Þakkir til landlæknis Auðbjörg Reynisdóttir skrifar 4. janúar 2013 08:00 Loksins fékk ég svar við erindi mínu sem ég sendi Embætti landlæknis (EL) þann 13. mars 2012 kl. 17.13 þegar ég óskaði eftir upplýsingum um verkferla þegar kæra berst embættinu. Það kom mér á óvart að fá svar hér á síðum Fréttablaðsins þann 29.12. 2012. Grein landlæknis og Önnu Bjargar Aradóttur sviðsstjóra var reyndar ekki beint til mín heldur var hún sjálfsvörn eftir kröftuga grein Árna R. Árnasonar tveimur dögum áður. Ég sendi áðurnefnda fyrirspurn eftir að hafa kært fjögur mál til embættisins. Mig undraði að meðferð málanna væri með ólíkum hætti og vildi ég vita hvernig þetta ætti að vera. Nú hef ég loksins fengið svar og ljóst að ekkert málanna var unnið samkvæmt þeim verkferlum sem Geir og Anna lýsa í greininni með einni undantekningu þó. Í öllum tilvikum fékk ég bréf um að kæran hefði borist embættinu. Tvö málanna er ég að undirbúa fyrir umboðsmann Alþingis eftir langt ferðalag í ráðuneytinu. Ég kýs að hlífa lesendum við upptalningu mistaka embættisins í mínum málum en nefni eitt dæmi hér á eftir. Ég get með góðri samvisku tekið undir með Árna um að vinnubrögðum embættisins er verulega ábótavant í kærumálum. Áhugasamir geta sent mér línu á audbjorgreynis@gmail.com því ég er fús að upplýsa um það. Spennandi er að sjá hvort einhver frá embættinu hefur í raun hugrekki til að hafa samband og kynna sér eigin mistök.Smjaðursleg yfirlýsing Greinarhöfundar bjóða upp á uppbyggilega umræðu um störf embættisins og langar mig að nota tækifærið og halda áfram frá fyrri greinum mínum sem ég veit ekki betur en hafi verið á uppbyggilegum nótum. Landlæknir nefnir þverfaglegt teymi sem tekur við öllum kærum. Væri ekki snjallt að hafa umboðsmann sjúklinga þar inni? Hann þarf að hafa formlega aðkomu að umfjöllun um öryggi sjúklinga og ekki síst tryggja hagsmuni þeirra sem kæra. Samsetning teymisins skiptir máli og óháð staða þess verður að vera augljós, annars verður ekkert traust. Rannsóknin þarf einnig að vera trúverðugri en með bréfaskriftum milli kollega. Í mínum huga skapar alvörurannsókn meira traust og aðhald en smjaðursleg yfirlýsing landlæknis í lok greinarinnar. Þar reynir hann að fullvissa landsmenn um heilindi embættismanna og álitsgjafa sinna á sama tíma og hann ásakar Árna um að grafa undan trausti embættisins og jafnvel kennir honum um að gera álitsgjafa óstarfhæfa. Í mínum huga er þetta hvorki uppbyggileg né fagleg umræða. Réttur sjúklinga á ekki að vera háður heilindum starfsmanna. Þessi yfirlýsing landlæknis er því álíka innihaldsrík og Völuspáin.Ofbeldi og mannréttindabrot Ef embættið vill í raun og veru að skapa traust væri þá ekki betra að birta gögn um kærumál á sömu nótum og dómstólar gera í viðkvæmum málum er lúta að persónuvernd? Mér þætti eðlilegra að hafa störf svona teymis opinber til að skapa traust fremur en að hafa allt í þoku og enginn getur fjallað um hlutina á eðlilegan hátt. Í einu mála minna lítur út fyrir að bótaréttur hafi fyrnst á meðan embættið rannsakaði málið. Því velti ég fyrir mér hæfi lögfræðingsins í teyminu sem greinilega gætti hagsmuna spítalans en ekki minna hagsmuna. Annar aðili í þessu teymi, jafnframt eini tengiliður embættisins við mig varðandi málið, var yfirmaður þeirra sem gerðu mistökin er leiddu son minn til dauða. Var hann kannski líka vanhæfur? Þótt ég viti lítið um lögfræði efast ég um að dómstólar geti byggt á niðurstöðu embættisins. Hver gætir réttar míns eiginlega? Ég get tekið undir margt með Árna sem upplifir sársaukafull mannréttindabrot af hálfu embættisins því sjálf upplifi ég þetta sem ofbeldi sem allt heilbrigðiskerfið stundar, lítilsvirðandi meðferð mála sem verður að breyta. Reynsla mín af samskiptum við EL, stjórnendur LSH, ráðuneytið og samtöl við aðra þolendur mistaka segja mér að það kostar blóð, svita og tár að ná fram rétti sínum. Þarna standa allir þétt saman og helgislepjan er óhugguleg. Nú er tími til að hlusta og horfa með hjartanu og gera breytingar til hagsbóta fyrir alla. Ég þakka landlækni fyrir upplýsingarnar og held áfram létt í spori inn í nýja árið þar sem þolendur mistaka munu sameinast um uppbyggilega umræðu og umbætur fyrir landsmenn alla. Ég býð spennt eftir svari landlæknis við öðrum erindum mínum. Við getum umborið mistök en ekki lítilsvirðingu og áhugaleysi fyrir því að gera betur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun Mest lesið Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Skoðun Skoðun Menntasjóður námsmanna og ECTS einingar Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland skrifar Skoðun Í 1.129 daga hefur Alþingi hunsað jaðarsettasta hóp samfélagsins Grímur Atlason skrifar Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson skrifar Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy skrifar Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. skrifar Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Svigrúm Eydísar á fölskum grunni Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Sjá meira
