Skipulagt og fókuserað Jónas Sen skrifar 31. janúar 2012 06:00 Úr Hörpu. Mynd/Valli Tónlist. Raftónleikar. Verk eftir Ríkharð H. Friðriksson, Úlfar Inga Haraldsson, Kjartan Ólafsson, Camillu Söderberg, Jesper Pedersen, Pál Ivan Pálsson. Myrkir músíkdagar í Hörpu. Ég hef farið á marga raftónleika í gegnum tíðina sem hafa einkennst af vandræðagangi. Tónleikarnir hafa verið illa skipulagðir (les = alltof langir) og svo hefur vantað eitthvað til að horfa á. Það er sjaldnast spennandi að sjá fólk sitjandi við fartölvu, jafnvel þótt tónlistin sem úr henni kemur sé hávær og brjálæðisleg. Stundum er að vísu brugðið upp skjá, en á honum hefur oftar en ekki bara verið eitthvert mynstur. Það hefur fljótt orðið tilbreytingarlaust. Ánægjulegt er því að segja frá því að raftónleikar á Myrkum músíkdögum á fimmtudagskvöldið fóru ágætlega fram. Þeir voru ekki of langir, níu verk á efnisskránni voru flest bæði stutt og hnitmiðuð. Nokkrir gerningar sköpuðu einnig skemmtilegt andrúmsloft. Magnaðasta verkið að mínu mati var eftir Ríkharð H. Friðriksson. Það var unnið upp úr hljóðupptökum með gömlu prógressífu rokksveitinni Gentle Giants. Ríkharður vélritaði skipanir til tölvunnar og maður gat fylgst með á stórum skjá. Þetta var því ekki bara upptaka; tónlistin var lifandi, þótt hún byggðist á áður forrituðum tónaklösum. Flutningurinn var markvisst byggður upp, hápunkturinn flottur og hárrétt tímasettur. Margt annað kom líka ágætlega út. Tvö verk eftir Úlfar Inga Haraldsson (annað fyrir rafhljóð og víólu Sigríðar Mjallar Björnsdóttur) voru hófstillt og lágvær. Þau voru falleg í einfaldleika sínum. Fjögurra rása verk eftir Þorgrím H. Einarsson var órætt, dularfullt og sjarmerandi. Atmosphere 3291 eftir Kjartan Ólafsson var snyrtileg samsetning alls konar blæbrigða sem nutu sín einkar vel í hljóðkerfi salarins. Kraftmikill náttúruhljóðakokteill eftir Camillu Söderberg var glæsilega samansettur. Og konseftverk eftir Jesper Pedersen og Pál Ivan Pálsson voru snotur. Það voru ekki endilega merkilegar tónsmíðar, en skemmtilega útfærðar og leikrænar. Tölvan býður upp á endalausa möguleika. Einmitt þess vegna kunna margir raftónlistarmenn sér ekki hóf og geta ekki hætt. Með tilheyrandi leiðindum – ef ekki heyrnarskaða fyrir okkur hin! Tónleikarnir nú voru ánægjuleg tilbreyting. Niðurstaða: Áhugaverðir raftónleikar sem voru vel skipulagðir og oft spennandi. Mest lesið „Þetta eru mjög vondir samningar við Storytel“ Menning Björn keypti sex hundruð ára höll í Frakklandi og ætlar að gera hana upp Lífið Hryllingurinn sveif yfir vötnum hjá fræga fólkinu Lífið Fólk grípi til sænsku dauðhreinsunarinnar fyrr en ella Lífið „Ég er miklu oftar gröð en hann“ Lífið Íslenskur leiklistarnemi upplifði óraunverulega stund í New York Lífið Þvertekur fyrir að typpið hafi verið stækkað Lífið Fegurðardrottning fékk nýtt herbergi Lífið Siðlaus maður étur skít og öðlast samkennd Lífið Íbúðin gjörbreyttist eftir að hafa fært eldhúsið Lífið Fleiri fréttir The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira
Tónlist. Raftónleikar. Verk eftir Ríkharð H. Friðriksson, Úlfar Inga Haraldsson, Kjartan Ólafsson, Camillu Söderberg, Jesper Pedersen, Pál Ivan Pálsson. Myrkir músíkdagar í Hörpu. Ég hef farið á marga raftónleika í gegnum tíðina sem hafa einkennst af vandræðagangi. Tónleikarnir hafa verið illa skipulagðir (les = alltof langir) og svo hefur vantað eitthvað til að horfa á. Það er sjaldnast spennandi að sjá fólk sitjandi við fartölvu, jafnvel þótt tónlistin sem úr henni kemur sé hávær og brjálæðisleg. Stundum er að vísu brugðið upp skjá, en á honum hefur oftar en ekki bara verið eitthvert mynstur. Það hefur fljótt orðið tilbreytingarlaust. Ánægjulegt er því að segja frá því að raftónleikar á Myrkum músíkdögum á fimmtudagskvöldið fóru ágætlega fram. Þeir voru ekki of langir, níu verk á efnisskránni voru flest bæði stutt og hnitmiðuð. Nokkrir gerningar sköpuðu einnig skemmtilegt andrúmsloft. Magnaðasta verkið að mínu mati var eftir Ríkharð H. Friðriksson. Það var unnið upp úr hljóðupptökum með gömlu prógressífu rokksveitinni Gentle Giants. Ríkharður vélritaði skipanir til tölvunnar og maður gat fylgst með á stórum skjá. Þetta var því ekki bara upptaka; tónlistin var lifandi, þótt hún byggðist á áður forrituðum tónaklösum. Flutningurinn var markvisst byggður upp, hápunkturinn flottur og hárrétt tímasettur. Margt annað kom líka ágætlega út. Tvö verk eftir Úlfar Inga Haraldsson (annað fyrir rafhljóð og víólu Sigríðar Mjallar Björnsdóttur) voru hófstillt og lágvær. Þau voru falleg í einfaldleika sínum. Fjögurra rása verk eftir Þorgrím H. Einarsson var órætt, dularfullt og sjarmerandi. Atmosphere 3291 eftir Kjartan Ólafsson var snyrtileg samsetning alls konar blæbrigða sem nutu sín einkar vel í hljóðkerfi salarins. Kraftmikill náttúruhljóðakokteill eftir Camillu Söderberg var glæsilega samansettur. Og konseftverk eftir Jesper Pedersen og Pál Ivan Pálsson voru snotur. Það voru ekki endilega merkilegar tónsmíðar, en skemmtilega útfærðar og leikrænar. Tölvan býður upp á endalausa möguleika. Einmitt þess vegna kunna margir raftónlistarmenn sér ekki hóf og geta ekki hætt. Með tilheyrandi leiðindum – ef ekki heyrnarskaða fyrir okkur hin! Tónleikarnir nú voru ánægjuleg tilbreyting. Niðurstaða: Áhugaverðir raftónleikar sem voru vel skipulagðir og oft spennandi.
Mest lesið „Þetta eru mjög vondir samningar við Storytel“ Menning Björn keypti sex hundruð ára höll í Frakklandi og ætlar að gera hana upp Lífið Hryllingurinn sveif yfir vötnum hjá fræga fólkinu Lífið Fólk grípi til sænsku dauðhreinsunarinnar fyrr en ella Lífið „Ég er miklu oftar gröð en hann“ Lífið Íslenskur leiklistarnemi upplifði óraunverulega stund í New York Lífið Þvertekur fyrir að typpið hafi verið stækkað Lífið Fegurðardrottning fékk nýtt herbergi Lífið Siðlaus maður étur skít og öðlast samkennd Lífið Íbúðin gjörbreyttist eftir að hafa fært eldhúsið Lífið Fleiri fréttir The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira