Matseljan eitrar fyrir sér María Elísabet Bragadóttir skrifar 20. júlí 2016 07:00 Þessi pistill er óður til formæðra minna sem hötuðu að elda en líka til þeirra sem höfðu yndi af því. Ömmu minni hefur þó alltaf leiðst það. Einu sinni gerði ég heiðarlega tilraun til að festa ömmu við metafóríska eldflaug og skjóta henni til nútíðar. Færði henni tilbúið sushi í plastbakka. Einnota prjónar og gervilegt wasabi-mauk. Amma renndi desertgaffli undir lítinn maki-bita og tuggði af kurteislegri óbeit. Of tortryggin til að hlaupa upp kapítalísk gálgaþrep, of elskuleg til að afþakka það. En öldum saman elduðu konur kvöldmat. Sumar íslenskar konur veltu ýsuflökum upp úr raspi óteljandi mánudaga í röð, af vísindalegri nákvæmni. Aðrar höfðu engan áhuga á matargerð, hnepptar í hversdagslega ánauð. Tróðu tilvistarlegum spurningum inn í þunglyndislega sveskjufyllt lambalæri sem bakaðist í logbrennandi ofni. Rjóðar hendur af heitu uppvaski sprautuðu grænsápu á diska. Svo sigtuðu þær hveiti fyrir hjónabandssælu. Til voru karlar sem gerðu sömu hluti en undir formerkjum ástríðu og fagmennsku. Arfleifð ofangreindrar fortíðar eru lúmsk hugrenningatengsl. Við eignum körlum ósjálfrátt sérfræðikunnáttu. Tengsl þeirra við fagmennsku og ástríðu eru ótvíræð og rista djúpt. Árið 2014 stóð kona í fyrsta sinn uppi sem sigurvegari fyrir Köku ársins. Það var nú mikið að konu tókst að baka góða köku, hvíslaði fólk. Kaffibarþjónar með Y-kynlitning virðast líklegri til að klífa metorðastigann þó flestir kaffibarþjónar séu konur. Við tengjum strit við konur en vit við karla. Það er varasamt að horfast ekki í augu við þessi tengsl og fyrirsláttur að tala um tilviljanir.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 20. júlí Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein María Elísabet Bragadóttir Mest lesið Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Börn laga ekki beinbrot Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Ert þú áhorfandi ofbeldis? Carmen Maja Valencia Skoðun Fimmtíu og sex Sigmar Guðmundsson Skoðun Er þetta sanngjarnt? Sigríður Clausen Skoðun Niðurskurðurinn sem enginn bað um Halla Gunnarsdóttir Skoðun Það er dýrt að reka ríkissjóð alltaf á yfirdrætti Þórður Snær Júlíusson Skoðun Fjöleignarhús og vátryggingar Jónína Þórdís Karlsdóttir Skoðun Lenda menn í fangelsi eftir misheppnaða skólagöngu? Elinóra Inga Sigurðardóttir Skoðun
Þessi pistill er óður til formæðra minna sem hötuðu að elda en líka til þeirra sem höfðu yndi af því. Ömmu minni hefur þó alltaf leiðst það. Einu sinni gerði ég heiðarlega tilraun til að festa ömmu við metafóríska eldflaug og skjóta henni til nútíðar. Færði henni tilbúið sushi í plastbakka. Einnota prjónar og gervilegt wasabi-mauk. Amma renndi desertgaffli undir lítinn maki-bita og tuggði af kurteislegri óbeit. Of tortryggin til að hlaupa upp kapítalísk gálgaþrep, of elskuleg til að afþakka það. En öldum saman elduðu konur kvöldmat. Sumar íslenskar konur veltu ýsuflökum upp úr raspi óteljandi mánudaga í röð, af vísindalegri nákvæmni. Aðrar höfðu engan áhuga á matargerð, hnepptar í hversdagslega ánauð. Tróðu tilvistarlegum spurningum inn í þunglyndislega sveskjufyllt lambalæri sem bakaðist í logbrennandi ofni. Rjóðar hendur af heitu uppvaski sprautuðu grænsápu á diska. Svo sigtuðu þær hveiti fyrir hjónabandssælu. Til voru karlar sem gerðu sömu hluti en undir formerkjum ástríðu og fagmennsku. Arfleifð ofangreindrar fortíðar eru lúmsk hugrenningatengsl. Við eignum körlum ósjálfrátt sérfræðikunnáttu. Tengsl þeirra við fagmennsku og ástríðu eru ótvíræð og rista djúpt. Árið 2014 stóð kona í fyrsta sinn uppi sem sigurvegari fyrir Köku ársins. Það var nú mikið að konu tókst að baka góða köku, hvíslaði fólk. Kaffibarþjónar með Y-kynlitning virðast líklegri til að klífa metorðastigann þó flestir kaffibarþjónar séu konur. Við tengjum strit við konur en vit við karla. Það er varasamt að horfast ekki í augu við þessi tengsl og fyrirsláttur að tala um tilviljanir.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 20. júlí