Loksins fékk ég svar við erindi mínu sem ég sendi Embætti landlæknis (EL) þann 13. mars 2012 kl. 17.13 þegar ég óskaði eftir upplýsingum um verkferla þegar kæra berst embættinu. Það kom mér á óvart að fá svar hér á síðum Fréttablaðsins þann 29.12. 2012. Grein landlæknis og Önnu Bjargar Aradóttur sviðsstjóra var reyndar ekki beint til mín heldur var hún sjálfsvörn eftir kröftuga grein Árna R. Árnasonar tveimur dögum áður. Ég sendi áðurnefnda fyrirspurn eftir að hafa kært fjögur mál til embættisins. Mig undraði að meðferð málanna væri með ólíkum hætti og vildi ég vita hvernig þetta ætti að vera. Nú hef ég loksins fengið svar og ljóst að ekkert málanna var unnið samkvæmt þeim verkferlum sem Geir og Anna lýsa í greininni með einni undantekningu þó. Í öllum tilvikum fékk ég bréf um að kæran hefði borist embættinu. Tvö málanna er ég að undirbúa fyrir umboðsmann Alþingis eftir langt ferðalag í ráðuneytinu. Ég kýs að hlífa lesendum við upptalningu mistaka embættisins í mínum málum en nefni eitt dæmi hér á eftir. Ég get með góðri samvisku tekið undir með Árna um að vinnubrögðum embættisins er verulega ábótavant í kærumálum. Áhugasamir geta sent mér línu á audbjorgreynis@gmail.com því ég er fús að upplýsa um það. Spennandi er að sjá hvort einhver frá embættinu hefur í raun hugrekki til að hafa samband og kynna sér eigin mistök.Smjaðursleg yfirlýsing Greinarhöfundar bjóða upp á uppbyggilega umræðu um störf embættisins og langar mig að nota tækifærið og halda áfram frá fyrri greinum mínum sem ég veit ekki betur en hafi verið á uppbyggilegum nótum. Landlæknir nefnir þverfaglegt teymi sem tekur við öllum kærum. Væri ekki snjallt að hafa umboðsmann sjúklinga þar inni? Hann þarf að hafa formlega aðkomu að umfjöllun um öryggi sjúklinga og ekki síst tryggja hagsmuni þeirra sem kæra. Samsetning teymisins skiptir máli og óháð staða þess verður að vera augljós, annars verður ekkert traust. Rannsóknin þarf einnig að vera trúverðugri en með bréfaskriftum milli kollega. Í mínum huga skapar alvörurannsókn meira traust og aðhald en smjaðursleg yfirlýsing landlæknis í lok greinarinnar. Þar reynir hann að fullvissa landsmenn um heilindi embættismanna og álitsgjafa sinna á sama tíma og hann ásakar Árna um að grafa undan trausti embættisins og jafnvel kennir honum um að gera álitsgjafa óstarfhæfa. Í mínum huga er þetta hvorki uppbyggileg né fagleg umræða. Réttur sjúklinga á ekki að vera háður heilindum starfsmanna. Þessi yfirlýsing landlæknis er því álíka innihaldsrík og Völuspáin.Ofbeldi og mannréttindabrot Ef embættið vill í raun og veru að skapa traust væri þá ekki betra að birta gögn um kærumál á sömu nótum og dómstólar gera í viðkvæmum málum er lúta að persónuvernd? Mér þætti eðlilegra að hafa störf svona teymis opinber til að skapa traust fremur en að hafa allt í þoku og enginn getur fjallað um hlutina á eðlilegan hátt. Í einu mála minna lítur út fyrir að bótaréttur hafi fyrnst á meðan embættið rannsakaði málið. Því velti ég fyrir mér hæfi lögfræðingsins í teyminu sem greinilega gætti hagsmuna spítalans en ekki minna hagsmuna. Annar aðili í þessu teymi, jafnframt eini tengiliður embættisins við mig varðandi málið, var yfirmaður þeirra sem gerðu mistökin er leiddu son minn til dauða. Var hann kannski líka vanhæfur? Þótt ég viti lítið um lögfræði efast ég um að dómstólar geti byggt á niðurstöðu embættisins. Hver gætir réttar míns eiginlega? Ég get tekið undir margt með Árna sem upplifir sársaukafull mannréttindabrot af hálfu embættisins því sjálf upplifi ég þetta sem ofbeldi sem allt heilbrigðiskerfið stundar, lítilsvirðandi meðferð mála sem verður að breyta. Reynsla mín af samskiptum við EL, stjórnendur LSH, ráðuneytið og samtöl við aðra þolendur mistaka segja mér að það kostar blóð, svita og tár að ná fram rétti sínum. Þarna standa allir þétt saman og helgislepjan er óhugguleg. Nú er tími til að hlusta og horfa með hjartanu og gera breytingar til hagsbóta fyrir alla. Ég þakka landlækni fyrir upplýsingarnar og held áfram létt í spori inn í nýja árið þar sem þolendur mistaka munu sameinast um uppbyggilega umræðu og umbætur fyrir landsmenn alla. Ég býð spennt eftir svari landlæknis við öðrum erindum mínum. Við getum umborið mistök en ekki lítilsvirðingu og áhugaleysi fyrir því að gera betur.
Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar
Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar
Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar