Bakþankar

Berufsverbot

Óttar Guðmundsson skrifar
Fátt skiptir fólk meira máli en atvinnan. Þetta vissu forsvarsmenn Þriðja ríkisins vel, enda beittu þeir svokölluðu Berufsverbot til að refsa mönnum sem voru þeim ekki þóknanlegir. Viðkomandi var rekinn úr vinnu og gert ókleift að leita sér sambærilegra starfa. Þannig tókst að lama mikinn fjölda fólks sem ekki hlýddi tónsprota stjórnandans.

Mannkynssagan endurtekur sig í sífellu vegna þess að mannlegt eðli og innræti breytast ekki. Greinilegt er að margir heillast af þessari aðferðafræði enda reynist hún sérlega vel. Nýlegar fréttir frá Tyrklandi herma að Erdogan soldán hafi rekið mörg þúsund manns úr vinnu í refsingarskyni fyrir glæpi og uppsteyt.

Hérlendis hrífast margir af Berufsverbot. Mér hefur stöku sinnum tekist að reita kommentakerfi fjölmiðla til reiði. Fjölmargir hafa þá krafist þess að ég yrði rekinn úr vinnu og sviptur lækningaleyfi. Presturinn í Laugarneskirkju efndi til nýstárlegrar uppákomu á föstudaginn langa. Stór og hávær hópur krafðist þess að klerkur yrði samstundis settur af fyrir uppátæki sín. Fyrir einhverjum árum viðraði Snorri í Betel skoðanir Biblíunnar á ákveðnum samfélagshópi. Vinnuveitandi hans rak hann fljótlega úr starfi. Akureyrarbær varð þó að sæta því að aðgerðin var dæmd ólögleg. Bæjarstjórnin hefur eflaust litið með öfundaraugum til hinna sterku foringja. Þeir þurfa ekki að beygja sig fyrir smámunasömum lagasnápum sem skilja ekki nauðsynlegar pólitískar hreinsunaraðgerðir.

Auðvitað er sjálfsagt að reka alla úr vinnu sem ekki vilja ganga í takt enda hefur það gefið ágæta raun. Takmarkið hlýtur að vera samfélag þar sem allir eru sammála í veigamiklum málum. Tjáningarfrelsi er bara til trafala og veldur sundrungu í samfélaginu.






×