Úber góð þróun Hildur Sverrisdóttir skrifar 18. september 2015 11:00 Ég finn til með vekjaraklukkuframleiðendum. Ég veit ekki hversu mikla markaðshlutdeild þeir hafa misst síðan snjallsímarnir tóku við því hlutverki að vekja fólk en ég ímynda mér að það sé hellingur. Eins með Kodak sem vissi ekki sitt rjúkandi ráð þegar stafrænu myndavélarnar komu til sögunnar – sem lentu svo líka í klandri vegna snjallsímanna. Það er þó ólíklegt að snjallsímarnir hrósi sigri til eilífðar. Neytendur munu taka arftaka þeirra fagnandi. Slík þróun hefur alltaf mætt mótspyrnu þeirra sem eftir sitja. Kveikt var í prjónavélum iðnbyltingarinnar og nú brenna leigubílstjórar í París bíla til að mótmæla nýju bílaþjónustunni Úber sem býður þjónustu sína með færri handtökum vinnandi manna. Það er nefnilega lífseig skoðun að vélvæðing og tækniþróun stuðli að atvinnuleysi. Ef sú kenning stæðist hefði atvinnuleysi aukist með hverri einustu tækniframför en því er auðvitað þveröfugt farið. Með hverri nýjung eykst þjóðfélagslegur ávinningur. Allt frá iðnbyltingu hafa verið settar ýmsar reglur til að tryggja atvinnu hagsmunahópa og bjarga ákveðinni starfsemi frá samkeppni nýrrar tækni. Það er vond hugmynd sem hefur alltaf reynst tilgangslaus og skaðleg. Ef hestakerruframleiðslu hefði verið haldið lifandi með opinberum aðgerðum til að vernda atvinnu hefði ávinningi okkar af bílaöldinni seinkað. Kannski finnst okkur annað eiga við nú þar sem tæknin sé orðin svo feikinóg að það réttlæti inngrip hins opinbera. Sama fannst frú Eleanor Roosevelt sem sagði árið 1945 að tæknin væri orðin svo mikil að vinnuaflssparandi aðferðir væru einungis af hinu góða ef þær kostuðu engan verkamann vinnuna. Það var eflaust vel meint en ef sú hefði orðið raunin gætum við gleymt allri tækniþróun síðan þá og hagsældinni sem hún hefur veitt okkur. Og gætum ekki spjallað um það í snjallsímunum okkar. Sem sagt: Leyfum bílaþjónustu Úber. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Mest lesið Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Börn laga ekki beinbrot Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Fimmtíu og sex Sigmar Guðmundsson Skoðun Er þetta sanngjarnt? Sigríður Clausen Skoðun Ert þú áhorfandi ofbeldis? Carmen Maja Valencia Skoðun Niðurskurðurinn sem enginn bað um Halla Gunnarsdóttir Skoðun Það er dýrt að reka ríkissjóð alltaf á yfirdrætti Þórður Snær Júlíusson Skoðun Fjöleignarhús og vátryggingar Jónína Þórdís Karlsdóttir Skoðun Slæm stjórnsýsla heilbrigðismála - dauðans alvara Markús Ingólfur Eiríksson Skoðun
Ég finn til með vekjaraklukkuframleiðendum. Ég veit ekki hversu mikla markaðshlutdeild þeir hafa misst síðan snjallsímarnir tóku við því hlutverki að vekja fólk en ég ímynda mér að það sé hellingur. Eins með Kodak sem vissi ekki sitt rjúkandi ráð þegar stafrænu myndavélarnar komu til sögunnar – sem lentu svo líka í klandri vegna snjallsímanna. Það er þó ólíklegt að snjallsímarnir hrósi sigri til eilífðar. Neytendur munu taka arftaka þeirra fagnandi. Slík þróun hefur alltaf mætt mótspyrnu þeirra sem eftir sitja. Kveikt var í prjónavélum iðnbyltingarinnar og nú brenna leigubílstjórar í París bíla til að mótmæla nýju bílaþjónustunni Úber sem býður þjónustu sína með færri handtökum vinnandi manna. Það er nefnilega lífseig skoðun að vélvæðing og tækniþróun stuðli að atvinnuleysi. Ef sú kenning stæðist hefði atvinnuleysi aukist með hverri einustu tækniframför en því er auðvitað þveröfugt farið. Með hverri nýjung eykst þjóðfélagslegur ávinningur. Allt frá iðnbyltingu hafa verið settar ýmsar reglur til að tryggja atvinnu hagsmunahópa og bjarga ákveðinni starfsemi frá samkeppni nýrrar tækni. Það er vond hugmynd sem hefur alltaf reynst tilgangslaus og skaðleg. Ef hestakerruframleiðslu hefði verið haldið lifandi með opinberum aðgerðum til að vernda atvinnu hefði ávinningi okkar af bílaöldinni seinkað. Kannski finnst okkur annað eiga við nú þar sem tæknin sé orðin svo feikinóg að það réttlæti inngrip hins opinbera. Sama fannst frú Eleanor Roosevelt sem sagði árið 1945 að tæknin væri orðin svo mikil að vinnuaflssparandi aðferðir væru einungis af hinu góða ef þær kostuðu engan verkamann vinnuna. Það var eflaust vel meint en ef sú hefði orðið raunin gætum við gleymt allri tækniþróun síðan þá og hagsældinni sem hún hefur veitt okkur. Og gætum ekki spjallað um það í snjallsímunum okkar. Sem sagt: Leyfum bílaþjónustu Úber.