Með trukki en líka dýfu Gerður Kristný skrifar 12. apríl 2008 00:01 Þegar hátt bensínverð og ósanngjarnar vinnureglur tóku að renna flutningabílstjórum til rifja gerðu þeir sér lítið fyrir, lögðu stóru trukkunum sínum úti á mikilvægum umferðargötum á annatíma og tepptu þar með alla umferð. Bílarnir eru atvinnutæki þeirra og þar af leiðandi skiptir bensínverð þá miklu máli. Þeim finnst þeir líka eiga það skilið að stjórnvöld hlusti á kröfur þeirra því annars er þeim að mæta. Í krafti samstöðu sinnar og bílanna stóru geta þeir líka valdið talsverðum óskunda. Þegar bílstjórunum hugnaðist loksins að halda aftur af stað óku þeir beinustu leið niður í Kirkjustræti þar sem bílflautið drundi svo minnti á gömlu almannavarnarflauturnar. Vitaskuld hafa margir fundið til með konunni sem beið fyrir aftan þessa þrautgóðu flutningabílstjóra og hafði verið á leiðinni á slysavarðstofuna með handleggsbrotið barn en þegar bensínverð er orðið of hátt verða allir að leggjast á árar - hvort sem þeir eru handleggsbrotnir eða ekki. Hátt bensínverð nær náttúrlega ekki nokkurri átt! Þá fyrst fær maður nóg! Hinn 3. apríl birti Morgunblaðið eftirfarandi fyrirsögn: „Eitt hjól til taks ef illa skyldi fara" og mynd sýndi slökkvi- og sjúkraflutningamann á mótorhjóli. „Í löngum biðröðum getur ýmislegt komið upp á, hvort sem er fæðing eða hjartastopp og þá felst öryggi í að einhver komist til að veita fyrstu hjálp," fullyrðir maðurinn sem í fréttinni er sagður hafa „verið á sveimi á hjólinu í tengslum við mótmæli atvinnubílstjóra undanfarna daga". Kannski einhver hafi róast við að vita af þessum súpermanni á mótorhjóli en á aðra hafði fréttin þveröfug áhrif. Hún sýndi svart á hvítu hverjar afleiðingarnar geta orðið þegar mikilvægar umferðaræðar teppast. Hér á landi er til fullt af fólki sem finnst það órétti beitt. Það fær til dæmis lág laun og þarf að vinna langan vinnudag til að hafa í sig og á. Og börn þess líða fyrir. Samt sem áður hættir þetta fólk ekki lífi og limum annarra til að reyna að bæta kjör sín. Næst þegar ég á leið framhjá Alþingishúsinu ætla ég að hugsa til þessa fólks á meðan ég legg barnavagninum - ekki úti á götu auðvitað, heldur bara uppi á gangstétt. Síðan mynda ég stút á varirnar og flauta. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gerður Kristný Mest lesið Auðvitað er gripið til hræðsluáróðurs Helga Dögg Sverrisdóttir Skoðun Við erum ekki ein og höfum ekki verið það lengi Gunnar Dan Wiium Skoðun Lygar og helvítis lygar Alexandra Briem Skoðun Trump og forsetatilskipanir Helga Dögg Sverrisdóttir Skoðun Óður til opinberra starfsmanna Halla Hrund Logadóttir Skoðun Geðveiki krónuhagkerfisins: Tók 35 milljón króna lán, búinn að greiða til baka 91 milljón, skuldar samt enn 64 milljónir! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun Frumkvöðlastarf Bata Akademíunnar - íslenska leiðin Ólafur Ágúst Hraundal Skoðun Er samþykki barna túlkunaratriði? Ólöf Tara Harðardóttir Skoðun Hlutverk í fjölskyldum Matthildur Bjarnadóttir Skoðun
Þegar hátt bensínverð og ósanngjarnar vinnureglur tóku að renna flutningabílstjórum til rifja gerðu þeir sér lítið fyrir, lögðu stóru trukkunum sínum úti á mikilvægum umferðargötum á annatíma og tepptu þar með alla umferð. Bílarnir eru atvinnutæki þeirra og þar af leiðandi skiptir bensínverð þá miklu máli. Þeim finnst þeir líka eiga það skilið að stjórnvöld hlusti á kröfur þeirra því annars er þeim að mæta. Í krafti samstöðu sinnar og bílanna stóru geta þeir líka valdið talsverðum óskunda. Þegar bílstjórunum hugnaðist loksins að halda aftur af stað óku þeir beinustu leið niður í Kirkjustræti þar sem bílflautið drundi svo minnti á gömlu almannavarnarflauturnar. Vitaskuld hafa margir fundið til með konunni sem beið fyrir aftan þessa þrautgóðu flutningabílstjóra og hafði verið á leiðinni á slysavarðstofuna með handleggsbrotið barn en þegar bensínverð er orðið of hátt verða allir að leggjast á árar - hvort sem þeir eru handleggsbrotnir eða ekki. Hátt bensínverð nær náttúrlega ekki nokkurri átt! Þá fyrst fær maður nóg! Hinn 3. apríl birti Morgunblaðið eftirfarandi fyrirsögn: „Eitt hjól til taks ef illa skyldi fara" og mynd sýndi slökkvi- og sjúkraflutningamann á mótorhjóli. „Í löngum biðröðum getur ýmislegt komið upp á, hvort sem er fæðing eða hjartastopp og þá felst öryggi í að einhver komist til að veita fyrstu hjálp," fullyrðir maðurinn sem í fréttinni er sagður hafa „verið á sveimi á hjólinu í tengslum við mótmæli atvinnubílstjóra undanfarna daga". Kannski einhver hafi róast við að vita af þessum súpermanni á mótorhjóli en á aðra hafði fréttin þveröfug áhrif. Hún sýndi svart á hvítu hverjar afleiðingarnar geta orðið þegar mikilvægar umferðaræðar teppast. Hér á landi er til fullt af fólki sem finnst það órétti beitt. Það fær til dæmis lág laun og þarf að vinna langan vinnudag til að hafa í sig og á. Og börn þess líða fyrir. Samt sem áður hættir þetta fólk ekki lífi og limum annarra til að reyna að bæta kjör sín. Næst þegar ég á leið framhjá Alþingishúsinu ætla ég að hugsa til þessa fólks á meðan ég legg barnavagninum - ekki úti á götu auðvitað, heldur bara uppi á gangstétt. Síðan mynda ég stút á varirnar og flauta.
Geðveiki krónuhagkerfisins: Tók 35 milljón króna lán, búinn að greiða til baka 91 milljón, skuldar samt enn 64 milljónir! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun
Geðveiki krónuhagkerfisins: Tók 35 milljón króna lán, búinn að greiða til baka 91 milljón, skuldar samt enn 64 milljónir! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun