Ég fer í (vel skipulagt) fríið Sara McMahon skrifar 3. febrúar 2015 07:00 Í upphafi hvers nýs árs fer eitthvað að gerjast innra með mér; Einhver þörf fyrir því að skipuleggja frí og ferðalög í þaula – alveg niður í minnstu smáeindir. Uppkast að sumarfríinu 2015 situr svo gott sem tilbúið á skrifborðinu heima og Word-skjöl með upplýsingum, umsögnum og heimilisföngum gistiheimila og veitingastaða má finna í möppu í tölvunni minni. Að auki hef ég punktað hjá mér hvers kyns afþreyingu sem í boði eru á hverjum stað. Mér nægir ekki að gera bara áætlun um allt sem viðkemur gistingu og skemmtun áður en ég held af stað í fríið – mér liggur líka á að hafa samband við fólk sem ég þekki svo við getum sammælst um stefnumót. Það er næsta víst að maður nái fólki ef maður skipuleggur fundinn marga mánuði fram í tímann. Þið þekkið þetta öll, það á að grípa gæsina á meðan hún gefst! Ferðafélagarnir taka misvel í þessa áráttu mína. Sumum álíka vel skipulögðum einstaklingum þykir þetta hið besta mál á meðan öðrum finnst ég setja þeim helst til of miklar skorður í fríinu. Þeir einstaklingar hafa engan skilning á þeim mörgu kostum sem fylgja því að vera búinn að ganga frá borðapöntun sex mánuði fram í tímann. Ég viðurkenni þó fúslega að ég skil röksemdafærslu þeirra. Það er vissulega lítið svigrúm fyrir hvatvísi þegar maður þarf að halda ströngu prógrammi. Einmitt þess vegna hef ákveðið að leyfa hvatvísinni að vera hluti af „programmet“ í sumar og hef tekið frá nokkra daga þar sem framhleypnin fær að vera við völd. Við sjáum svo hvernig það fer. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sara McMahon Mest lesið „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson Skoðun Hver lifir á strípuðum bótum? Harpa Sævarsdóttir Skoðun Aldin er fyrir alla Ágúst Freyr Ingason Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Hlutverk í fjölskyldum Matthildur Bjarnadóttir Skoðun Ekki sprengja börn! Ellen Calmon Skoðun Réttur barna versus veruleiki Matthildur Björnsdóttir Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir Skoðun
Í upphafi hvers nýs árs fer eitthvað að gerjast innra með mér; Einhver þörf fyrir því að skipuleggja frí og ferðalög í þaula – alveg niður í minnstu smáeindir. Uppkast að sumarfríinu 2015 situr svo gott sem tilbúið á skrifborðinu heima og Word-skjöl með upplýsingum, umsögnum og heimilisföngum gistiheimila og veitingastaða má finna í möppu í tölvunni minni. Að auki hef ég punktað hjá mér hvers kyns afþreyingu sem í boði eru á hverjum stað. Mér nægir ekki að gera bara áætlun um allt sem viðkemur gistingu og skemmtun áður en ég held af stað í fríið – mér liggur líka á að hafa samband við fólk sem ég þekki svo við getum sammælst um stefnumót. Það er næsta víst að maður nái fólki ef maður skipuleggur fundinn marga mánuði fram í tímann. Þið þekkið þetta öll, það á að grípa gæsina á meðan hún gefst! Ferðafélagarnir taka misvel í þessa áráttu mína. Sumum álíka vel skipulögðum einstaklingum þykir þetta hið besta mál á meðan öðrum finnst ég setja þeim helst til of miklar skorður í fríinu. Þeir einstaklingar hafa engan skilning á þeim mörgu kostum sem fylgja því að vera búinn að ganga frá borðapöntun sex mánuði fram í tímann. Ég viðurkenni þó fúslega að ég skil röksemdafærslu þeirra. Það er vissulega lítið svigrúm fyrir hvatvísi þegar maður þarf að halda ströngu prógrammi. Einmitt þess vegna hef ákveðið að leyfa hvatvísinni að vera hluti af „programmet“ í sumar og hef tekið frá nokkra daga þar sem framhleypnin fær að vera við völd. Við sjáum svo hvernig það fer.
Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson Skoðun
Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson Skoðun