Elsku Villi haukur viðar alfreðsson skrifar 15. júní 2015 08:45 Ég hef ætlað að skrifa þetta bréf mjög lengi en aldrei látið verða af því. En nú er kominn tími til að þú fáir að heyra sannleikann. Við þekkjumst ekki neitt en þú afgreiddir mig stundum þegar þú varst að vinna í 10/11 við Hverfisgötu. Ég horfði aldrei í augun á þér enda var ég þjakaður af samviskubiti. Nokkrum árum áður hafðir þú tekið þátt í söngkeppni í sjónvarpi. Það krefst hugrekkis og ég get vel ímyndað mér að stressið geti borið mann ofurliði. Fagmenn í sófa á móti sviðinu og öll þjóðin heima í stofu. Allir að horfa á mann og dæma. En ég man ekki eftir flutningnum þínum vegna þess sem gerðist næst. Björn Jörundur var nokkuð ánægður og áhorfendur klöppuðu fyrir þér. Unnur Birna tók þig tali. „Jæja Villi. Hvernig líður þér eftir flutninginn?“ Svarið var svo fullkomið að ég hreinlega varð að hnupla þættinum af skráarskiptisíðu. Finna réttan bút, klippa hann út og snyrta. Lúppa. Hægja á. Hægja meira á. Allar hundakúnstirnar. Fyrst var þetta aðeins til heimilis- og einkanota en einhverjum mánuðum síðar ákvað ég að deila þessu með umheiminum. Ég veit það núna að þetta var illa gert. Smá glappaskot sem fáir höfðu tekið eftir og var löngu gleymt gekk nú manna á milli í netheimum og allir hlógu saman á þinn kostnað. Fæst okkar hefðu samt sjálf getað komið upp stunu við þessar þrúgandi aðstæður, hvað þá heilu „mibbilihábbiliáblabala“. Í viðtali um daginn sagðirðu að þig grunaði vini þína um að hafa lekið myndbandinu. Það er ekki rétt. Ég er Lekamaðurinn. Óknyttastrákur og eineltispési sem þú þekkir ekki neitt. Sorrí með þetta, elsku Villi minn. Þú getur samt huggað þig við að ég mun örugglega fá þetta borgað einhvern daginn. Karma sér nefnilega um sína. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Vegið að framtíð ungs vísindafólks á Íslandi Katrín Möller,Svava Dögg Jónsdóttir Skoðun Sá „óháði“ kemur til byggða Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Treystir þú konum? Hópur 72 kvenna úr sex stjórnmálaflokkum Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Lögreglumenn samningslausir mánuðum saman og án verkfallsréttar Fjölnir Sæmundsson Skoðun Vanvirðing við einkaframtakið og verðmætasköpun Bessí Þóra Jónsdóttir Skoðun Við þurfum að tala um Bálstofuna Matthías Kormáksson Skoðun Græðgin er komin út fyrir öll mörk Sigurjón Þórðarson Skoðun Á að banna rauða jólasveininn? Stefán Vagn Stefánsson Skoðun
Ég hef ætlað að skrifa þetta bréf mjög lengi en aldrei látið verða af því. En nú er kominn tími til að þú fáir að heyra sannleikann. Við þekkjumst ekki neitt en þú afgreiddir mig stundum þegar þú varst að vinna í 10/11 við Hverfisgötu. Ég horfði aldrei í augun á þér enda var ég þjakaður af samviskubiti. Nokkrum árum áður hafðir þú tekið þátt í söngkeppni í sjónvarpi. Það krefst hugrekkis og ég get vel ímyndað mér að stressið geti borið mann ofurliði. Fagmenn í sófa á móti sviðinu og öll þjóðin heima í stofu. Allir að horfa á mann og dæma. En ég man ekki eftir flutningnum þínum vegna þess sem gerðist næst. Björn Jörundur var nokkuð ánægður og áhorfendur klöppuðu fyrir þér. Unnur Birna tók þig tali. „Jæja Villi. Hvernig líður þér eftir flutninginn?“ Svarið var svo fullkomið að ég hreinlega varð að hnupla þættinum af skráarskiptisíðu. Finna réttan bút, klippa hann út og snyrta. Lúppa. Hægja á. Hægja meira á. Allar hundakúnstirnar. Fyrst var þetta aðeins til heimilis- og einkanota en einhverjum mánuðum síðar ákvað ég að deila þessu með umheiminum. Ég veit það núna að þetta var illa gert. Smá glappaskot sem fáir höfðu tekið eftir og var löngu gleymt gekk nú manna á milli í netheimum og allir hlógu saman á þinn kostnað. Fæst okkar hefðu samt sjálf getað komið upp stunu við þessar þrúgandi aðstæður, hvað þá heilu „mibbilihábbiliáblabala“. Í viðtali um daginn sagðirðu að þig grunaði vini þína um að hafa lekið myndbandinu. Það er ekki rétt. Ég er Lekamaðurinn. Óknyttastrákur og eineltispési sem þú þekkir ekki neitt. Sorrí með þetta, elsku Villi minn. Þú getur samt huggað þig við að ég mun örugglega fá þetta borgað einhvern daginn. Karma sér nefnilega um sína.