Dúllumýsnar með valdið Hildur Sverrisdóttir skrifar 27. september 2014 00:01 Lögreglan er orðin að þjóðarstolti. Ég fann fyrir þessari skringilegu tegund af stolti þegar ég skoðaði erlendar vefsíður með myndum af góðlegum íslenskum lögreglumönnum á samfélagsmiðlum að dúllast með ís og kandífloss, bjarga kettlingum og vera glaðir í gleðigöngunni. Maður hefur fengið tár í augun af ómerkilegri tilefnum. Þessi nýja samfélagsmiðlun lögreglunnar er falleg og færir hugmyndina um valdið í manneskjulegra form. Ég vona samt að misindismenn þessa lands séu ekki hættir að vera hræddir við lögregluna því hún sé bara alltaf að borða ís. Kandífloss virkar mögulega ekki á handrukkara og það væri verra ef hinn geðþekki og yfirmáta hressi Biggi lögga væri tekinn jafnlítið alvarlega og ef Laddi ætlaði að fara að handtaka einhvern. Að því góðlátlegu glensi slepptu er það svo að þó að hugmyndin um valdið sé orðin fallegri er valdið enn vissulega til staðar í formi lögboðins einkaréttar lögreglunnar á að beita fólk frelsisskerðingu og harðræði. Það vald er alvarlegt og ekki óskeikult eins og dæmin sanna. Á samfélagssíðum lögreglunnar er ekki að finna neitt um þegar hún fer út fyrir valdheimildir sínar með að særa fanga til blóðs, hlera símtöl og hrinda konu á Laugaveginum. Skiljanlega ekki, en einhliða dúlluásýndin á samfélagsmiðlum má ekki verða til þess að við verðum síður gagnrýnin á hvernig lögreglan fer í störfum sínum með vandmeðfarnar valdheimildir. Það er auðvitað blessunarlega engin ástæða til að halda að lögreglan sé með undirliggjandi plott um að slá ryki í augu okkar eins og til dæmis ógeðfelldu hryðjuverkasamtökin Íslamska ríkið gera með ásýndarbætandi twitter-síðu sinni með krúttlegum kettlingum. Lögreglan er einungis bara að færa út þjónustuhlutverk sitt á krúttlegan hátt. En nýlegur fréttaflutningur af atburðum þar sem valdbeiting lögreglunnar gengur of langt sýnir að enn á erindi rómverska máltækið sem spyr hver eigi að gæta varðanna. Til að tryggja grundvallarréttindi okkar megum við ekki sofna á verðinum yfir því hvernig verðirnir haga sér gagnvart okkur. Sama þó maður fái tár í augun af stolti yfir hvað þeir eru hrikalega miklar dúllumýs á instagram. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Mest lesið Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Börn laga ekki beinbrot Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Fimmtíu og sex Sigmar Guðmundsson Skoðun Slæm stjórnsýsla heilbrigðismála - dauðans alvara Markús Ingólfur Eiríksson Skoðun Eldra fólk á betra skilið Sigurjón Þórðarson Skoðun Sá „óháði“ kemur til byggða Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Vegið að framtíð ungs vísindafólks á Íslandi Katrín Möller,Svava Dögg Jónsdóttir Skoðun Lögreglumenn samningslausir mánuðum saman og án verkfallsréttar Fjölnir Sæmundsson Skoðun Síðasti naglinn í borginni Björg Eva Erlendsdóttir,Gunnar Hersveinn Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun
Lögreglan er orðin að þjóðarstolti. Ég fann fyrir þessari skringilegu tegund af stolti þegar ég skoðaði erlendar vefsíður með myndum af góðlegum íslenskum lögreglumönnum á samfélagsmiðlum að dúllast með ís og kandífloss, bjarga kettlingum og vera glaðir í gleðigöngunni. Maður hefur fengið tár í augun af ómerkilegri tilefnum. Þessi nýja samfélagsmiðlun lögreglunnar er falleg og færir hugmyndina um valdið í manneskjulegra form. Ég vona samt að misindismenn þessa lands séu ekki hættir að vera hræddir við lögregluna því hún sé bara alltaf að borða ís. Kandífloss virkar mögulega ekki á handrukkara og það væri verra ef hinn geðþekki og yfirmáta hressi Biggi lögga væri tekinn jafnlítið alvarlega og ef Laddi ætlaði að fara að handtaka einhvern. Að því góðlátlegu glensi slepptu er það svo að þó að hugmyndin um valdið sé orðin fallegri er valdið enn vissulega til staðar í formi lögboðins einkaréttar lögreglunnar á að beita fólk frelsisskerðingu og harðræði. Það vald er alvarlegt og ekki óskeikult eins og dæmin sanna. Á samfélagssíðum lögreglunnar er ekki að finna neitt um þegar hún fer út fyrir valdheimildir sínar með að særa fanga til blóðs, hlera símtöl og hrinda konu á Laugaveginum. Skiljanlega ekki, en einhliða dúlluásýndin á samfélagsmiðlum má ekki verða til þess að við verðum síður gagnrýnin á hvernig lögreglan fer í störfum sínum með vandmeðfarnar valdheimildir. Það er auðvitað blessunarlega engin ástæða til að halda að lögreglan sé með undirliggjandi plott um að slá ryki í augu okkar eins og til dæmis ógeðfelldu hryðjuverkasamtökin Íslamska ríkið gera með ásýndarbætandi twitter-síðu sinni með krúttlegum kettlingum. Lögreglan er einungis bara að færa út þjónustuhlutverk sitt á krúttlegan hátt. En nýlegur fréttaflutningur af atburðum þar sem valdbeiting lögreglunnar gengur of langt sýnir að enn á erindi rómverska máltækið sem spyr hver eigi að gæta varðanna. Til að tryggja grundvallarréttindi okkar megum við ekki sofna á verðinum yfir því hvernig verðirnir haga sér gagnvart okkur. Sama þó maður fái tár í augun af stolti yfir hvað þeir eru hrikalega miklar dúllumýs á instagram.