Ekki klikkar Cave Trausti Júlíusson skrifar 6. mars 2013 06:00 Tónlist. Nick Cave & The Bad Seeds. Push The Sky Away. Bad Seeds. Push The Sky Away er fimmtánda plata Nicks Cave & The Bad Seeds og sú fyrsta síðan Dig, Lazarus, Dig!!! kom út fyrir fimm árum. Hún er jafnframt fyrsta plata hljómsveitarinnar eftir að Mick Harvey sagði skilið við hana, en Harvey, sem var með Cave í Boys Next Door og Birthday Party í gamla daga, var einn af stofnendum Bad Seeds. Push The Sky Away hefur verið fylgt eftir með röð útgáfutónleika. Einhverja þeirra má sjá á netinu og Rás 2 útvarpaði beint frá tónleikunum í Berlín fyrir nokkrum dögum. Platan var tekin upp undir stjórn Nicks Launay. Push The Sky Away lætur frekar lítið yfir sér í fyrstu. Hún er gjörólík Dig, Lazarus, Dig!!! Lögin eru hægari og yfirbragðið rólegra. Við nánari hlustun lifnar platan við. Lagasmíðarnar eru kannski ekki alveg jafn sterkar og á sumum plötum Caves, en hljómurinn er einstaklega djúpur og hlýr og útsetningarnar og hljóðfæraleikurinn eru fyrsta flokks. Platan nýtur sín best spiluð á miklum styrk í góðum græjum. Þá heyrir maður öll smáatriðin sem eru að malla undir söngnum hjá Cave. Það eru eintómir snillingar í Bad Seeds, en Warren Ellis er sennilega fremstur meðal jafningja. Að auki koma nokkrir gestir við sögu, þ.á.m. blásarasveit sem spilar í hinu magnaða Higgs Bosom Blues, franskur barnakór og bakraddasöngvarar. Ferill Nicks Cave er orðinn nokkuð langur, en gæði þess sem hann sendir frá sér eru enn mjög mikil. Hvað textana varðar hefur hann líka alltaf eitthvað fram að færa. Á heildina litið er Push The Sky Away fín Nick Cave-plata. Ekki streyma henni í fartölvunni, kauptu eintak og spilaðu í alvöru græjum. Þannig virkar hún best. Niðurstaða: Gæðaplata í rólegri kantinum frá þessum gamla meistara. Push the Sky Away nýtur sín best spiluð á miklum styrk í góðum græjum. Gagnrýni Mest lesið „Það er ekkert sem læknar þetta alveg“ Lífið „En áttu ekki dóttur?“ Lífið Stjörnulífið: Tatiana og Ragnar í kastala í Frakklandi Lífið Stjörnufans og forsetar á Rauðu myllunni Lífið Ung, upprennandi og sjóðheit stjarna á lausu Lífið Verður aðalnúmer hálfleikssýningar Ofurskálarinnar Lífið Hneig niður í miðju lagi Tónlist Egill og Thelma eiga von á sínu öðru barni Lífið Sakar rithöfunda um að vilja forðast umræðuna Menning Gjaldþrot Play setur RIFF úr skorðum: „Þetta kemur á versta tíma“ Lífið Fleiri fréttir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Tónlist. Nick Cave & The Bad Seeds. Push The Sky Away. Bad Seeds. Push The Sky Away er fimmtánda plata Nicks Cave & The Bad Seeds og sú fyrsta síðan Dig, Lazarus, Dig!!! kom út fyrir fimm árum. Hún er jafnframt fyrsta plata hljómsveitarinnar eftir að Mick Harvey sagði skilið við hana, en Harvey, sem var með Cave í Boys Next Door og Birthday Party í gamla daga, var einn af stofnendum Bad Seeds. Push The Sky Away hefur verið fylgt eftir með röð útgáfutónleika. Einhverja þeirra má sjá á netinu og Rás 2 útvarpaði beint frá tónleikunum í Berlín fyrir nokkrum dögum. Platan var tekin upp undir stjórn Nicks Launay. Push The Sky Away lætur frekar lítið yfir sér í fyrstu. Hún er gjörólík Dig, Lazarus, Dig!!! Lögin eru hægari og yfirbragðið rólegra. Við nánari hlustun lifnar platan við. Lagasmíðarnar eru kannski ekki alveg jafn sterkar og á sumum plötum Caves, en hljómurinn er einstaklega djúpur og hlýr og útsetningarnar og hljóðfæraleikurinn eru fyrsta flokks. Platan nýtur sín best spiluð á miklum styrk í góðum græjum. Þá heyrir maður öll smáatriðin sem eru að malla undir söngnum hjá Cave. Það eru eintómir snillingar í Bad Seeds, en Warren Ellis er sennilega fremstur meðal jafningja. Að auki koma nokkrir gestir við sögu, þ.á.m. blásarasveit sem spilar í hinu magnaða Higgs Bosom Blues, franskur barnakór og bakraddasöngvarar. Ferill Nicks Cave er orðinn nokkuð langur, en gæði þess sem hann sendir frá sér eru enn mjög mikil. Hvað textana varðar hefur hann líka alltaf eitthvað fram að færa. Á heildina litið er Push The Sky Away fín Nick Cave-plata. Ekki streyma henni í fartölvunni, kauptu eintak og spilaðu í alvöru græjum. Þannig virkar hún best. Niðurstaða: Gæðaplata í rólegri kantinum frá þessum gamla meistara. Push the Sky Away nýtur sín best spiluð á miklum styrk í góðum græjum.
Gagnrýni Mest lesið „Það er ekkert sem læknar þetta alveg“ Lífið „En áttu ekki dóttur?“ Lífið Stjörnulífið: Tatiana og Ragnar í kastala í Frakklandi Lífið Stjörnufans og forsetar á Rauðu myllunni Lífið Ung, upprennandi og sjóðheit stjarna á lausu Lífið Verður aðalnúmer hálfleikssýningar Ofurskálarinnar Lífið Hneig niður í miðju lagi Tónlist Egill og Thelma eiga von á sínu öðru barni Lífið Sakar rithöfunda um að vilja forðast umræðuna Menning Gjaldþrot Play setur RIFF úr skorðum: „Þetta kemur á versta tíma“ Lífið Fleiri fréttir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira