Samþykkt Sjálfstæðisflokksins Björn Friðfinnsson skrifar skrifar 29. júní 2010 06:30 Samþykkt flokksþings Sjálfstæðisflokksins hinn 26. júní s.l. er þeim flokki til mikillar vanvirðu. Samþykkt var að draga ætti til baka aðildarumsókn Íslendinga að ESB. Samþykktin kom að vísu ekki á óvart eins og tónninn hefur að undanförnu verið í málgagni flokksins, Morgunblaðinu, og ýmsum yfirlýsingum formanns flokksins, en báðir virðast þessir aðilar nú með öllu heillum horfnir. Samþykkt flokksþingsins er að mínu mati heimskuleg og merkir það að Íslendingar megi ekki fá að kynnast því, hvaða kjör séu í boði, ef þeir ákveða með ítarlegri yfirvegun og meðfylgjandi þjóðaratkvæðagreiðslu að semja um aðild að ESB. Hún gefur einnig Morgun- og Bændablaðinu færi á að matreiða margvíslegar firrur um málefni ESB fyrir lesendur sína um áhrif sambandsaðildar. Nú vill svo til að sökum aðildar Íslands að Evrópska efnahagssvæðinu, sem Sjálfstæðisflokkurinn hafði blessunarlega gæfu til að styðja, er stöðugt í gangi samræming á þeim sviðum sem EES-samningurinn spannar. Mikill fjöldi landsmanna hefur af þeim sökum lagt stund á Evrópufræði í menntastofnunum landsins og fjallað á ýmsan hátt um hin samræmdu fræði og reglur. Verulegur hluti af nýrri löggjöf sem árlega er sett í lögum og reglugerðum hérlendis á rætur að rekja til hinna sameiginlegu Evrópureglna. Gallinn við þessa skipan er sá að ríkin í EFTA-hlið EES samningsins hafa ekki komið að mótun nýrra reglna. Upprunalega var gert ráð fyrir að þau hefðu slík áhrif með þátttöku í tilteknum nefndum framkvæmdastjórnar ESB, sem fjölluðu um breytingar og nýsköpun reglna EES-svæðisins. Síðan hefur vægi þings ESB í nýrri reglumótun vaxið á kostnað framkvæmdastjórnarinnar og þar með möguleikum EFTA-ríkjanna til áhrifa í því sambandi. Við sitjum því í vissum skilningi „í kjallaranum" og tökum við þeim ákvörðunum sem teknar eru á „efri hæðunum". Menn kunna að gera lítið úr þeim áhrifum sem Íslendingar kynnu að öðlast við inngöngu í ESB. Viðræður mínar við kunningja úr hópi þingmanna Evrópuráðsins benda hins vegar til þess gagnstæða. Áhrif þingmanna Evrópuráðsins byggjast hins vegar ekki á „morfís"ræðutækni með tilheyrandi höfuðhnykkjum og innihaldslausu kjaftæði, eins og nú virðist eiga vaxandi fylgi að fagna á löggjafarsamkomu þjóðarinnar. Áhrifin myndast af vönduðum röksemdum í málflutningi og hæflileikum þingmanna til að mynda „blokkir" um tiltekið málefni á þinginu, oft á tíðum þvert á þau sjónarmið sem uppi kunna að vera meðal hinni stærri og öflugri ríkja bandalagsins. Þannig hefur t.d. Svíum tekist að hafa mikil áhrif á mótun umhverfislöggjafar ESB og fulltrúi Möltu er nú í lykilaðstöðu í fjármálastýringu sambandsins. Evrópusambandið er bandalag friðar og farsældar. Vandamál einstakra ríkja er vandamál þeirra allra eins og reynt hefur á að undanförnu. Stofnríkin voru upphaflega 6 en eru nú 27. Sambandið er nú þungaviktaraðili hvar sem það kýs að nýta fjárhagslegan mátt sinn og viðbragðsstofnanir. Það er ekki hernaðarbandalag , þótt ýmsar aðildarþjóðir þess séu jafnframt aðilar að hernaðarbandalagi. Sambandið mótar í vaxandi mæli rödd Evrópu andspænis alvarlegustu vandamálum heimsbyggðarinnar á okkar tímum. Vandamál íslensku þjóðarinnar á þessum sumardögum eru okkur vel kunn, en viðbrögð margra við þeim eru oft illskiljanleg. Þannig er hin margfræga Icesave-deila vandamál sem að margra mati er Evrópusambandinu að kenna fremur en þeim bankaskúrkum sem hana sköpuðu og eftirlitsaðilum sem sváfu á verðinum. Það, að einstakir aðilar innan Evrópusambandsins skuli hafa viðrað sjónarmið andstæð málflutningi íslenskra stjórnvalda ,virðist af mörgum talið ómakleg „árás" Evrópusambandsins á íslensku þjóðina sem útiloki aðild okkar að slíku bandalagi. Sá sem þessar línur ritað hefur til þessa verið bjartsýnn á framtíð íslenskrar þjóðar, en því miður verð ég nú að að játa að innstæða þeirrar bjartsýni fer nú þverrandi. Ljóst er að stór hluti þjóðarinnar vill nú einangra okkur frá ímynduðum óvinum meðal nágranna- og samstarfsþjóða okkar og auknu ríkjasamstarfi í álfunni. Aðild að merkilegustu samstarfsstofnun eftirstríðsáranna skal hafnað án þess að að kannað sé hvaða skilmálar eru í boði. Áfram skal láta við það setið að taka við nýjum EES- samstarfsreglum án þess að hafa um þær fjallað innan viðeigandi löggjafarstofnun Evrópusamstarfsins. Ljóst er að smám saman rekur okkur út úr evrópsku samstarfi fyrir eigin tilverknað. Hinir málglöðu „Morfis" bullukollar og aðrir andstæðingar Evrópusamstarfsins í Sjálfstæðisflokknum, geta óendanlega haldið áfram að verja hvaða „rugl-málstað" sem þeim er fenginn. Ég óttast þær afleiðingar hinnar þröngsýnu afstöðu sem hér um ræðir, að ungir og vel menntaðir Íslendingar muni í vaxandi mæli greiða atkvæði „með fótunum" og yfirgefa landið til að velja sér búsetu í ríkjum þar sem opinberri þröngsýni og heimsku er ekki hampað á flokksþingum stórra stjórnmálaflokka. Flokka, sem vilja láta taka sig alvarlega. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun Mest lesið Hvaða módel ertu? Heiðdís Geirsdóttir Skoðun Hækkun skrásetningargjalds – Segjum sannleikann Eiríkur Kúld Viktorsson Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Það er allt í lagi að vera þú sjálfur - Opið bréf til Snorra Mássonar Kári Stefánsson Skoðun Alþjóðlegur sjálfsvígsforvarnardagur – mikilvægi samtals og samkenndar Ellen Calmon Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Alþjóðadagur sjálfsvígsforvarna Alma D. Möller Skoðun Skoðun Skoðun Þriðja leiðin í námsmati stuðlar að snemmtækri íhlutun Íris E. Gísladóttir skrifar Skoðun Alþjóðadagur sjálfsvígsforvarna Alma D. Möller skrifar Skoðun Hækkun skrásetningargjalds – Segjum sannleikann Eiríkur Kúld Viktorsson skrifar Skoðun Alþjóðlegur sjálfsvígsforvarnardagur – mikilvægi samtals og samkenndar Ellen Calmon skrifar Skoðun Hvaða módel ertu? Heiðdís Geirsdóttir skrifar Skoðun Tilgáta um brjálsemi þjóðarleiðtoga Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Blóðbað í Súdan: Framtíðarannáll? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Á tímamótum: Sameinuðu þjóðirnar í 80 ár Vala Karen Viðarsdóttir,Védís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Borgar sig að vanmeta menntun? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Samfylkingin hækkar gjöld á háskólanema Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Farsæld barna í fyrirrúmi Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir skrifar Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Skólar hafa stigið skrefið með góðum árangri Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir skrifar Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson skrifar Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar Skoðun Fleiri átök = verri útkoma í lestri? Birgir Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Biðin sem (enn) veikir og tekur Guðlaugur Eyjólfsson skrifar Skoðun Stafrænt netöryggisbelti Hrannar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvert stefnir ráðherra? Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Free tuition Colin Fisher skrifar Sjá meira
Samþykkt flokksþings Sjálfstæðisflokksins hinn 26. júní s.l. er þeim flokki til mikillar vanvirðu. Samþykkt var að draga ætti til baka aðildarumsókn Íslendinga að ESB. Samþykktin kom að vísu ekki á óvart eins og tónninn hefur að undanförnu verið í málgagni flokksins, Morgunblaðinu, og ýmsum yfirlýsingum formanns flokksins, en báðir virðast þessir aðilar nú með öllu heillum horfnir. Samþykkt flokksþingsins er að mínu mati heimskuleg og merkir það að Íslendingar megi ekki fá að kynnast því, hvaða kjör séu í boði, ef þeir ákveða með ítarlegri yfirvegun og meðfylgjandi þjóðaratkvæðagreiðslu að semja um aðild að ESB. Hún gefur einnig Morgun- og Bændablaðinu færi á að matreiða margvíslegar firrur um málefni ESB fyrir lesendur sína um áhrif sambandsaðildar. Nú vill svo til að sökum aðildar Íslands að Evrópska efnahagssvæðinu, sem Sjálfstæðisflokkurinn hafði blessunarlega gæfu til að styðja, er stöðugt í gangi samræming á þeim sviðum sem EES-samningurinn spannar. Mikill fjöldi landsmanna hefur af þeim sökum lagt stund á Evrópufræði í menntastofnunum landsins og fjallað á ýmsan hátt um hin samræmdu fræði og reglur. Verulegur hluti af nýrri löggjöf sem árlega er sett í lögum og reglugerðum hérlendis á rætur að rekja til hinna sameiginlegu Evrópureglna. Gallinn við þessa skipan er sá að ríkin í EFTA-hlið EES samningsins hafa ekki komið að mótun nýrra reglna. Upprunalega var gert ráð fyrir að þau hefðu slík áhrif með þátttöku í tilteknum nefndum framkvæmdastjórnar ESB, sem fjölluðu um breytingar og nýsköpun reglna EES-svæðisins. Síðan hefur vægi þings ESB í nýrri reglumótun vaxið á kostnað framkvæmdastjórnarinnar og þar með möguleikum EFTA-ríkjanna til áhrifa í því sambandi. Við sitjum því í vissum skilningi „í kjallaranum" og tökum við þeim ákvörðunum sem teknar eru á „efri hæðunum". Menn kunna að gera lítið úr þeim áhrifum sem Íslendingar kynnu að öðlast við inngöngu í ESB. Viðræður mínar við kunningja úr hópi þingmanna Evrópuráðsins benda hins vegar til þess gagnstæða. Áhrif þingmanna Evrópuráðsins byggjast hins vegar ekki á „morfís"ræðutækni með tilheyrandi höfuðhnykkjum og innihaldslausu kjaftæði, eins og nú virðist eiga vaxandi fylgi að fagna á löggjafarsamkomu þjóðarinnar. Áhrifin myndast af vönduðum röksemdum í málflutningi og hæflileikum þingmanna til að mynda „blokkir" um tiltekið málefni á þinginu, oft á tíðum þvert á þau sjónarmið sem uppi kunna að vera meðal hinni stærri og öflugri ríkja bandalagsins. Þannig hefur t.d. Svíum tekist að hafa mikil áhrif á mótun umhverfislöggjafar ESB og fulltrúi Möltu er nú í lykilaðstöðu í fjármálastýringu sambandsins. Evrópusambandið er bandalag friðar og farsældar. Vandamál einstakra ríkja er vandamál þeirra allra eins og reynt hefur á að undanförnu. Stofnríkin voru upphaflega 6 en eru nú 27. Sambandið er nú þungaviktaraðili hvar sem það kýs að nýta fjárhagslegan mátt sinn og viðbragðsstofnanir. Það er ekki hernaðarbandalag , þótt ýmsar aðildarþjóðir þess séu jafnframt aðilar að hernaðarbandalagi. Sambandið mótar í vaxandi mæli rödd Evrópu andspænis alvarlegustu vandamálum heimsbyggðarinnar á okkar tímum. Vandamál íslensku þjóðarinnar á þessum sumardögum eru okkur vel kunn, en viðbrögð margra við þeim eru oft illskiljanleg. Þannig er hin margfræga Icesave-deila vandamál sem að margra mati er Evrópusambandinu að kenna fremur en þeim bankaskúrkum sem hana sköpuðu og eftirlitsaðilum sem sváfu á verðinum. Það, að einstakir aðilar innan Evrópusambandsins skuli hafa viðrað sjónarmið andstæð málflutningi íslenskra stjórnvalda ,virðist af mörgum talið ómakleg „árás" Evrópusambandsins á íslensku þjóðina sem útiloki aðild okkar að slíku bandalagi. Sá sem þessar línur ritað hefur til þessa verið bjartsýnn á framtíð íslenskrar þjóðar, en því miður verð ég nú að að játa að innstæða þeirrar bjartsýni fer nú þverrandi. Ljóst er að stór hluti þjóðarinnar vill nú einangra okkur frá ímynduðum óvinum meðal nágranna- og samstarfsþjóða okkar og auknu ríkjasamstarfi í álfunni. Aðild að merkilegustu samstarfsstofnun eftirstríðsáranna skal hafnað án þess að að kannað sé hvaða skilmálar eru í boði. Áfram skal láta við það setið að taka við nýjum EES- samstarfsreglum án þess að hafa um þær fjallað innan viðeigandi löggjafarstofnun Evrópusamstarfsins. Ljóst er að smám saman rekur okkur út úr evrópsku samstarfi fyrir eigin tilverknað. Hinir málglöðu „Morfis" bullukollar og aðrir andstæðingar Evrópusamstarfsins í Sjálfstæðisflokknum, geta óendanlega haldið áfram að verja hvaða „rugl-málstað" sem þeim er fenginn. Ég óttast þær afleiðingar hinnar þröngsýnu afstöðu sem hér um ræðir, að ungir og vel menntaðir Íslendingar muni í vaxandi mæli greiða atkvæði „með fótunum" og yfirgefa landið til að velja sér búsetu í ríkjum þar sem opinberri þröngsýni og heimsku er ekki hampað á flokksþingum stórra stjórnmálaflokka. Flokka, sem vilja láta taka sig alvarlega.
Skoðun Alþjóðlegur sjálfsvígsforvarnardagur – mikilvægi samtals og samkenndar Ellen Calmon skrifar
Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar
Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar