Martröð minningaleysisins Friðrika Benónýsdóttir skrifar 18. júní 2013 13:00 Áður en ég sofna eftir S.J. Watson. Bækur. Áður en ég sofna. S.J. Watson. Þýðing: Jón St. Kristjánsson. JPV-útgáfa. Að vakna á hverjum morgni án nokkurra minninga um gærdaginn eða dagana þar á undan hlýtur að vera martröð líkast. Það er veruleiki Christine Lucas, söguhetjunnar í Áður en ég sofna eftir S. J. Watson. Hún man það sem gerst hefur þann daginn á meðan hún vakir en svefninn þurrkar allt út og nýr morgun þýðir nýtt upphaf á lífinu. Hún hefur ekki hugmynd um hver maðurinn við hliðina á henni í rúminu er, þekkir ekki konuna í speglinum og það sem verst er, hún hefur enga hugmynd um hvað olli því að hún missti minnið. Sagan fylgir henni frá því hún hefur að skrifa dagbók og safnar með því saman minningum sem leiða að lokum í ljós þann glæp sem minnistapinu olli. Áður en ég sofna er afar óvenjuleg spennusaga. Hér er ekki verið að eltast við glæpamann sem framið hefur einhvern tiltekinn glæp, hér er engin lögga, enginn blaðamaður, enginn lögfræðingur með einstæða hæfileika til að leysa flókna gátu. Hér er bara ofur venjuleg kona sem reynir að raða saman púsluspilinu um eigið líf og kemst smátt og smátt að raun um að veruleiki hennar er allur annar og óhugnanlegri en hana gæti nokkru sinni hafa grunað. Enginn alvitur sögumaður miðlar lesandanum upplýsingum, allt er séð í gegnum augu Christine og hvorki hún né lesandinn hefur nokkrar forsendur til að sigta lygi frá sannleika í því sem fólkið í kringum hana segir henni um fyrra líf. Hún – og lesandinn um leið – þykist oft vera komin með heillega mynd af sannleikanum í hendur, til þess eins að sjá hana molna aftur og þurfa að byrja að raða púslinu upp á nýtt. Watson er frábær sögumaður og þessi óvanalega frásagnaraðferð snarvirkar. Lesandinn er með öndina í hálsinum megnið af tímanum, grunar hinn og þennan af aðstandendum Christine um græsku, trúir sömu lygum og hún og á ekki séns á því að finna lausn gátunnar fyrr en um leið og hún. Virkilega frumleg og vel gerð spennusaga. Niðurstaða: Frumleg og vel byggð spennusaga sem fer með lesandann í óvissuferð með óvæntum endi. Gagnrýni Mest lesið Söguleg sátt milli há- og lágmenningar á Klapparstíg Lífið Fagnar því að hafa klárað „erfiðustu kappreiðar í heimi“ Lífið Skjótt skipast veður í slaufun: Íhugar endurkomu Lífið Hóta enn á ný að úthýsa vinsælli „spýtukarlanekt“ Hugleiks Lífið 50+: Hræðslan við að eldast útlitslega og góð ráð Áskorun Stjúpbörn- og foreldrar: „Alltof mörg tilfelli þar sem þetta gengur ekki nógu vel“ Lífið Elín Dís og Sigurður keyptu raðhús í Fossvogi á 175 milljónir Lífið Ragga Nagli minnir á „grænu flöggin“ í samböndum Lífið Hall og Oates ná sáttum Lífið Opnaði sig um skilnaðinn: „Hún eldar ekki, þrífur ekki og virðist ekki mjög móðurleg“ Lífið Fleiri fréttir Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Vók Ofurmenni slaufað Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Sjá meira
Bækur. Áður en ég sofna. S.J. Watson. Þýðing: Jón St. Kristjánsson. JPV-útgáfa. Að vakna á hverjum morgni án nokkurra minninga um gærdaginn eða dagana þar á undan hlýtur að vera martröð líkast. Það er veruleiki Christine Lucas, söguhetjunnar í Áður en ég sofna eftir S. J. Watson. Hún man það sem gerst hefur þann daginn á meðan hún vakir en svefninn þurrkar allt út og nýr morgun þýðir nýtt upphaf á lífinu. Hún hefur ekki hugmynd um hver maðurinn við hliðina á henni í rúminu er, þekkir ekki konuna í speglinum og það sem verst er, hún hefur enga hugmynd um hvað olli því að hún missti minnið. Sagan fylgir henni frá því hún hefur að skrifa dagbók og safnar með því saman minningum sem leiða að lokum í ljós þann glæp sem minnistapinu olli. Áður en ég sofna er afar óvenjuleg spennusaga. Hér er ekki verið að eltast við glæpamann sem framið hefur einhvern tiltekinn glæp, hér er engin lögga, enginn blaðamaður, enginn lögfræðingur með einstæða hæfileika til að leysa flókna gátu. Hér er bara ofur venjuleg kona sem reynir að raða saman púsluspilinu um eigið líf og kemst smátt og smátt að raun um að veruleiki hennar er allur annar og óhugnanlegri en hana gæti nokkru sinni hafa grunað. Enginn alvitur sögumaður miðlar lesandanum upplýsingum, allt er séð í gegnum augu Christine og hvorki hún né lesandinn hefur nokkrar forsendur til að sigta lygi frá sannleika í því sem fólkið í kringum hana segir henni um fyrra líf. Hún – og lesandinn um leið – þykist oft vera komin með heillega mynd af sannleikanum í hendur, til þess eins að sjá hana molna aftur og þurfa að byrja að raða púslinu upp á nýtt. Watson er frábær sögumaður og þessi óvanalega frásagnaraðferð snarvirkar. Lesandinn er með öndina í hálsinum megnið af tímanum, grunar hinn og þennan af aðstandendum Christine um græsku, trúir sömu lygum og hún og á ekki séns á því að finna lausn gátunnar fyrr en um leið og hún. Virkilega frumleg og vel gerð spennusaga. Niðurstaða: Frumleg og vel byggð spennusaga sem fer með lesandann í óvissuferð með óvæntum endi.
Gagnrýni Mest lesið Söguleg sátt milli há- og lágmenningar á Klapparstíg Lífið Fagnar því að hafa klárað „erfiðustu kappreiðar í heimi“ Lífið Skjótt skipast veður í slaufun: Íhugar endurkomu Lífið Hóta enn á ný að úthýsa vinsælli „spýtukarlanekt“ Hugleiks Lífið 50+: Hræðslan við að eldast útlitslega og góð ráð Áskorun Stjúpbörn- og foreldrar: „Alltof mörg tilfelli þar sem þetta gengur ekki nógu vel“ Lífið Elín Dís og Sigurður keyptu raðhús í Fossvogi á 175 milljónir Lífið Ragga Nagli minnir á „grænu flöggin“ í samböndum Lífið Hall og Oates ná sáttum Lífið Opnaði sig um skilnaðinn: „Hún eldar ekki, þrífur ekki og virðist ekki mjög móðurleg“ Lífið Fleiri fréttir Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Vók Ofurmenni slaufað Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Sjá meira