Innri líffræðilega klukka einstaklinga er ólík og á það einnig við um hvaða tími sé hentugastur fyrir einhvers konar kynlíf og kelerí.
Hjá sumum er það morguninn, öðrum eftirmiðdagurinn og enn öðrum kvöldin. Það sem mestu skiptir í þessu samhengi er að samræma sig við bólfélagann sinn og aðstæðurnar.
Þeir sem eru kvöldsvæfir gætu reynt að kela á morgnanna eða jafnvel hist í hádeginu í „einn snöggan“. Gott er að hafa í huga að einn snöggur geta verið innilegar gælur, með fingrum og/eða munni.
Mikið hefur verið skrifað um að vekja bólfélagann með kynferðislegum atlotum en áður en það er gert þarf að huga að nokkrum atriðum og ræða það við bólfélagann. Það er mikilvægt að hafa í huga í þessu samheng að sofandi manneskja getur ekki gefið samþykki fyrir kynlífi. Það þarf því að kanna hjá bólfélaganum hvort hann eða hún vilji vera vakinn í kynferðislegum atlotum og upp að hvaða marki (hvað má og hvað ekki).
Þá er gott að hafa í huga að stinning lims er ekki merki um samþykki heldur lífeðlislegt ferli sem á sér stað í líkamanum, stinnur limur er ekki samasem merki um að hefja skuli kynlíf.
Kynlíf og kelerí eru ekkert annað en samræður svo talið saman og samstillið klukkuna ykkar.
Samfarir við sólarupprás
