Gula spjaldið í Gautaborg
Gunnar Helgason
Mál og menning
Gunnar Helgason hefur nú sent frá sér síðustu bókina í seríunni um Þróttarann og fótboltakempuna Jón Jónsson. Þessi ber titilinn Gula spjaldið í Gautaborg og gefur fyrri bókunum ekkert eftir. Bækurnar segja frá vinahóp ungra drengja úr Vogaskóla sem æfa fótbolta með Þrótti. Boltinn er þeirra helsta áhugamál þótt stelpur (og strákar, hjá þeim sem hallast í þá átt) skipi sífellt stærri sess.
Í þessari bók heldur liðið til Gautaborgar að keppa á Gothia Cup. Nonni er fyrirliðinn og eiginlega að sligast undan ábyrgðinni, en hann er líka dálítið kvíðinn fyrir ferðinni því hann dreymdi svolítið og reynslan segir honum að taka mark á draumum sínum. Í Gautaborg bíða spennandi ævintýri.
Bókin er, eins og fyrri bækurnar, brjálæðislega hress. Sögumaður talar í fyrstu persónu og lesandinn fær á tilfinninguna að hann sé að segja ferðasöguna eftir á, því stundum segir hann hluti eins og „en það átti nú aldeilis eftir að breytast“, sem býr til spennu og er yfirleitt mjög fyndið. Hann er temmilega seinheppinn í stelpumálum, hann Nonni, og höfundi tekst vel að draga fram þær senur á húmorískan hátt. Og bókin er mjög fyndin. Ég hló oft upphátt og það er ein sena í bókinni sem ég las upphátt fyrir alla sem vildu heyra. Og hló meðan ég las.
![](https://www.visir.is/i/986BAFBA24610EEE70DD9EFC4D48DC51839AB4E585D71CD1C53701B5F411D329_390x0.jpg)
Rán Flygenring á heiðurinn af frábærum myndlýsingum, líkt og í fyrri bókunum. Ég fletti til dæmis ítrekað fram til að skoða andlitsmyndirnar af söguhetjunum. Alveg frábærar og í takt við húmorinn í bókinni.
Niðurstaða: Stórskemmtileg og spennandi bók, sem tekur á stórum, mikilvægum málefnum í bland við smærri. Bók fyrir stráka og stelpur. Og gamlar frænkur.