögðu þeim frá alvarleika stöðunnar. Eftir að fólk fékk tækifæri til að melta þessar upplýsingar voru teknar um 40 klukkustundir í vinnu við að kalla fram hugmyndir um lausnir. Niðurstaða starfsfólks var að allir væru tilbúnir til að færa fórnir með launalækkun. Þeir sem voru með lægstu launin gætu eðli málsins samkvæmt tekið minna á sig og eins þyrfti starfsfólk að standa við skuldbindingar vegna húsnæðiskaupa og fleira. Ýmsir aðrir treystu sér þó til að lækka meira í launum og jafnvel sumir að vinna launalaust. Dan tók það þó ekki í mál, að undanskildum sjálfum sér en hann lækkaði við þessar aðgerðir launin sín í 0 dollara. Með sérsniðnum launalækkunum tókst að lækka kostnað fyrirtækisins um 20%. Það þýðir að sögn forsvarsmanna félagsins að fyrirtækið telst öruggt að minnsta kosti næstu 8-12 mánuði. Það hvort forstjórunum tveimur tekst að komast í gegnum komandi kreppu á góðan hátt á alveg eftir að koma í ljós. En að sögn Péturs eru þetta góð dæmi um stjórnunaraðferðir þar sem tilfinningagreind forstjóranna er einkenni og þeim tekst að skilgreina, skilja og stýra tilfinningum samstarfsfólks sins.
Stjórnun Mest lesið Vogue og forsetafrúin kveiktu strax en íslenski vinnumarkaðurinn með hindranir Atvinnulíf Ný útgáfa af konungi jeppans kominn til landsins Samstarf Vilja þvinga Google til að selja Chrome Viðskipti erlent Máttu ekki fullyrða að eldsneytið væri kolefnisjafnað Neytendur Bjarni ráðinn framkvæmdastjóri vinds og jarðvarma hjá Landsvirkjun Viðskipti innlent Gæðin að batna og nóg af klementínum eftir helgi Neytendur Inngildingin: „Íslenska töluð með hreim er samt íslenska“ Atvinnulíf Lækka innlánsvexti um heilt prósentustig Viðskipti innlent Opna verslanir í Kringlunni á ný Viðskipti innlent Rekstur fríhafnarinnar seldur úr landi Viðskipti innlent Fleiri fréttir Vogue og forsetafrúin kveiktu strax en íslenski vinnumarkaðurinn með hindranir Inngildingin: „Íslenska töluð með hreim er samt íslenska“ Dæmi: „Tvær konur geta ekki unnið saman því einu sinni áttu þær sama kærasta“ „Unglingsárin voru kannski ekki mín heppilegustu ár“ „Pólitíkin er dugleg í þessu en einkageirinn kann þetta ekki nógu vel“ Að byggja upp vinnustað sem hræðist ekki breytingar Stærðin skiptir ekki máli Ólafur Ingi: „Ég er kostuð eiginkona“ Einróma niðurstaða að Hörður sé eins og Kristján í Frozen „Reglugerðin tekur gildi hvort sem menn hafa þetta hugrekki eða ekki“ Allt í steik: Samtalið við yfirmanninn „Okkur langar til að búa til nýja tegund af bjórmenningu“ „Eitthvað við kvöldin og nóttina sem ég heillast af“ Dýrara að gera ekkert: „Erum öll að pissa í sömu laugina“ Úrelt kerfi: „Síðan kom bara einhver bíll og tæmdi allt“ Sorp: Fólk að hoppa niður plastið í tunnunum til að þjappa því „Ekkert ósvipaður leikur og menn léku í bönkunum fyrir bankahrun“ „Fyrsta verk er án gríns að fá mér lýsi og tékka á Vísi“ Kosningaspenna á vinnustöðum og rifrildi um pólitík Sif Jakobs: „Ekta demantar eru nú einfaldlega ræktaðir“ „Hörðustu samningaviðræðurnar voru við yngsta fólkið Eitraður starfsmaður og góð ráð „Enginn kvartað yfir því þegar ég hef skúrað“ Ekki trompast við fólk í vinnu eða á fundum „Síðan kemur í ljós að við erum í gjörólíkum störfum“ „Opinberi geirinn er að breytast og þar þarf mikinn fjölda verkefnastjóra“ B-týpa sem vill verða A en þarf tíma til að „morgna sig“ Fólki á helst að líða betur eftir vinnudaginn en þegar það mætti Slökkt á asanum: „Hljómar kannski auðveldlega en er það ekki“ Konurnar ofþreyttar en karlmenn vilja meiri frið til að vinna Sjá meira