Innlent

Kallar eftir lagasetningu til verndar uppljóstrurum

Vésteinn Örn Pétursson skrifar
Helgi Seljan sjónvarpsmaður hjá Ríkisútvarpinu.
Helgi Seljan sjónvarpsmaður hjá Ríkisútvarpinu. Vísir/andri marinó
Sjónvarpsmaðurinn Helgi Seljan birti í dag færslu á Facebook-síðu sinni þar sem hann gerði skýrslu Ríkisendurskoðunar um starfsemi Fiskistofu að umfjöllunarefni sínu. Þá gagnrýndi hann einnig skort á lagaramma utan um uppljóstrara hérlendis og benti á lög um stöðu uppljóstrara annars staðar í heiminum máli sínu til stuðnings.

„Um daginn heyrði ég þrjá þingmenn ræða kolsvarta skýrslu Ríkisendurskoðunar um starfsemi - eða öllu heldur skort á starfsemi - Fiskistofu. Þingmennirnir þrír voru allir sammála um að skýrslan sýndi graf alvarleg tíðindi um eina mikilvægustu eftirlitsstofnun landsins. Þá sem á að hafa eftirlit með og vera undir staða sjálfbærni obbans af gjaldeyristekjum þjóðarinnar,“ skrifar Helgi og bætir því við að hagsmunir af sjávarútvegi skipti hundruðum milljarða á ári hverju.

Helgi segir þá fullyrðingar stjórnvalda um minnkandi brottkast í útgerð landsins vera „í besta falli óskhyggju eða bernska trúgirni,“ og segir ekkert búa að baki slíkum fullyrðingum annað en upplýsingar fengnar frá hagsmunaaðilum á sama tíma og eftirlit eftir starfsgreininni sé sagt lítið sem ekkert.

„Einhver þingmannanna þriggja bar sérstakt lof á þingkonu fyrir að kalla eftir skýrslunni og virtist hljóta samþykki viðmælenda sinna. Hún hefði gert vel að koma málinu á hreyfingu. Og það var vel. En hún er næsta grátleg sú einföldun sem í þessu felst.“

Helgi segir hins vegar að meira hafi þurft til en skýrslubeiðni eins þingmanns til þess að opna augu stjórnvalda og þingheims fyrir „lánleysi Fiskistofu,“ stofnunar sem heyri beint undir téða embættismenn.

„Sannleikurinn er nefnilega sá að til þess að þingmenn og stjórnvöld opnuðu augun fyrir lánleysi Fiskistofu; stofnun sem heyrir undir þá beint, þurfti meira en skýrslubeiðni eins þingmanns.

Það sem þurfti til var frásögn og vinna fjögurra manna sem kusu að stíga fram og lýsa því sem þeir sjálfur höfðu upplifað og tekið þátt í, ýmist innan Fiskistofu eða sem starfsmenn í þeirri grein sem stofnuninni bar að hafa eftirlit með,“ skrifar Helgi og vísar þar til umfjöllunar fréttaskýringaþáttarins Kveiks um brottkast togaraflota Íslands, sem komist var á snoðir um vegna upplýsinga, meðal annars í formi myndefnis, sem þátturinn fékk frá skipverjum á togaranum Kleifarbergi og ljóstruðu þeir þannig upp um málið.

„Allir gerðu þeir það fyrir minna en ekkert. Raunar má færa rök fyrir því að þeir hafi allir fórnað margfalt því sem þeir fengu fyrir að stíga fram og segja frá. Einn þeirra situr nú undir því að vera úthúðað og mannorð hans troðið ofan í svaðið af fyrrum vinnufélögum sínum og vinnuveitendum. Hann steig fram, framvísaði myndböndum og lýsti eigin þátttöku í brottkasti um borð í einu aflahæsta togskipi Íslandssögunnar,“ skrifar Helgi áfram og bæri því við að annar skipverji hafi stigið fram vegna sama máls en kosið að njóta nafnleyndar.

Fá ekkert fyrir uppljóstranir sínar

Hann segir mennina ekki hafa fengið neitt fyrir uppljóstranir sínar nema „skít og skammir“ og bætir við að mögulega hafi mennirnir fórnað afkomumöguleikum sínum til frambúðar.

Helgi segir að nær væri fyrir þingmenn að þakka þessum mönnum, uppljóstrurunum, „þó ekki væri nema með því að taka ekki undir þegar á þá er ráðist.“

„Og hunskast svo til þess að setja hér lög um vernd uppljóstrara. Slík lagasetning er til um allan heim og er ekki sett af neinum mannúðarástæðum, heldur og miklu fremur til þess að verja sameiginlega sjóði landsmanna fyrir óráðsíu, spillingu og óþarfa fjáraustri. Með því að gera fólki kleift að koma upp um og segja frá því þegar rangt er haft við (fjámununum sóað, lög eða reglur brotnar og stofnunum gert ófært að sinna skyldum sínum, með einhverjum hætti) án þess að hægt sé að hegna viðkomandi eða láta það. Hafa áhrif á starfsframa hans, eru margfalt meiri líkur á því að upp um slík mál komist. Frumvarp um þetta hefur legið tilbúið í tæpan áratug, óafgreitt,“ skrifar Helgi og endar færsluna á því að spyrja eftir hverju sé verið að bíða.

Færslu Helga má lesa í heild sinni hér að neðan.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×