Friðargæslan 19. nóvember 2004 00:01 Nú liggur fyrir að Íslendingar láta af stjórn flugvallarins í Kabúl í Afganistan í byrjun næsta árs, mun fyrr en upphaflega var áætlað. Nokkrir Íslendingar verða við störf á vellinum fram á mitt næsta ár undir stjórn Tyrkja. Samkvæmt skoðanakönnun Fréttablaðsins fyrr í þessum mánuði er þátttaka okkar í friðargæslu mjög umdeild meðal þjóðarinnar. Segja má að hún skiptist í tvær nokkurn veginn jafn stórar fylkingar með og á móti þátttöku Íslendinga í friðargæslu. Ekki var marktækur munur á svörum karla og kvenna í könnuninni, en íbúar höfuðborgarsvæðisins voru hlynntari þátttöku okkar en landsbyggðarfólk.Könnunin var gerð eftir að uppvíst varð um teppakaup yfirmanns íslensku friðargæslunnar í Kabúl og dauða tveggja kvenna í miðborginni þegar gerð var sjálfsmorðsárás á Íslendingana sem stóðu fyrir utan teppabúðina. Yfirmaðurinn hefur verið kallaður heim vegna þessa atviks, og leiða má líkur að því að árásin hafi átt sinn þátt í að Íslendingar fara fyrr heim frá Kabúl en áætlað var. Að vísu segir yfirmaður friðargæslunnar að Íslendingar hafi aldrei fengið þann mannafla til starfa á flugvellinum sem lofað hafði verið, og það sé ástæðan fyrir því að við drögum okkur út úr þessu verkefni fyrr en gert hafði verið ráð fyrir. . Myndir sem birtust hér í blaðinu af þungvopnuðum íslenskum friðargæsluliðum í Kabúl vöktu marga til umhugsunar, og afstaða þeirra sem spurðir voru á dögunum um friðargæsluna hefur eflaust mótast af þeim. Við erum ekki herþjóð og ekki vön að sjá Íslendinga í fullum herklæðum, líkt og þeir séu bandarískir hermenn í Írak. Við ættum frekar að taka þátt í friðargæslu, þar sem vopn og verjur eru ekki eins áberandi og þegar yfirmaðurinn í Kabúl fór í teppaleiðangur í eina hættulegustu götuna í Kabúl. Aðstæður á þeim stöðum þar sem friðargæslu er þörf eru gjarnan þannig að menn verða að bera vopn til að geta varið sig ef á þá er ráðist. Þannig hafa íslenskir lögregumenn sem farið hafa til starfa víða erlendis í áranna rás verið vopnaðir, en ekki eins áberandi og á Kjúklingastræti í Kabúl. Frásögnin í sunnudagsblaðinu af fjölskyldu afgönsku stúlkunnar sem lést í árásinni er átakanleg. Hún var aðeins 13 ára en vann samt fyrir fjölskyldu sinni með því að selja blöð og bækur eftir skóla á daginn, að sögn móður hennar. Faðirinn var nýkominn frá Íran þar sem hann reyndi að afla fjölskuyldunni tekna til að sjá fjölskyldu sinnni farborða. Lífsbaráttan er hörð á þessum slóðum eins og greinilega kemur fram í viðtalinu, og margt sem kemur þar fram okkur afar framandi. Faðirinn segir þar að útlendingar hafi sýnt fjölskyldunni meiri samúð en yfirvöld í landinu, sem þó greiddu útfararkostnað hennar. Íslendingar hafa oft hlaupið undir bagga með illa stöddum samborgurum, og því ekki úr vegi að styrkja fjölskyldu stúlkunnar í Kabúl, sem féll í sjálfsmorðsárás á íslenska friðargæsluliða. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Kári Jónasson Mest lesið Það er allt í lagi að vera þú sjálfur - Opið bréf til Snorra Mássonar Kári Stefánsson Skoðun Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Hver er munurinn á Viðreisn og Samfylkingu? Soffía Svanhvít Árnadóttir Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir Skoðun Annarra manna peningar eru peningar okkar allra Davíð Þór Jónsson Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Ég á ‘etta, ég má ‘etta Jón Ármann Steinsson Skoðun
Nú liggur fyrir að Íslendingar láta af stjórn flugvallarins í Kabúl í Afganistan í byrjun næsta árs, mun fyrr en upphaflega var áætlað. Nokkrir Íslendingar verða við störf á vellinum fram á mitt næsta ár undir stjórn Tyrkja. Samkvæmt skoðanakönnun Fréttablaðsins fyrr í þessum mánuði er þátttaka okkar í friðargæslu mjög umdeild meðal þjóðarinnar. Segja má að hún skiptist í tvær nokkurn veginn jafn stórar fylkingar með og á móti þátttöku Íslendinga í friðargæslu. Ekki var marktækur munur á svörum karla og kvenna í könnuninni, en íbúar höfuðborgarsvæðisins voru hlynntari þátttöku okkar en landsbyggðarfólk.Könnunin var gerð eftir að uppvíst varð um teppakaup yfirmanns íslensku friðargæslunnar í Kabúl og dauða tveggja kvenna í miðborginni þegar gerð var sjálfsmorðsárás á Íslendingana sem stóðu fyrir utan teppabúðina. Yfirmaðurinn hefur verið kallaður heim vegna þessa atviks, og leiða má líkur að því að árásin hafi átt sinn þátt í að Íslendingar fara fyrr heim frá Kabúl en áætlað var. Að vísu segir yfirmaður friðargæslunnar að Íslendingar hafi aldrei fengið þann mannafla til starfa á flugvellinum sem lofað hafði verið, og það sé ástæðan fyrir því að við drögum okkur út úr þessu verkefni fyrr en gert hafði verið ráð fyrir. . Myndir sem birtust hér í blaðinu af þungvopnuðum íslenskum friðargæsluliðum í Kabúl vöktu marga til umhugsunar, og afstaða þeirra sem spurðir voru á dögunum um friðargæsluna hefur eflaust mótast af þeim. Við erum ekki herþjóð og ekki vön að sjá Íslendinga í fullum herklæðum, líkt og þeir séu bandarískir hermenn í Írak. Við ættum frekar að taka þátt í friðargæslu, þar sem vopn og verjur eru ekki eins áberandi og þegar yfirmaðurinn í Kabúl fór í teppaleiðangur í eina hættulegustu götuna í Kabúl. Aðstæður á þeim stöðum þar sem friðargæslu er þörf eru gjarnan þannig að menn verða að bera vopn til að geta varið sig ef á þá er ráðist. Þannig hafa íslenskir lögregumenn sem farið hafa til starfa víða erlendis í áranna rás verið vopnaðir, en ekki eins áberandi og á Kjúklingastræti í Kabúl. Frásögnin í sunnudagsblaðinu af fjölskyldu afgönsku stúlkunnar sem lést í árásinni er átakanleg. Hún var aðeins 13 ára en vann samt fyrir fjölskyldu sinni með því að selja blöð og bækur eftir skóla á daginn, að sögn móður hennar. Faðirinn var nýkominn frá Íran þar sem hann reyndi að afla fjölskuyldunni tekna til að sjá fjölskyldu sinnni farborða. Lífsbaráttan er hörð á þessum slóðum eins og greinilega kemur fram í viðtalinu, og margt sem kemur þar fram okkur afar framandi. Faðirinn segir þar að útlendingar hafi sýnt fjölskyldunni meiri samúð en yfirvöld í landinu, sem þó greiddu útfararkostnað hennar. Íslendingar hafa oft hlaupið undir bagga með illa stöddum samborgurum, og því ekki úr vegi að styrkja fjölskyldu stúlkunnar í Kabúl, sem féll í sjálfsmorðsárás á íslenska friðargæsluliða.