6-4 jafntefli Guðmundur Kristján Jónsson skrifar 19. júní 2015 10:00 Forsætisráðherra varð tíðrætt um jafnrétti í ávarpi sínu á Austurvelli á þjóðhátíðardaginn. Með vísan í alþjóðlega mælikvarða Sameinuðu þjóðanna færði hann okkur fagnaðarerindið, að Ísland væri nú orðið fyrirmynd í samfélagi þjóðanna, meðal annars vegna þess að kynjafnrétti væri hvergi meira. Sami ráðherra stóð nýlega fyrir kynningu í Hörpu um losun fjármagnshafta. Þar leiddu fimm karlmenn okkur í skilning um þetta mikilvæga hagsmunamál. Kannski voru þær fáu konur sem fengu að koma að þessari vinnu allar uppteknar þennan dag eða kannski sá enginn af þessum körlum sem tala um jafnrétti á tyllidögum ástæðu til þess að gefa þeim pláss. Þetta er auðvitað bara lítið dæmi frá síðustu viku sem kann að líta út fyrir að vera útúrsnúningur en staðreyndin er engu að síður sú að við karlmenn tökum alltof mikið pláss í íslensku samfélagi árið 2015. Við ráðum enn yfir miklum meirihluta þess fjármagns sem flæðir um landið, við tökum ákvarðanir um hvert það fer og með hvaða hætti því er skipt. Stjórnir stærstu fyrirtækja landsins eru að meirihluta skipaðar karlmönnum og stjórnendur þessara fyrirtækja eru líka karlmenn. Karlmenn eru í meirihluta í ríkisstjórn Íslands, á Alþingi og í sveitarstjórnum. Með karlmenn í broddi fylkingar er stöðugt verið að afvegaleiða jafnréttisumræðuna með þeim hætti að jafnrétti er orðið stigskipt hugtak. Á hátíðisdögum tala karlmenn í valdastöðum um mikið eða lítið jafnrétti. Það er óásættanlegt því að orðið jafn má finna í fjölmörgum samsetningum í íslenskri tungu og í nær öllum tilfellum er merking þess algjörlega klippt og skorin. Jafntefli í íþróttum er gott dæmi um þetta. Jafntefli er ekkert túlkunaratriði. Annaðhvort ríkir jafnrétti eða ekki, alveg sama hvað Sameinuðu þjóðirnar segja við Sigmund Davíð. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Kristján Jónsson Mest lesið Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson Skoðun
Forsætisráðherra varð tíðrætt um jafnrétti í ávarpi sínu á Austurvelli á þjóðhátíðardaginn. Með vísan í alþjóðlega mælikvarða Sameinuðu þjóðanna færði hann okkur fagnaðarerindið, að Ísland væri nú orðið fyrirmynd í samfélagi þjóðanna, meðal annars vegna þess að kynjafnrétti væri hvergi meira. Sami ráðherra stóð nýlega fyrir kynningu í Hörpu um losun fjármagnshafta. Þar leiddu fimm karlmenn okkur í skilning um þetta mikilvæga hagsmunamál. Kannski voru þær fáu konur sem fengu að koma að þessari vinnu allar uppteknar þennan dag eða kannski sá enginn af þessum körlum sem tala um jafnrétti á tyllidögum ástæðu til þess að gefa þeim pláss. Þetta er auðvitað bara lítið dæmi frá síðustu viku sem kann að líta út fyrir að vera útúrsnúningur en staðreyndin er engu að síður sú að við karlmenn tökum alltof mikið pláss í íslensku samfélagi árið 2015. Við ráðum enn yfir miklum meirihluta þess fjármagns sem flæðir um landið, við tökum ákvarðanir um hvert það fer og með hvaða hætti því er skipt. Stjórnir stærstu fyrirtækja landsins eru að meirihluta skipaðar karlmönnum og stjórnendur þessara fyrirtækja eru líka karlmenn. Karlmenn eru í meirihluta í ríkisstjórn Íslands, á Alþingi og í sveitarstjórnum. Með karlmenn í broddi fylkingar er stöðugt verið að afvegaleiða jafnréttisumræðuna með þeim hætti að jafnrétti er orðið stigskipt hugtak. Á hátíðisdögum tala karlmenn í valdastöðum um mikið eða lítið jafnrétti. Það er óásættanlegt því að orðið jafn má finna í fjölmörgum samsetningum í íslenskri tungu og í nær öllum tilfellum er merking þess algjörlega klippt og skorin. Jafntefli í íþróttum er gott dæmi um þetta. Jafntefli er ekkert túlkunaratriði. Annaðhvort ríkir jafnrétti eða ekki, alveg sama hvað Sameinuðu þjóðirnar segja við Sigmund Davíð.