Fyrsta verk dagsins að þagga niður nöldurvælið í frú Sigríði Jósafínu

Í kaffispjalli um helgar er rætt við fólk í ólíkum störfum. Við spyrjum alltaf um það hvenær fólk vaknar á morgnana, hvað er það fyrsta sem það gerir þá og hvenær fer fólk að sofa. Við spyrjum líka um skipulagið og helstu verkefnin í vinnunni.

Hvenær vaknar þú á morgnana?

„Eins seint og ég kemst upp með og helst ekki fyrr en vel upp úr klukkan átta. Ég hef komist að því að ég þarf meiri svefn en flestir og fer létt með að sofa níu til tíu klukkustundir í beit. Og þar sem ég er ekki nógu öguð til að fara snemma að sofa á kvöldin, þá reyni ég að lengja svefninn í hina áttina í staðinn.“

Hvað er það fyrsta sem þú gerir á morgnana?

Oftast er fyrsta verkið að gefa kettinum frú Sigríði Jósefínu að borða til að þagga niður í skerandi, ámátlegu nöldurvælinu sem hún gefur frá sér, þegar henni finnst hún vera afskipt.

Hún er fjörgömul, vita heyrnalaus og hefur enga þolinmæði gagnvart eiganda sem fer seint á fætur. 

Aðrir fjölskyldumeðlimir eru þó oftast löngu búnir að gefa henni að borða þegar ég skreiðist fram úr rúminu. 

En af því að Jósefína er líka pínu heilabiluð þá man hún ekkert hvort hún er búin að borða eða ekki!

Ein sígildasta og sívinsæla klippa sem sjá má á veraldarvefnum er hláturskastið þitt fræga sem fréttaþulur Stöðvar 2. Getur þú nefnt eitthvað annað dæmi sem þú manst eftir og er þér minnistætt sem kvíðvænlegasta, furðulegasta eða fyndnasta atvikið þitt sem sjónvarpskona eða er hláturskastið það atvik sem stendur upp úr? 

„Ég vann lengi sem blaða- og fréttakona og flakkaði víðs vegar um heiminn. Eyddi meðal annars tíma meðal skæruliða í Mexíkó og vann sem stríðsfréttaritari bæði í Bosníu og Afganistan. Ég hef því lent alls konar uppákomum.

Tapaði nærri lífi mínu þegar ég álpaðist út á jarðsprengjusvæði til að pissa og eyddi einni skelfilegri andvökunótt á meðan sprengjur féllu með drunum allt um kring.

Ég hef líka hitt og tekið viðtöl við alls konar fólk og jafnvel fengið verðlaun fyrir rannsóknarblaðamennsku sem ég er mjög stolt af.

En mér finnst það skemmtilegt og doldið fallegt að það eina sem lifir frá þessum tíma sé hláturskastið. Hláturinn lengir lífið og ég er helsátt við að þetta standi upp úr.“

Í hvaða verkefni ertu að vinna helst þessa dagana?

„Það heitir Útihreyfingin og er útivistarfyrirtæki sem var hleypt af stokkunum í haust. Hjartað í hreyfingunni er ævintýramiðuð krossþjálfun tvisvar til þrisvar í viku.

Þar er blandað saman æfingum og þjálfun í mismunandi hreyfingu svo sem hlaupum, skíðagöngu, hjólreiðum, fjallaskíðum, styrktarþjálfun, fjallgöngum, kajakróðri og sundi svo eitthvað sé nefnt.

Aðalmarkmiðið er að hafa gaman og leika sér úti við. Þannig komum við okkur í gott form og viðhöldum líkamlegri getu, þoli og þreki fyrir margvíslega útivist og ævintýramennsku.

Lokatakmarkið er að geta alltaf hikstalaust sagt já, þegar okkur býðst að stökkva í alls konar skemmtileg ævintýri.“

Hvernig skipuleggur þú þig í vinnu?

Ég var einu sinni rosalega skipulögð en hef markvisst verið að reyna að temja mér meira kæruleysi. Það er ekki bara skemmtilegra að vera hæfilega kærulaus, afslappaður og áhyggjulaus, það er líka mun heilbrigðara og betra fyrir taugakerfið. 

Og svo fæ ég ekki séð að það komi að neinu marki niður á afköstunum. Í þessu þroskaferli mínu hefur todo listunum fækkað til muna og fundir hafa styst. Allt er það til bóta.“

Hvenær ferðu að sofa á kvöldin?

„Ég er búin að finna út að ég hvílist best ef ég fer að sofa á milli klukkan tíu og ellefu. 

En auðvitað fer ég ekki að sofa þá.

Í staðinn hangi ég í alls konar óþarfa, horfi alltof mikið á Netflix og get ekki sofnað án þess að lesa eða hlusta á bækur. Oftast sofna ég því einhvern tíma upp úr miðnætti. 

Nema þegar ég hef neyðst til að vakna óheyrilega snemma nokkra daga í röð, um klukkan sjö, þá á ég það til að velta út af um klukkan níu.“