Ég kom en Hjördís Björg Kristinsdóttir skrifar 25. maí 2018 07:24 Hann hjólar greiðlega enda að flýta sér, er að fara að kíkja á afa sinn, hafði reyndar ætlað það í nokkra daga, en ekki komið því við vegna anna. Hugsanir hans eru svolítið á reyki, hann hafði sagt við afa sinn að hann mundi kíkja við fljótlega, nú finnst honum að hann hafi átt að kíkja á afa fyrr. Hann er ungur og gengur í háskólann, en pabbi og mamma eru erlendis. Þau þurftu að yfirgefa landið þegar þau misstu allt sitt í „hruninu“ en hafa komið sér vel fyrir erlendis og hjálpa nú syni sínum að ljúka háskólanámi hér heima á Íslandi. Afi býr einn og hann er orðinn óöruggur síðan amma dó og hefur lokað sig af í sorg sinni. Hefur einangrast á þessum árum, en fylgist alltaf vel með fréttum og stjórnmálum. Afi hafði verið jákvæður þegar þeir ræddu um, að það væri gott hjá Flokki fólksins að hafa á stefnuskrá sinni Hagsmunafulltrúa fyrir aldraða, sagði að það væri það sem vantaði fyrir eldra fólk svo það einangraðist ekki. Afi hafði sagt að það væri það eina úrræði sem hann gæti hugsað sér, eins og komið væri fyrir honum sjálfum. Ungi maðurinn er kominn að húsinu sem afi býr í, er sá eini í fjölskyldunni sem kíkir nokkuð reglulega til afa. Hann leggur hjólinu sínu í hjólastandinn, tekur lykilinn sem afi hafði látið hann hafa svo hann gæti alltaf komist inn, án þess að þurfa að hringja dyra bjöllunni og standa úti, hvernig sem viðraði. Afi hafði sagst vera orðinn svolítið seinn upp á síðkastið, að opna fyrir honum. Afi er alltaf svo tillitsamur, þó hann sé orðinn þetta fullorðinn hugsar ungi maðurinn. Hann opnar dyrnar og gengur inn og kallar, „afi minn, ég er kominn að kíkja á þig, eins og ég sagðist mundi gera.“ Aldrei þessu vant svarar afi ekki, svo hann flýtir sér inn í eldhús, ekki er afi þar, dyrnar inn í svefnherbergið eru opnar og þegar hann kíkir þangað inn, liggur afi þar á gólfinu eins og hann sé dáinn. Hann snarstoppar, krýpur niður hjá afa sínum og hringir skjálfandi í neyðarlínuna. Sjúkrabílinn er kominn áður en varir, farið er með afa með blikkandi ljósum upp á sjúkrahús, og hann fylgir afa sínum í sjúkrabílnum. Hann er ringlaður og hugsar, hefði ég komið fyrr, hvað þá? Það fáum við aldrei að vita, því afi var úrskurðaður látinn þegar komið var upp á sjúkrahús.Flokkur fólksins, hefur í sinni stefnuskrá, FÓLKIÐ FYRST.Þessi stutta saga segir okkur hvað það er mikið hagsmuna mál fyrir eldri borgara að að fá Hagsmunafulltrúa, sem kemur í veg fyrir að það líði of margir dagar á milli heimsókna til eldri borgara. Ef þú sem lest þessa sögu, átt afa eða ömmu, langafa eða langömmu, veistu hvaða flokk þú átt að kjósa á laugardaginn, 26. Maí 2018Höfundur er í sjöunda sæti á lista Flokk fólksins í sveitarstjórnarkosningunum 2018 Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kosningar 2018 Mest lesið Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Svigrúm Eydísar á fölskum grunni Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason skrifar Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson skrifar Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon skrifar Skoðun Að flokka hver vinnur og hver tapar Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal skrifar Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson skrifar Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Til hamingju Íslendingar með nýja Óperu Andri Björn Róbertsson skrifar Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson skrifar Sjá meira
Hann hjólar greiðlega enda að flýta sér, er að fara að kíkja á afa sinn, hafði reyndar ætlað það í nokkra daga, en ekki komið því við vegna anna. Hugsanir hans eru svolítið á reyki, hann hafði sagt við afa sinn að hann mundi kíkja við fljótlega, nú finnst honum að hann hafi átt að kíkja á afa fyrr. Hann er ungur og gengur í háskólann, en pabbi og mamma eru erlendis. Þau þurftu að yfirgefa landið þegar þau misstu allt sitt í „hruninu“ en hafa komið sér vel fyrir erlendis og hjálpa nú syni sínum að ljúka háskólanámi hér heima á Íslandi. Afi býr einn og hann er orðinn óöruggur síðan amma dó og hefur lokað sig af í sorg sinni. Hefur einangrast á þessum árum, en fylgist alltaf vel með fréttum og stjórnmálum. Afi hafði verið jákvæður þegar þeir ræddu um, að það væri gott hjá Flokki fólksins að hafa á stefnuskrá sinni Hagsmunafulltrúa fyrir aldraða, sagði að það væri það sem vantaði fyrir eldra fólk svo það einangraðist ekki. Afi hafði sagt að það væri það eina úrræði sem hann gæti hugsað sér, eins og komið væri fyrir honum sjálfum. Ungi maðurinn er kominn að húsinu sem afi býr í, er sá eini í fjölskyldunni sem kíkir nokkuð reglulega til afa. Hann leggur hjólinu sínu í hjólastandinn, tekur lykilinn sem afi hafði látið hann hafa svo hann gæti alltaf komist inn, án þess að þurfa að hringja dyra bjöllunni og standa úti, hvernig sem viðraði. Afi hafði sagst vera orðinn svolítið seinn upp á síðkastið, að opna fyrir honum. Afi er alltaf svo tillitsamur, þó hann sé orðinn þetta fullorðinn hugsar ungi maðurinn. Hann opnar dyrnar og gengur inn og kallar, „afi minn, ég er kominn að kíkja á þig, eins og ég sagðist mundi gera.“ Aldrei þessu vant svarar afi ekki, svo hann flýtir sér inn í eldhús, ekki er afi þar, dyrnar inn í svefnherbergið eru opnar og þegar hann kíkir þangað inn, liggur afi þar á gólfinu eins og hann sé dáinn. Hann snarstoppar, krýpur niður hjá afa sínum og hringir skjálfandi í neyðarlínuna. Sjúkrabílinn er kominn áður en varir, farið er með afa með blikkandi ljósum upp á sjúkrahús, og hann fylgir afa sínum í sjúkrabílnum. Hann er ringlaður og hugsar, hefði ég komið fyrr, hvað þá? Það fáum við aldrei að vita, því afi var úrskurðaður látinn þegar komið var upp á sjúkrahús.Flokkur fólksins, hefur í sinni stefnuskrá, FÓLKIÐ FYRST.Þessi stutta saga segir okkur hvað það er mikið hagsmuna mál fyrir eldri borgara að að fá Hagsmunafulltrúa, sem kemur í veg fyrir að það líði of margir dagar á milli heimsókna til eldri borgara. Ef þú sem lest þessa sögu, átt afa eða ömmu, langafa eða langömmu, veistu hvaða flokk þú átt að kjósa á laugardaginn, 26. Maí 2018Höfundur er í sjöunda sæti á lista Flokk fólksins í sveitarstjórnarkosningunum 2018
Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson Skoðun
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun
Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar
Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar
Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar
Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson Skoðun
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun