Kjötrembingur Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 17. nóvember 2014 07:00 Mér þykir kjöt ákaflega gott á bragðið. Góðar líkur eru á að þér þyki það líka. Hvort sem um er að ræða rjúkandi sunnudagslæri með grænu ORA-slími eða léttpipraða nautasteik. Þetta leikur við bragðlaukana og fyllir magann vel. Samt tók ég þá ákvörðun að hætta að borða kjöt. Straffið er reyndar tímabundið. Ég ákvað að prófa nóvember án kjöts og sjá svo til. Og ég er ekki orðinn meiri grænmetisæta en svo að ég borða enn þá fisk. Eftir tvær vikur af tilraunamennsku í eldhúsinu og ógrynni af kornstöngum frá Júmbó líður mér ágætlega. Þetta er pínu meira vesen, ég viðurkenni það alveg, því það er kjöt í svo mörgu en tilraunin hefur verið góð viljastyrksæfing og hefur aukið hugmyndaflug mitt til muna þegar kemur að mat. Eitt þykir mér þó undarlegt og það eru viðbrögð fólks við ákvörðun minni. „Af hverju í ósköpunum?,“ spyrja margir og ég er í rauninni ekki með neitt svar. Af hverju ekki? Sumir prófa lágkolvetnakúrinn, Paleo, Atkins, danska kúrinn og fólk lætur sér fátt um finnast. En að hætta að borða kjöt? „Ertu búinn að missa vitið?“ Það þýðir lítið að eiga við kjötbullurnar en jafn undarleg þykja mér hófstilltu viðbrögðin. „Þetta gæti ég aldrei.“ Ertu alveg viss? Meinarðu ekki frekar; „Þessu hef ég ekki áhuga á“? Þetta er nefnilega ekki neitt mál og þú gætir þetta alveg ef þú vildir. Ég ætla samt að sleppa hroka í garð kjötæta því ég tilheyri þeim hópi sjálfur. Vonandi verður tilraunin til þess að ég borði minna kjöt en áður. Setji aðeins meira af grænu á diskinn minn. Læri að elda án kjöts. Sleppi kjötinu jafnvel alfarið tvisvar til þrisvar í viku. Mögulega án þess að taka eftir því. Það er bæði umhverfisvænt og hollt. Færri dýrum er slátrað og maður er ekki þrútinn af beikonbjúg alla daga. En þið kjötrembur þarna úti, þið eruð okkur kjötætum öllum til skammar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Vegið að framtíð ungs vísindafólks á Íslandi Katrín Möller,Svava Dögg Jónsdóttir Skoðun Sá „óháði“ kemur til byggða Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Lögreglumenn samningslausir mánuðum saman og án verkfallsréttar Fjölnir Sæmundsson Skoðun Við þurfum að tala um Bálstofuna Matthías Kormáksson Skoðun Treystir þú konum? Hópur 72 kvenna úr sex stjórnmálaflokkum Skoðun Vanvirðing við einkaframtakið og verðmætasköpun Bessí Þóra Jónsdóttir Skoðun Á að banna rauða jólasveininn? Stefán Vagn Stefánsson Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Græðgin er komin út fyrir öll mörk Sigurjón Þórðarson Skoðun
Mér þykir kjöt ákaflega gott á bragðið. Góðar líkur eru á að þér þyki það líka. Hvort sem um er að ræða rjúkandi sunnudagslæri með grænu ORA-slími eða léttpipraða nautasteik. Þetta leikur við bragðlaukana og fyllir magann vel. Samt tók ég þá ákvörðun að hætta að borða kjöt. Straffið er reyndar tímabundið. Ég ákvað að prófa nóvember án kjöts og sjá svo til. Og ég er ekki orðinn meiri grænmetisæta en svo að ég borða enn þá fisk. Eftir tvær vikur af tilraunamennsku í eldhúsinu og ógrynni af kornstöngum frá Júmbó líður mér ágætlega. Þetta er pínu meira vesen, ég viðurkenni það alveg, því það er kjöt í svo mörgu en tilraunin hefur verið góð viljastyrksæfing og hefur aukið hugmyndaflug mitt til muna þegar kemur að mat. Eitt þykir mér þó undarlegt og það eru viðbrögð fólks við ákvörðun minni. „Af hverju í ósköpunum?,“ spyrja margir og ég er í rauninni ekki með neitt svar. Af hverju ekki? Sumir prófa lágkolvetnakúrinn, Paleo, Atkins, danska kúrinn og fólk lætur sér fátt um finnast. En að hætta að borða kjöt? „Ertu búinn að missa vitið?“ Það þýðir lítið að eiga við kjötbullurnar en jafn undarleg þykja mér hófstilltu viðbrögðin. „Þetta gæti ég aldrei.“ Ertu alveg viss? Meinarðu ekki frekar; „Þessu hef ég ekki áhuga á“? Þetta er nefnilega ekki neitt mál og þú gætir þetta alveg ef þú vildir. Ég ætla samt að sleppa hroka í garð kjötæta því ég tilheyri þeim hópi sjálfur. Vonandi verður tilraunin til þess að ég borði minna kjöt en áður. Setji aðeins meira af grænu á diskinn minn. Læri að elda án kjöts. Sleppi kjötinu jafnvel alfarið tvisvar til þrisvar í viku. Mögulega án þess að taka eftir því. Það er bæði umhverfisvænt og hollt. Færri dýrum er slátrað og maður er ekki þrútinn af beikonbjúg alla daga. En þið kjötrembur þarna úti, þið eruð okkur kjötætum öllum til skammar.