Skuggi er yfir brotthvarfi páfa Óli Kristján Ármanssson skrifar 19. febrúar 2013 11:15 Benedikt sextándi páfi kom um helgina í fyrsta sinn fram opinberlega eftir að hann tilkynnti fyrr í mánuðinum að hann hygðist láta af embætti fyrir aldurssakir. Hann er á 86. aldursári. Tugþúsundir hlýddu á hann á Péturstorginu í Róm. Örfá dæmi eru um að páfar hafi látið af embætti. Síðast gerðist það fyrir tæpum sex hundruð árum. Páfar, sem trúaðir telja sérlega sendiboða almættisins hér á jörð, hafa hingað til ekki látið ellihrumleika aftra sér. Sumir gátu varla lyft hendi til að veifa. Benedikt sextándi segist hins vegar telja að heilsubrestur sökum elli aftri honum frá því að vera sá kirkjunnar þjónn sem þörf sé á um þessar mundir. Ekki sé nóg að andinn sé sterkur, holdið þurfi að vera það líka. Um mánaðamótin tekur hann því aftur upp sitt gamla nafn, Joseph Ratzinger. Ýmsar sögusagnir eru um mögulegar aðrar ástæður þess að páfinn kýs að hverfa úr embætti. Hann er til dæmis sagður hafa mætt óvæntu mótlæti innan kirkjunnar við umbætur sem hann vildi koma á í kjölfar umræðu um kynferðisbrot kaþólskra presta. Kann þar eitthvað að vera til í að hann hafi skort styrk til að taka slaginn og ákvörðun um að hætta sé því góðra gjalda verð. Svona svo fremi sem gott hljótist af. En um leið hlýtur að læðast að manni sá grunur að með ákvörðun sinni sé Benedikt sextándi páfi að fórna sér fyrir stofnunina sem hann hefur þjónað. Spjótin beinast nefnilega í auknum mæli að honum sjálfum í tengslum við glæpi kirkjunnar í að hylma yfir og færa til í starfi barnaníðinga í hennar röðum. Í nýrri heimildarmynd, Mea Maxima Culpa, sem aðallega fjallar um glæpi bandarísks prests sem níddist á heyrnarlausum drengjum í tvo áratugi, kemur fram að Joseph Ratzinger, þá kardínáli, hafi stýrt umsjá kynferðisbrotamála innan kaþólsku kirkjunnar á heimsvísu. Embættinu hafi hann sinnt frá 2001 til 2005 þegar hann varð páfi. Hans fyrsta verk í embætti hafi verið að senda biskupum bréf um að samkvæmt reglum kirkjunnar mættu afbrot innan hennar raða ekki verða opinber. Og þegar biskupar í Bandaríkjunum vildu fá heimild til að svipta barnaníðinga hempunni var þeim neitað um hana. Meiri manndómur væri í að kaþólska kirkjan viðurkenndi mistök sín og glæpi og sæi til þess að sagan fengi ekki endurtekið sig. Stofnunin virðist hins vegar hafa vaxið yfir höfuð manngæskunni sem trúin boðar. Sé páfinn að hverfa úr embætti til þess að forða kirkjunni frá erfiðri umræðu tengdri hans persónu er enn verið að verja stofnunina, á kostnað manngæskunnar. Hér hefur síðustu misseri átt sér stað vitundarvakning í tengslum við kynferðisbrot gegn börnum og viðbrögð við þeim. Vonandi færast hlutir líka til betri vegar hjá stærstu kirkjustofnun heims. Öðrum kosti verður hún áfram víti til varnaðar um hvernig ekki skuli bregðast við. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Óli Kr. Ármannsson Mest lesið Halldór 23.11.2024 Halldór Teppaleggjum ekki íslenska náttúru með vindorku Halla Hrund Logadóttir Skoðun Furðuleg réttlæting á hækkun verðtryggðra vaxta Marinó G. Njálsson Skoðun Miskunnsami nýmarxistinn Kári Allansson Skoðun Kosningaloforðið sem gleymdist? Þorsteinn Siglaugsson Skoðun Sögufölsun í heimildarþætti RÚV — Svör óskast Jóna Benediktsdóttir,Hjörtur Hjartarson,Katrín Oddsdóttir,Kjartan Jónsson,Kristín Erna Arnardóttir,Sigríður Ólafsdóttir,Þórir Baldursson Skoðun Raforka er ekki eina orkan! Dagur Helgason Skoðun Kjósum á næsta kjörtímabili Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Óframseljanlegt DAGA-kerfi Kári Jónsson Skoðun Eru aðventan og jólin kvíða- eða tilhlökkunarefni? Guðlaug Helga Ásgeirsdóttir Skoðun
