And­legt nudd í Landa­kots­kirkju

Yfirskrift tónleikanna er dulúðleiki og dökkur hljómur. Tónskáldið og kórstjórinn Hreiðar Ingi, heyrði mörg verkanna á efnisskránni þegar hann nam tónsmíðar við Listakademíuna í Eistlandi fyrir nokkrum árum.

„Þá rann það upp fyrir mér hvað þessi austurevrópsku verk frá tuttugustu öld kallast vel á við íslenska þjóðlagið þrátt fyrir bæði trúarleg og landfræðileg landamæri. Það er einhver angurværð og frásagnar­eldur sem skín í gegn,“ útskýrir Hreiðar Ingi. Í kjölfarið lofaði hann sjálfum sér að hann skyldi einhvern tíma ná saman hópi fólks til að kynna þessa tónlist fyrir Íslendingum og nú er komið að því.

Góð aðsókn í sveitina

Hreiðar Ingi efndi til inntökuprófs í söngsveitina og segir undirtektirnar hafa komið sér á óvart. „Það mættu rúmlega fimmtíu manns og þurftu einhverjir frá að hverfa þar sem ég varð hafa nokkuð jafnt í röddum.“

Hreiðar Ingi segir að mestu um að ræða vant kórfólk sem sungið hafi með Hamra­hlíðar­kórnum, Hljómeyki og Mótettukórnum svo dæmi séu nefnd. „Markmið sveitarinnar er fyrst og fremst að flytja þessi verk og það er augljóst að mörgum þótti það spennandi,“ segir Hreiðar Ingi hrærður.

Verkin sem sveitin flytur eru í síð- og nýrómantískum stíl, með býs­önskum undurtóni. „Víkingarnir kynntust þessum undirtóni í Hagia Sophia kirkjunni í Tyrklandi á sínum tíma en hún var lengi vel stærsta kirkja heims. Kirkjuna kölluðu þeir Ægisif og þaðan kemur nafn sveitarinnar,“ útskýrir Hreiðar Ingi.

Hann segir dulúð og dökkan hljóm einkenna tónlistina og hefur lagt sérstaka áherslu á að vinna með hljóm kórsins og túlkun verkanna. Hann segir næsta víst að hér kveði við nýjan tón á kórsenunni þar sem fæst verkanna hafa verið flutt hérlendis áður.

„Öll verkin eru flutt á rússnesku sem er vissulega krefjandi enda tungumálið afar ólíkt íslensku. Við fengum því eistnesku söngkonuna Tui Hirv til að hjálpa okkur með framburðinn og reynum okkar besta.“

Spennandi efnisskrá

Tónleikarnir hefjast á verkum eftir Alexander Gretchaninov og Sergei Rachmaninov. Þau eru frá árunum 1900-1918, sem að mati margra er gullaldartímabil rússneskrar kórtónlistar.

„Næst flytjum við verk eftir Pavel Chesnokov sem samdi síðar mikið af verkum fyrir helstu kirkjur Moskvuborgar. Þegar ein þeirra var jöfnuð við jörðu og breytt í sundlaug, fékk það svo mikið á tónskáldið að hann hætti að skrifa tónlist. Mörg verka hans eru alveg mögnuð og við reynum að gera þeim góð skil.“

Guðný Einarsdóttir organisti mun síðan leika orgelverk eftir eistneska tónskálið Arvo Pärt. Að lokum flytur kórinn fjögur verk eftir nýrómantíska tónskáldið Georgy Sviridov, sem var uppi á árunum 1915-1998.

„Þar má greinilega heyra enduróm frá Rachmaninov og hinum tónskáldunum sem við gerum skil á undan. Það kveður þó við nýjan tón. Það er eins og hann haldi áfram með kyndilinn og ef eitthvert tónskáld höfðar til mín í dag þá er það hann,“ segir Hreiðar Ingi. „Það er eitthvert tímaleysi í þessari tónlist. Það hægist á veröldinni og tónlistin kemur áreynslulaust fram. Það má líkja þessu við andlegt nudd.“

Einstakt tækifæri

Spurður hvort framhald verði á starfi sveitarinnar segist Hreiðar Ingi jafnvel eiga von á því. „Það verður þó ekki í bráð enda eru meðlimir önnum kafið fólk og margir í öðrum kórum.“

Einsöngvarar á tónleikunum eru Lilja Dögg Gunnarsdóttir, Rakel Edda Guðmundsdóttir og Hafsteinn Þórólfsson. Tónleikarnir eru sem fyrr segir í Landakotskirkju og hefjast klukkan 20.