Þegar réttrúnaðurinn hitti ömmu sína Ívar Halldórsson skrifar 15. nóvember 2016 06:15 Það er mjög pirrandi að heyra bara aðra hliðina á mikilvægum málum í fjölmiðlum. Ég vil heyra báðar hliðar, bæði með og á móti, og mynda síðan mína eigin afstöðu í kjölfarið. Þegar kemur að umræðum um bandarísku forsetakosningarnar fær maður yfirleitt aðeins að heyra aðra hlið málsins í fjölmiðlum. Hér þykir sjálfsagður hlutur að vera á móti Trump og öllu því sem hann stendur fyrir. Það er búið að ákveða að hann sé gjörsamlega óhæfur og á óbeinan hátt er öllum skylt að hafa þá skoðun. Þessi pólitíska rétttrúnaðarhugsun er orðin pínu þreytt. Fólk á ekki að þurfa að ganga meðfram veggjum með skoðnir sína á erlendum forsetakosningum. Pólitískur heilaþvottur fjölmiðla áorkar litlu í þessum efnum nema þá að mynda eins kona míkró-múgæsingu og andúð á persónu sem við höfum aldrei hitt persónulega. Enn einu sinni er skoðun margra þögguð niður. Þessu hef ég sjálfur orðið vitni að á kaffistofunni eins og margir aðrir. Þessi skoðanakúgun veit ekki á fagleg vinnubrögð þeirra sem eru ábyrgir fyrir að færa okkur fréttir án þess að menga þær með skoðunum og einhvers konar pólitískum rétttrúnaði. Það getur vel verið að Hillary sé betri kostur en Trump. Ekki ætla ég að fullyrða neitt um það, enda ekki mitt að vita. En hvernig væri að fá pínulítið jafnvægi í umræðuna? Ef tveir eða fleiri eru fengnir til að tjá sig um þessar kosningar í einhverjum fjölmiðlinum, þá eru yfirleitt allir á móti Trump. Enginn ver málsstað Trump, heldur hjálpast allir að við að finna honum flest til foráttu, flaggandi faglegum menntatitlum sínum til að dulbúa ósanngjarna afgreiðsluna. Því miður er staðan orðin sú að fólk þorir ekki að standa með Trump opinberlega hér heima. Ég er viss um að það eru fjölmargir sem segjast styðja Hillary eingöngu vegna þess að það þorir ekki að viðra sínar efasemdir um hana. Þegar maður fylgist með faglegum umræðum erlendis um Hillary og Trump, heyri ég jafnvel hina hörðustu opinberu gagnrýnendur Trump megna að telja upp kosti hans sem gagnast gætu bandarísku þjóðinni. Þennan þroska sé ég ekki í umræðunni hér heima. Umræðurnar hér eru að mínu mati á lægra plani. Staðreyndin er sú að allir þeir tugir milljóna sem kusu Trump hafa séð eitthvað jákvætt við hans framboð og eru sannfærðir um að hann sé betri kostur en Hillary. Rúmur helmingur kjósenda kusu ekki Hillary – og ólíklegt er að það hafi verið í einhverri meðvirkni, þar sem það virðist vera vinsælla að standa með Hillary. Eða er kannski allur þessi fjöldi sem kaus Trump bara samansafn af vitgrönnum kjósendum? Er íslenska þjóðin með allt miklu meira á hreinu en bandaríska þjóðin hvað sé best fyrir bandarískan almenning? Okkar rúmlega 330.000 á móti 62.900.000 manns sem kusu "ómerkinginn"? Ætlum við að fullyrða að tugir milljónir kjósenda hafi rangt fyrir sér eingöngu vegna þess að við hérna örfá á eyju metum svo vera? Mér finnst jákvætt og eðlilegt að lagi fólk standi með Hillary og verðskuldar hún svo sannarlega lof fyrir allt það góða sem hún stendur fyrir. En þetta þarf auðvitað að ganga á báða bóga. Ég er Íslendingur og get ekki kosið sem Bandaríkjamaður. Ég þarf ekki að standa með Trump eða Hillary. Ég þarf einfaldlega ekki að hafa skoðun á þessu. En ég stend með jafnvægi í umræðum. Ég stend með sanngirni í umfjöllun um það sem fréttnæmt þykir. Ég stend með faglegri umræðu, þar sem enginn er niðurlægður eða lagður í umræðueinelti af fjölmiðlafólki. Auðvitað skil ég að það hljóti að hafa komið flatt upp á þá sem töldu sig vera í meirihluta gegn Trump að vakna upp við það að þurfa að sætta sig við að vera í minnihluta með Hillary. Fyrir þá sem voru vanir að fylgja meirihlutanum í hefðbundinni meðvirkni var eflaust skrýtið að þurfa allt í einu að fara að halda með Trump til að vera samkvæmir sjálfum sér. Fyrir mörgum var morguninn eftirminnilegi; þegar úrslit bandarísku kosninganna var ljós, dagurinn þegar rétttrúnaðurinn hitti ömmu sína. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ívar Halldórsson Mest lesið Börnin okkar Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir,Valdimar Birgisson Skoðun Hver er munurinn á því að neyta fíkniefna í jakkafötum eða í neyðarskýli? Bryndís Rós Morrison,Björk Davíðsdóttir Skoðun Stúlkur eiga undir högg að sækja í nauðgunarmálum Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Það besta sem þú gerir fyrir loftslagið Halldór Björnsson Skoðun Allt að helmingslíkur á eyðingu byggðar á Íslandi Sigurður Loftur Thorlacius Skoðun Varð að segja af sér ráðherradómi vegna vanhæfi – Er nú þrefaldur ráðherra, líka forsætisráðherra Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ný Ölfusárbrú – af hverju svona brú? Guðmundur Valur Guðmundsson Skoðun Þú mátt vera afi (og ég má vera amma) Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Dæmisaga úr raunveruleikanum Sigurður F. Sigurðarson Skoðun Verstu kennarar í heimi Gígja Bjargardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Börnin okkar Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir,Valdimar Birgisson skrifar Skoðun Á að kjósa það sama og síðast? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Setjum söguna í samhengi við nútímann Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Stúlkur eiga undir högg að sækja í nauðgunarmálum Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Frelsi 2024 Baldur Karl Magnússon skrifar Skoðun Samgöngur eru heilbrigðismál Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Vegferð í þágu barna skilar árangri Ásmundur Einar Daðason skrifar Skoðun Þjóðarátak í sölu á klósettpappír Bjarki Hjörleifsson skrifar Skoðun Skínandi skær í skammdeginu Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rasismi Einar Helgason skrifar Skoðun Kæru ungu foreldrar Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Það besta sem þú gerir fyrir loftslagið Halldór Björnsson skrifar Skoðun Þú mátt vera afi (og ég má vera amma) Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Orðfimi ungra menningarsinna Klara Nótt Egilson skrifar Skoðun Áhætta með tekjur af skemmtiferðaskipum Lúðvík Geirsson,Gunnar Tryggvason,Pétur Ólafsson skrifar Skoðun Frambjóðendur, gerið betur Steinunn Þórðardóttir skrifar Skoðun Greiðar samgöngur í Norðvesturkjördæmi Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Ný og fersk örmyndskýrsla um hvalveiðar Rán Flygenring skrifar Skoðun Stuldur um hábjartan dag Herdís Dröfn Fjeldsted skrifar Skoðun 7.500 íbúðir á Reykjavíkurflugvelli? Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Að kreista mjólkurkúna Björg Ágústsdóttir skrifar Skoðun Efnahagsmál eru loftslagsmál Steinunn Kristín Guðnadóttir skrifar Skoðun Nýtt húsnæðislánakerfi Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Flug til framtíðar Arnheiður Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Viðreisn boðar jafnvægi, forgangsröðun og ábyrgð Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þurfum aftur alvöru náttúruvernd í umhverfisráðuneytið Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Varð að segja af sér ráðherradómi vegna vanhæfi – Er nú þrefaldur ráðherra, líka forsætisráðherra Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Allt að helmingslíkur á eyðingu byggðar á Íslandi Sigurður Loftur Thorlacius skrifar Skoðun Dæmisaga úr raunveruleikanum Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Hin marguntöluðu orkuskipti í bílaflota landsmanna Þorgeir R. Valsson skrifar Sjá meira
Það er mjög pirrandi að heyra bara aðra hliðina á mikilvægum málum í fjölmiðlum. Ég vil heyra báðar hliðar, bæði með og á móti, og mynda síðan mína eigin afstöðu í kjölfarið. Þegar kemur að umræðum um bandarísku forsetakosningarnar fær maður yfirleitt aðeins að heyra aðra hlið málsins í fjölmiðlum. Hér þykir sjálfsagður hlutur að vera á móti Trump og öllu því sem hann stendur fyrir. Það er búið að ákveða að hann sé gjörsamlega óhæfur og á óbeinan hátt er öllum skylt að hafa þá skoðun. Þessi pólitíska rétttrúnaðarhugsun er orðin pínu þreytt. Fólk á ekki að þurfa að ganga meðfram veggjum með skoðnir sína á erlendum forsetakosningum. Pólitískur heilaþvottur fjölmiðla áorkar litlu í þessum efnum nema þá að mynda eins kona míkró-múgæsingu og andúð á persónu sem við höfum aldrei hitt persónulega. Enn einu sinni er skoðun margra þögguð niður. Þessu hef ég sjálfur orðið vitni að á kaffistofunni eins og margir aðrir. Þessi skoðanakúgun veit ekki á fagleg vinnubrögð þeirra sem eru ábyrgir fyrir að færa okkur fréttir án þess að menga þær með skoðunum og einhvers konar pólitískum rétttrúnaði. Það getur vel verið að Hillary sé betri kostur en Trump. Ekki ætla ég að fullyrða neitt um það, enda ekki mitt að vita. En hvernig væri að fá pínulítið jafnvægi í umræðuna? Ef tveir eða fleiri eru fengnir til að tjá sig um þessar kosningar í einhverjum fjölmiðlinum, þá eru yfirleitt allir á móti Trump. Enginn ver málsstað Trump, heldur hjálpast allir að við að finna honum flest til foráttu, flaggandi faglegum menntatitlum sínum til að dulbúa ósanngjarna afgreiðsluna. Því miður er staðan orðin sú að fólk þorir ekki að standa með Trump opinberlega hér heima. Ég er viss um að það eru fjölmargir sem segjast styðja Hillary eingöngu vegna þess að það þorir ekki að viðra sínar efasemdir um hana. Þegar maður fylgist með faglegum umræðum erlendis um Hillary og Trump, heyri ég jafnvel hina hörðustu opinberu gagnrýnendur Trump megna að telja upp kosti hans sem gagnast gætu bandarísku þjóðinni. Þennan þroska sé ég ekki í umræðunni hér heima. Umræðurnar hér eru að mínu mati á lægra plani. Staðreyndin er sú að allir þeir tugir milljóna sem kusu Trump hafa séð eitthvað jákvætt við hans framboð og eru sannfærðir um að hann sé betri kostur en Hillary. Rúmur helmingur kjósenda kusu ekki Hillary – og ólíklegt er að það hafi verið í einhverri meðvirkni, þar sem það virðist vera vinsælla að standa með Hillary. Eða er kannski allur þessi fjöldi sem kaus Trump bara samansafn af vitgrönnum kjósendum? Er íslenska þjóðin með allt miklu meira á hreinu en bandaríska þjóðin hvað sé best fyrir bandarískan almenning? Okkar rúmlega 330.000 á móti 62.900.000 manns sem kusu "ómerkinginn"? Ætlum við að fullyrða að tugir milljónir kjósenda hafi rangt fyrir sér eingöngu vegna þess að við hérna örfá á eyju metum svo vera? Mér finnst jákvætt og eðlilegt að lagi fólk standi með Hillary og verðskuldar hún svo sannarlega lof fyrir allt það góða sem hún stendur fyrir. En þetta þarf auðvitað að ganga á báða bóga. Ég er Íslendingur og get ekki kosið sem Bandaríkjamaður. Ég þarf ekki að standa með Trump eða Hillary. Ég þarf einfaldlega ekki að hafa skoðun á þessu. En ég stend með jafnvægi í umræðum. Ég stend með sanngirni í umfjöllun um það sem fréttnæmt þykir. Ég stend með faglegri umræðu, þar sem enginn er niðurlægður eða lagður í umræðueinelti af fjölmiðlafólki. Auðvitað skil ég að það hljóti að hafa komið flatt upp á þá sem töldu sig vera í meirihluta gegn Trump að vakna upp við það að þurfa að sætta sig við að vera í minnihluta með Hillary. Fyrir þá sem voru vanir að fylgja meirihlutanum í hefðbundinni meðvirkni var eflaust skrýtið að þurfa allt í einu að fara að halda með Trump til að vera samkvæmir sjálfum sér. Fyrir mörgum var morguninn eftirminnilegi; þegar úrslit bandarísku kosninganna var ljós, dagurinn þegar rétttrúnaðurinn hitti ömmu sína.
Hver er munurinn á því að neyta fíkniefna í jakkafötum eða í neyðarskýli? Bryndís Rós Morrison,Björk Davíðsdóttir Skoðun
Varð að segja af sér ráðherradómi vegna vanhæfi – Er nú þrefaldur ráðherra, líka forsætisráðherra Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Áhætta með tekjur af skemmtiferðaskipum Lúðvík Geirsson,Gunnar Tryggvason,Pétur Ólafsson skrifar
Skoðun Þurfum aftur alvöru náttúruvernd í umhverfisráðuneytið Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar
Skoðun Varð að segja af sér ráðherradómi vegna vanhæfi – Er nú þrefaldur ráðherra, líka forsætisráðherra Ole Anton Bieltvedt skrifar
Hver er munurinn á því að neyta fíkniefna í jakkafötum eða í neyðarskýli? Bryndís Rós Morrison,Björk Davíðsdóttir Skoðun
Varð að segja af sér ráðherradómi vegna vanhæfi – Er nú þrefaldur ráðherra, líka forsætisráðherra Ole Anton Bieltvedt Skoðun