Benedikt sextándi páfi kom um helgina í fyrsta sinn fram opinberlega eftir að hann tilkynnti fyrr í mánuðinum að hann hygðist láta af embætti fyrir aldurssakir. Hann er á 86. aldursári. Tugþúsundir hlýddu á hann á Péturstorginu í Róm. Örfá dæmi eru um að páfar hafi látið af embætti. Síðast gerðist það fyrir tæpum sex hundruð árum. Páfar, sem trúaðir telja sérlega sendiboða almættisins hér á jörð, hafa hingað til ekki látið ellihrumleika aftra sér. Sumir gátu varla lyft hendi til að veifa. Benedikt sextándi segist hins vegar telja að heilsubrestur sökum elli aftri honum frá því að vera sá kirkjunnar þjónn sem þörf sé á um þessar mundir. Ekki sé nóg að andinn sé sterkur, holdið þurfi að vera það líka. Um mánaðamótin tekur hann því aftur upp sitt gamla nafn, Joseph Ratzinger. Ýmsar sögusagnir eru um mögulegar aðrar ástæður þess að páfinn kýs að hverfa úr embætti. Hann er til dæmis sagður hafa mætt óvæntu mótlæti innan kirkjunnar við umbætur sem hann vildi koma á í kjölfar umræðu um kynferðisbrot kaþólskra presta. Kann þar eitthvað að vera til í að hann hafi skort styrk til að taka slaginn og ákvörðun um að hætta sé því góðra gjalda verð. Svona svo fremi sem gott hljótist af. En um leið hlýtur að læðast að manni sá grunur að með ákvörðun sinni sé Benedikt sextándi páfi að fórna sér fyrir stofnunina sem hann hefur þjónað. Spjótin beinast nefnilega í auknum mæli að honum sjálfum í tengslum við glæpi kirkjunnar í að hylma yfir og færa til í starfi barnaníðinga í hennar röðum. Í nýrri heimildarmynd, Mea Maxima Culpa, sem aðallega fjallar um glæpi bandarísks prests sem níddist á heyrnarlausum drengjum í tvo áratugi, kemur fram að Joseph Ratzinger, þá kardínáli, hafi stýrt umsjá kynferðisbrotamála innan kaþólsku kirkjunnar á heimsvísu. Embættinu hafi hann sinnt frá 2001 til 2005 þegar hann varð páfi. Hans fyrsta verk í embætti hafi verið að senda biskupum bréf um að samkvæmt reglum kirkjunnar mættu afbrot innan hennar raða ekki verða opinber. Og þegar biskupar í Bandaríkjunum vildu fá heimild til að svipta barnaníðinga hempunni var þeim neitað um hana. Meiri manndómur væri í að kaþólska kirkjan viðurkenndi mistök sín og glæpi og sæi til þess að sagan fengi ekki endurtekið sig. Stofnunin virðist hins vegar hafa vaxið yfir höfuð manngæskunni sem trúin boðar. Sé páfinn að hverfa úr embætti til þess að forða kirkjunni frá erfiðri umræðu tengdri hans persónu er enn verið að verja stofnunina, á kostnað manngæskunnar. Hér hefur síðustu misseri átt sér stað vitundarvakning í tengslum við kynferðisbrot gegn börnum og viðbrögð við þeim. Vonandi færast hlutir líka til betri vegar hjá stærstu kirkjustofnun heims. Öðrum kosti verður hún áfram víti til varnaðar um hvernig ekki skuli bregðast við.
Sögufölsun í heimildarþætti RÚV — Svör óskast Jóna Benediktsdóttir,Hjörtur Hjartarson,Katrín Oddsdóttir,Kjartan Jónsson,Kristín Erna Arnardóttir,Sigríður Ólafsdóttir,Þórir Baldursson Skoðun
Sögufölsun í heimildarþætti RÚV — Svör óskast Jóna Benediktsdóttir,Hjörtur Hjartarson,Katrín Oddsdóttir,Kjartan Jónsson,Kristín Erna Arnardóttir,Sigríður Ólafsdóttir,Þórir Baldursson Skoðun