Banatilræði við hasarmyndina Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 17. mars 2011 00:01 Bíó Battle: Los Angeles Leikstjóri: Jonathan Liebesman. Aðalhlutverk: Aaron Eckhart, Michelle Rodriguez, Ramón Rodríguez, Michael Peña, Will Rothhaar, Adetokumboh McCormack. Að baula og kasta matvælum í átt að bíótjaldi hefur því miður lítið að segja. Ábyrgðarmenn lélegra kvikmynda eru í öruggri fjarlægð frá ósáttum bíógestum, hvers eina vopn er að vara vini og vandamenn við því að borga sig inn á þær. Því miður er fólk ekki nógu duglegt við að láta óánægju sína í ljós. Ekki láta vini þína þurfa að spyrja þig hvort myndin sem þú sást síðast var góð eða slæm. Ef þú borgar þig inn á lélega mynd, segðu þeim það í óspurðum fréttum. Láttu jafnvel fylgja með ábendingu um betri mynd sem í boði er. Til þess eru vinir. Battle: Los Angeles fjallar um hermenn sem berjast við geimverur. Áður en geimverurnar lenda á jörðinni fáum við að kynnast persónunum lítillega en þær eru allar fengnar að láni úr öðrum myndum. Við fylgjumst með bitra hermanninum með dularfullu fortíðina, hermanninum sem á ólétta kærustu, hermanninum sem er að fara að gifta sig og hermanninum sem er yngri en allir hinir og blautur á bak við eyrun. Ekki má gleyma suðurameríska herkvendinu. Það er eins gott að Michelle Rodriguez var ekki upptekin því annars hefðu þeir þurft að nota klippur með henni úr öðrum kvikmyndum. Það er reyndar ekki útilokað að það sé einmitt tilfellið. Geimverubardaginn sjálfur er langdregnari og leiðinlegri en messa sem þú ert píndur til að fara í, að undanskildum óþægilegu sparifötunum, en ég sá engan í sparifötum á Battle: Los Angeles. Myndavélin var hrist allan tímann (tíska sem ég hélt að heyrði sögunni til) en þetta er gamalt trix, yfirleitt notað til að hylma yfir leti kvikmyndagerðarfólksins. Ekki nenntu þeir að gera skemmtilega sögu, sannfærandi geimverur eða góða karaktera. Þá er kannski alveg eins gott að hrista bara nógu mikið. Eftir svona bíóferð langar mig helst að setja upp snobbskeifuna og lýsa því yfir að hasarmyndir séu dauðar. Það væri þó ekki alveg sanngjarnt því að þrátt fyrir almennt minnkandi gæði þeirra má enn finna einstaka fagurt blóm innan um alla njólana. En garðurinn í heild sinni er í órækt og það er kominn tími til að kantskera og slá. Niðurstaða: Forðist þessa eins og heitan eldinn. Hafir þú gegnt herskyldu er eilítil von, en á þína eigin ábyrgð að sjálfsögðu. Lífið Mest lesið Balta bregst bogalistin Gagnrýni Tók sex ólíka stera fyrir hjartastoppið: „Þannig ég segi nei við sterum“ Lífið „Pabbi hélt alltaf að þú værir kunta, takk fyrir að sanna það“ Lífið Glæsibústaðir yfir hundrað milljónum Lífið Segir Candy hafa séð að faðir hans væri „skrímsli“ á undan öðrum Lífið Kristján Einar leitar sér aðstoðar Lífið Enn ástfangnari að sjá maka sinn í foreldrahlutverkinu Lífið Hætta með Þarf alltaf að vera grín? af persónulegum ástæðum Lífið „Stolt af því að hafa ekki gefist upp á sjálfri mér“ Lífið Tökur á Disneymynd, óttalaus rotta eða eru allir vinir í Vesturbænum? Lífið Fleiri fréttir Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Bíó Battle: Los Angeles Leikstjóri: Jonathan Liebesman. Aðalhlutverk: Aaron Eckhart, Michelle Rodriguez, Ramón Rodríguez, Michael Peña, Will Rothhaar, Adetokumboh McCormack. Að baula og kasta matvælum í átt að bíótjaldi hefur því miður lítið að segja. Ábyrgðarmenn lélegra kvikmynda eru í öruggri fjarlægð frá ósáttum bíógestum, hvers eina vopn er að vara vini og vandamenn við því að borga sig inn á þær. Því miður er fólk ekki nógu duglegt við að láta óánægju sína í ljós. Ekki láta vini þína þurfa að spyrja þig hvort myndin sem þú sást síðast var góð eða slæm. Ef þú borgar þig inn á lélega mynd, segðu þeim það í óspurðum fréttum. Láttu jafnvel fylgja með ábendingu um betri mynd sem í boði er. Til þess eru vinir. Battle: Los Angeles fjallar um hermenn sem berjast við geimverur. Áður en geimverurnar lenda á jörðinni fáum við að kynnast persónunum lítillega en þær eru allar fengnar að láni úr öðrum myndum. Við fylgjumst með bitra hermanninum með dularfullu fortíðina, hermanninum sem á ólétta kærustu, hermanninum sem er að fara að gifta sig og hermanninum sem er yngri en allir hinir og blautur á bak við eyrun. Ekki má gleyma suðurameríska herkvendinu. Það er eins gott að Michelle Rodriguez var ekki upptekin því annars hefðu þeir þurft að nota klippur með henni úr öðrum kvikmyndum. Það er reyndar ekki útilokað að það sé einmitt tilfellið. Geimverubardaginn sjálfur er langdregnari og leiðinlegri en messa sem þú ert píndur til að fara í, að undanskildum óþægilegu sparifötunum, en ég sá engan í sparifötum á Battle: Los Angeles. Myndavélin var hrist allan tímann (tíska sem ég hélt að heyrði sögunni til) en þetta er gamalt trix, yfirleitt notað til að hylma yfir leti kvikmyndagerðarfólksins. Ekki nenntu þeir að gera skemmtilega sögu, sannfærandi geimverur eða góða karaktera. Þá er kannski alveg eins gott að hrista bara nógu mikið. Eftir svona bíóferð langar mig helst að setja upp snobbskeifuna og lýsa því yfir að hasarmyndir séu dauðar. Það væri þó ekki alveg sanngjarnt því að þrátt fyrir almennt minnkandi gæði þeirra má enn finna einstaka fagurt blóm innan um alla njólana. En garðurinn í heild sinni er í órækt og það er kominn tími til að kantskera og slá. Niðurstaða: Forðist þessa eins og heitan eldinn. Hafir þú gegnt herskyldu er eilítil von, en á þína eigin ábyrgð að sjálfsögðu.
Lífið Mest lesið Balta bregst bogalistin Gagnrýni Tók sex ólíka stera fyrir hjartastoppið: „Þannig ég segi nei við sterum“ Lífið „Pabbi hélt alltaf að þú værir kunta, takk fyrir að sanna það“ Lífið Glæsibústaðir yfir hundrað milljónum Lífið Segir Candy hafa séð að faðir hans væri „skrímsli“ á undan öðrum Lífið Kristján Einar leitar sér aðstoðar Lífið Enn ástfangnari að sjá maka sinn í foreldrahlutverkinu Lífið Hætta með Þarf alltaf að vera grín? af persónulegum ástæðum Lífið „Stolt af því að hafa ekki gefist upp á sjálfri mér“ Lífið Tökur á Disneymynd, óttalaus rotta eða eru allir vinir í Vesturbænum? Lífið Fleiri fréttir Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira