Minna er meira Jónas Sen skrifar 22. desember 2011 15:00 Ísland með Cortes feðgum. Tónlist. Ísland. Cortes feðgar. Frost Music. Garðar Thór Cortes hefur himneska rödd. Hann syngur af einstakri tilfinningu. Ástríðan í rödd hans er svo grípandi að það er unaður að hlusta á hann syngja. Faðir hans, Garðar eldri, er líka magnaður söngvari og listamaður. Hann hefur auðgað tónlistarlíf Íslendinga meira en flestir aðrir. Feðgarnir syngja saman á geisladiski sem ber heitið Ísland. Lögin eru ástsælar söngperlur, Blítt er undir björkunum, Maístjarnan, Draumalandið, Í dag skein sól og annað í þeim dúr. Söngurinn er vissulega fagmannlegur og glæsilegur. Túlkunin er heildstæð og fókuseruð. Og það er rétta stemningin í söngnum. Vandamálið er annað. Það eru útsetningarnar. Þær stílast á Karl Olgeirsson, og í minna mæli á Harald Vigni Sveinbjörnsson. Synd væri að segja að smekkvísi hefði ráðið þar för. Útsetningarnar eru svo væmnar og yfirþyrmandi að manni verður hálf ómótt. Allstór hljómsveit spilar í útbólgnum, klisjukenndum Disney-stíl. Það er einhver Frostrósabragur á öllu sem kæmi kannski ágætlega út á stórtónleikum. Ekki á geisladiski með hugljúfum lögum sem þurfa í langflestum tilfellum bara einfalda umgjörð. Þetta er synd, vegna þess að þessi geisladiskur hefði getað orðið frábær. Listræn stjórn hefði þurft að vera miklu, miklu betri. Niðurstaða: Fallegur söngur sem drukknar í ósmekklegum útsetningum. Mest lesið „Það er ekkert sem læknar þetta alveg“ Lífið „En áttu ekki dóttur?“ Lífið Stjörnulífið: Tatiana og Ragnar í kastala í Frakklandi Lífið Stjörnufans og forsetar á Rauðu myllunni Lífið Ung, upprennandi og sjóðheit stjarna á lausu Lífið Verður aðalnúmer hálfleikssýningar Ofurskálarinnar Lífið Hneig niður í miðju lagi Tónlist Egill og Thelma eiga von á sínu öðru barni Lífið Sakar rithöfunda um að vilja forðast umræðuna Menning Gjaldþrot Play setur RIFF úr skorðum: „Þetta kemur á versta tíma“ Lífið Fleiri fréttir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Tónlist. Ísland. Cortes feðgar. Frost Music. Garðar Thór Cortes hefur himneska rödd. Hann syngur af einstakri tilfinningu. Ástríðan í rödd hans er svo grípandi að það er unaður að hlusta á hann syngja. Faðir hans, Garðar eldri, er líka magnaður söngvari og listamaður. Hann hefur auðgað tónlistarlíf Íslendinga meira en flestir aðrir. Feðgarnir syngja saman á geisladiski sem ber heitið Ísland. Lögin eru ástsælar söngperlur, Blítt er undir björkunum, Maístjarnan, Draumalandið, Í dag skein sól og annað í þeim dúr. Söngurinn er vissulega fagmannlegur og glæsilegur. Túlkunin er heildstæð og fókuseruð. Og það er rétta stemningin í söngnum. Vandamálið er annað. Það eru útsetningarnar. Þær stílast á Karl Olgeirsson, og í minna mæli á Harald Vigni Sveinbjörnsson. Synd væri að segja að smekkvísi hefði ráðið þar för. Útsetningarnar eru svo væmnar og yfirþyrmandi að manni verður hálf ómótt. Allstór hljómsveit spilar í útbólgnum, klisjukenndum Disney-stíl. Það er einhver Frostrósabragur á öllu sem kæmi kannski ágætlega út á stórtónleikum. Ekki á geisladiski með hugljúfum lögum sem þurfa í langflestum tilfellum bara einfalda umgjörð. Þetta er synd, vegna þess að þessi geisladiskur hefði getað orðið frábær. Listræn stjórn hefði þurft að vera miklu, miklu betri. Niðurstaða: Fallegur söngur sem drukknar í ósmekklegum útsetningum.
Mest lesið „Það er ekkert sem læknar þetta alveg“ Lífið „En áttu ekki dóttur?“ Lífið Stjörnulífið: Tatiana og Ragnar í kastala í Frakklandi Lífið Stjörnufans og forsetar á Rauðu myllunni Lífið Ung, upprennandi og sjóðheit stjarna á lausu Lífið Verður aðalnúmer hálfleikssýningar Ofurskálarinnar Lífið Hneig niður í miðju lagi Tónlist Egill og Thelma eiga von á sínu öðru barni Lífið Sakar rithöfunda um að vilja forðast umræðuna Menning Gjaldþrot Play setur RIFF úr skorðum: „Þetta kemur á versta tíma“ Lífið Fleiri fréttir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira