Miðstéttarplebbi með verðtryggð lán Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 5. nóvember 2014 07:00 Aldrei fór ég niður á Austurvöll og barði í pott eftir hrunið. Kveikti ekki í jólatré og braut enga rúðu. Ég var áhorfandi, fylgdist með búsáhaldabyltingunni úr fjarlægð og geymdi pottana inni í skáp. Ekki það að ég hafi verið svo yfir mig ánægð með stjórnina sem ríkti þá og taumlausa græðgina sem keyrði okkur öll á kaf, alls ekki. Ég fann fyrir skellinum. En ég fann mig ekki í látunum, gat ekki sleppt fram af mér beislinu og öskrað mig hása með hinum. Horfði á fréttirnar af bálköstum og barsmíðum með fiðring í maganum, það var eitthvað merkilegt að gerast, en ég gerði ekkert. Ég er meðaljón, miðstéttarplebbi með verðtryggð lán. Ég fjasaði þó heil ósköp yfir ástandinu, maður minn hvað ég gat fjasað. Var mikið niðri fyrir, heitt í hamsi og tuðaði upp á hvern dag yfir kaffibollum og í heitum pottum. Þetta náði ekki nokkurri átt, svo ósanngjarnt, hvers átti fólk að gjalda? Sérstaklega meðaljónar eins og ég! Svo dvínaði reiðin, það verður að viðurkennast, enda er reiði óskaplega lýjandi ástand. Hversdagslegt amstur tók yfir og það fennti yfir hasarinn, enda liðu ár. Ég hætti að tuða. Missti móðinn og mallaði þetta áfram í öðrum gír. Lífið komst í ákveðið jafnvægi eða kannski stakk ég bara höfðinu í sandinn. Svo fór að aftur tók að draga til tíðinda, þessir endemis ráðamenn. Ég fann fyrir ólgunni, því verður ekki neitað. Samskiptamiðlarnir hafa logað frá því fyrir kosningar og allt í einu virtist ætla að sjóða upp úr. Ég þreif upp skápana og fálmaði eftir skaftpottinum, stálpotti sem glymur í… Ég fór ekkert niður á Austurvöll. Barði ekki í pott né öskraði mig hása með hinum. Ekki það að ég sé yfir mig ánægð með ríkjandi stjórn, aldeilis ekki. En ég er meðaljón, finn mig ekki í látunum, miðstéttarplebbinn með verðtryggðu lánin og innsenda umsókn um leiðréttingu. Höfðinu stakk ég í sandinn og pottinum inn í skáp. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Teppaleggjum ekki íslenska náttúru með vindorku Halla Hrund Logadóttir Skoðun Halldór 23.11.2024 Halldór Miskunnsami nýmarxistinn Kári Allansson Skoðun Furðuleg réttlæting á hækkun verðtryggðra vaxta Marinó G. Njálsson Skoðun Kosningaloforðið sem gleymdist? Þorsteinn Siglaugsson Skoðun Vaxtahækkanir og brotið traust - hver ber ábyrgð? Sandra B. Franks Skoðun Raforka er ekki eina orkan! Dagur Helgason Skoðun Sögufölsun í heimildarþætti RÚV — Svör óskast Jóna Benediktsdóttir,Hjörtur Hjartarson,Katrín Oddsdóttir,Kjartan Jónsson,Kristín Erna Arnardóttir,Sigríður Ólafsdóttir,Þórir Baldursson Skoðun Kjósum á næsta kjörtímabili Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Óframseljanlegt DAGA-kerfi Kári Jónsson Skoðun
Aldrei fór ég niður á Austurvöll og barði í pott eftir hrunið. Kveikti ekki í jólatré og braut enga rúðu. Ég var áhorfandi, fylgdist með búsáhaldabyltingunni úr fjarlægð og geymdi pottana inni í skáp. Ekki það að ég hafi verið svo yfir mig ánægð með stjórnina sem ríkti þá og taumlausa græðgina sem keyrði okkur öll á kaf, alls ekki. Ég fann fyrir skellinum. En ég fann mig ekki í látunum, gat ekki sleppt fram af mér beislinu og öskrað mig hása með hinum. Horfði á fréttirnar af bálköstum og barsmíðum með fiðring í maganum, það var eitthvað merkilegt að gerast, en ég gerði ekkert. Ég er meðaljón, miðstéttarplebbi með verðtryggð lán. Ég fjasaði þó heil ósköp yfir ástandinu, maður minn hvað ég gat fjasað. Var mikið niðri fyrir, heitt í hamsi og tuðaði upp á hvern dag yfir kaffibollum og í heitum pottum. Þetta náði ekki nokkurri átt, svo ósanngjarnt, hvers átti fólk að gjalda? Sérstaklega meðaljónar eins og ég! Svo dvínaði reiðin, það verður að viðurkennast, enda er reiði óskaplega lýjandi ástand. Hversdagslegt amstur tók yfir og það fennti yfir hasarinn, enda liðu ár. Ég hætti að tuða. Missti móðinn og mallaði þetta áfram í öðrum gír. Lífið komst í ákveðið jafnvægi eða kannski stakk ég bara höfðinu í sandinn. Svo fór að aftur tók að draga til tíðinda, þessir endemis ráðamenn. Ég fann fyrir ólgunni, því verður ekki neitað. Samskiptamiðlarnir hafa logað frá því fyrir kosningar og allt í einu virtist ætla að sjóða upp úr. Ég þreif upp skápana og fálmaði eftir skaftpottinum, stálpotti sem glymur í… Ég fór ekkert niður á Austurvöll. Barði ekki í pott né öskraði mig hása með hinum. Ekki það að ég sé yfir mig ánægð með ríkjandi stjórn, aldeilis ekki. En ég er meðaljón, finn mig ekki í látunum, miðstéttarplebbinn með verðtryggðu lánin og innsenda umsókn um leiðréttingu. Höfðinu stakk ég í sandinn og pottinum inn í skáp.
Sögufölsun í heimildarþætti RÚV — Svör óskast Jóna Benediktsdóttir,Hjörtur Hjartarson,Katrín Oddsdóttir,Kjartan Jónsson,Kristín Erna Arnardóttir,Sigríður Ólafsdóttir,Þórir Baldursson Skoðun
Sögufölsun í heimildarþætti RÚV — Svör óskast Jóna Benediktsdóttir,Hjörtur Hjartarson,Katrín Oddsdóttir,Kjartan Jónsson,Kristín Erna Arnardóttir,Sigríður Ólafsdóttir,Þórir Baldursson Skoðun