Hið Góða líf Valgerður Árnadóttir skrifar 7. maí 2018 14:31 Eftir seinni heimsstyrjöld urðu hugmyndir um hið góða líf ráðandi stefna samfélagsins. Fólki var sagt að við ættum rétt á lífsgæðum, við ættum rétt á að búa vel, eiga heimilistæki sem auðveldaði okkur lífið eins og ísskáp og ryksugu og til þess að eignast þessa hluti þurfti ekki nema eina fyrirvinnu sem vann 8 tíma á dag 5 daga vikunnar. Lífsgæði manna fólst í því að eiga fínt hús, flottasta bílinn og öflugustu ryksuguna, auglýsingar snerust allar um þessa hluti sem myndu auðvelda okkur lífið og varð okkur mikið kappsmál að vera ekki eftirbátur nágrannans. En eins og snjóbolti vatt þessi lífsstíll upp á sig, skilaboð kapítalismans voru að við þyrftum sífellt að eiga meira og meira. Það var ekki nóg að hafa eina fyrirvinnu, framleiðsla varð meiri, vöruverð lækkaði og fólk á Vesturlöndum sprengdi utan af sér húsnæðið og fataskápana. Þú átt ekki að láta sjá þig í sama kjólnum tvisvar, þú þarft að eiga Ittala glös og heimilistæki til hvers verks, þú átt ekki einu sinni að poppa í potti lengur, fáðu þér poppvél. Við erum flest sammála að neyslan er komin út fyrir öll velsæmismörk, heilsu okkar hefur hrakað vegna óhóflegs áts á skyndibita og unnu kjöti, byggingar- fata- og dýraafurðaiðnaðurinn mengar meira en allar samgöngur samanlagt, eyða regnskógum og drepa hafsvæði. Það er sem betur fer vakning í dag um þessa hræðilegu þróun, við erum að verða meðvitaðri um vistvænni ferðamáta, mínímalískan lífsstíl og sjálfbæra framleiðslu en neysluhyggjan er rótgróin og hrædd, kapítalisminn óttast að missa tökin og auglýsingar, tilboð og lægri verð halda áfram að herja á okkur, áróðurinn er allstaðar og skilaboðin eru ennþá kaupa, kaupa, kaupa. Við þurfum nýja bylgju, hin nýja bylgja snýst um lífsgæði, hverjum er ekki sama um Ittala glösin ef þú hefur ekki tíma til að fara með barnið þitt á róló? Lífsgæði felast í gæðastundum, heilbrigði og vellíðan og þar komum við Píratar inn. Við viljum ekki laga kerfið, við viljum breyta því. Við viljum stytta vinnuvikuna svo fólk fái meiri tíma saman, lækka húsnæðiskostnað og gefa fólki tækifæri á að lifa sjálfbæru lífi. Við viljum aðlaga vinnumarkaðinn að fólki en ekki fólki að vinnumarkaðnum. Við viljum auka gæði hverfisins þíns, þétta byggð, efla hverfin, gera samgöngur vistvænar og aðgengilegar, laga hljóðvist, veita skjól og binda svifryk með gróðursetningu. Við viljum auka reiti fyrir matjurtagarða, fjölga vistgötum og fjölskylduvænum görðum þar sem leikvellir og hundagerði tvinnast saman við náttúru og þjónustu. Þetta er ekki útópísk hugsun, þetta hefur tekist vel í mörgum borgum sem búa við svipað eða kaldara loftslag en við gerum. Við skipulagningu hverfa ætlum við að taka mið af þeim sjálfbæru markmiðum sem við höfum sett okkur. Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið að kynna hugmyndir sem nú þegar eru komnar í skipulag og framkvæmd af meirihluta í borginni sem sínar hugmyndir að grænni borg en á sama tíma vilja þau dreifa byggð, fjölga akreinum og hafa talað af yfirgripsmikilli vanþekkingu gegn Borgarlínu um leið og þau eru fylgjandi henni, flokkurinn er með þessu í þversögn við sjálfan sig enda erfitt að vera kapítalískur hægriflokkur og vera á sama tíma sjálfbær og vistvænn. Svona virkar skrum. Þú keyrir á ósannindi, etur saman hópum og stendur ekki við loforðin. Við Píratar ætlum að gera okkar besta til að uppfylla markmið okkar um betri lífsgæði fyrir alla, aðgengilegra kerfi, gagnsæi og ábyrg vinnubrögð til að þjóna þínum hagsmunum. Þannig vinna Píratar!Valgerður Árnadóttir skipar 5. sæti Pírata í Reykjavík Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kosningar 2018 Skoðun Valgerður Árnadóttir Mest lesið Opið bréf til Miðflokksmanna Snorri Másson Skoðun Opnum Tröllaskagann Helgi Jóhannsson Skoðun Henti Íslandi undir strætisvagninn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Jesús who? Atli Þórðarson Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir Skoðun Lesskilningur eða lesblinda??? Jóhannes Jóhannesson Skoðun Forvarnateymi grunnskóla – góð hugmynd sem má ekki sofna Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason Skoðun Skoðun Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Jesús who? Atli Þórðarson skrifar Skoðun Opið bréf til Miðflokksmanna Snorri Másson skrifar Skoðun Lesskilningur eða lesblinda??? Jóhannes Jóhannesson skrifar Skoðun Henti Íslandi undir strætisvagninn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Forvarnateymi grunnskóla – góð hugmynd sem má ekki sofna Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Opnum Tröllaskagann Helgi Jóhannsson skrifar Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson skrifar Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson skrifar Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason skrifar Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson skrifar Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Fjórði hver vinnur í verslun og þjónustu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Sjá meira
Eftir seinni heimsstyrjöld urðu hugmyndir um hið góða líf ráðandi stefna samfélagsins. Fólki var sagt að við ættum rétt á lífsgæðum, við ættum rétt á að búa vel, eiga heimilistæki sem auðveldaði okkur lífið eins og ísskáp og ryksugu og til þess að eignast þessa hluti þurfti ekki nema eina fyrirvinnu sem vann 8 tíma á dag 5 daga vikunnar. Lífsgæði manna fólst í því að eiga fínt hús, flottasta bílinn og öflugustu ryksuguna, auglýsingar snerust allar um þessa hluti sem myndu auðvelda okkur lífið og varð okkur mikið kappsmál að vera ekki eftirbátur nágrannans. En eins og snjóbolti vatt þessi lífsstíll upp á sig, skilaboð kapítalismans voru að við þyrftum sífellt að eiga meira og meira. Það var ekki nóg að hafa eina fyrirvinnu, framleiðsla varð meiri, vöruverð lækkaði og fólk á Vesturlöndum sprengdi utan af sér húsnæðið og fataskápana. Þú átt ekki að láta sjá þig í sama kjólnum tvisvar, þú þarft að eiga Ittala glös og heimilistæki til hvers verks, þú átt ekki einu sinni að poppa í potti lengur, fáðu þér poppvél. Við erum flest sammála að neyslan er komin út fyrir öll velsæmismörk, heilsu okkar hefur hrakað vegna óhóflegs áts á skyndibita og unnu kjöti, byggingar- fata- og dýraafurðaiðnaðurinn mengar meira en allar samgöngur samanlagt, eyða regnskógum og drepa hafsvæði. Það er sem betur fer vakning í dag um þessa hræðilegu þróun, við erum að verða meðvitaðri um vistvænni ferðamáta, mínímalískan lífsstíl og sjálfbæra framleiðslu en neysluhyggjan er rótgróin og hrædd, kapítalisminn óttast að missa tökin og auglýsingar, tilboð og lægri verð halda áfram að herja á okkur, áróðurinn er allstaðar og skilaboðin eru ennþá kaupa, kaupa, kaupa. Við þurfum nýja bylgju, hin nýja bylgja snýst um lífsgæði, hverjum er ekki sama um Ittala glösin ef þú hefur ekki tíma til að fara með barnið þitt á róló? Lífsgæði felast í gæðastundum, heilbrigði og vellíðan og þar komum við Píratar inn. Við viljum ekki laga kerfið, við viljum breyta því. Við viljum stytta vinnuvikuna svo fólk fái meiri tíma saman, lækka húsnæðiskostnað og gefa fólki tækifæri á að lifa sjálfbæru lífi. Við viljum aðlaga vinnumarkaðinn að fólki en ekki fólki að vinnumarkaðnum. Við viljum auka gæði hverfisins þíns, þétta byggð, efla hverfin, gera samgöngur vistvænar og aðgengilegar, laga hljóðvist, veita skjól og binda svifryk með gróðursetningu. Við viljum auka reiti fyrir matjurtagarða, fjölga vistgötum og fjölskylduvænum görðum þar sem leikvellir og hundagerði tvinnast saman við náttúru og þjónustu. Þetta er ekki útópísk hugsun, þetta hefur tekist vel í mörgum borgum sem búa við svipað eða kaldara loftslag en við gerum. Við skipulagningu hverfa ætlum við að taka mið af þeim sjálfbæru markmiðum sem við höfum sett okkur. Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið að kynna hugmyndir sem nú þegar eru komnar í skipulag og framkvæmd af meirihluta í borginni sem sínar hugmyndir að grænni borg en á sama tíma vilja þau dreifa byggð, fjölga akreinum og hafa talað af yfirgripsmikilli vanþekkingu gegn Borgarlínu um leið og þau eru fylgjandi henni, flokkurinn er með þessu í þversögn við sjálfan sig enda erfitt að vera kapítalískur hægriflokkur og vera á sama tíma sjálfbær og vistvænn. Svona virkar skrum. Þú keyrir á ósannindi, etur saman hópum og stendur ekki við loforðin. Við Píratar ætlum að gera okkar besta til að uppfylla markmið okkar um betri lífsgæði fyrir alla, aðgengilegra kerfi, gagnsæi og ábyrg vinnubrögð til að þjóna þínum hagsmunum. Þannig vinna Píratar!Valgerður Árnadóttir skipar 5. sæti Pírata í Reykjavík
Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar
Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar
Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar