Rónateljarinn Guðmundur Brynjólfsson skrifar 17. september 2018 07:00 Það hefur þráfaldlega verið bent á ömurlegt ástand í húsnæðismálum okkar minnstu bræðra og systra. Fíklar og aðrir sem ekki hafa náð að átta sig í/á brjáluðu samfélaginu, til langframa eða tímabundið, mæla göturnar. Geðveila og fíknsjúkdómar ganga oft hönd í hönd um strætin og hafa ekki í nein hús að vernda. Það kemur fyrir að þetta ófremdarástand bögglist fyrir brjósti ráðamanna. Og þá byrja þeir að telja. Svo að þrátta. Fyrst eru rónar taldir, eins og sauðfé í dilk, og svo er þráttað um hver á hvað. Kíkt er á markið og skoðað hvaðan fénaðurinn kemur. Og dugmiklir ráðamenn í höfuðborginni sjá að af X mörgum rónum eru tveir frá Akranesi, einn frá Húsavík, þrír frá Selfossi og átján úr Kópavogi etc. etc. Þannig finna menn út hvernig eigi að skipta kostnaðinum. En þá vilja þeir sem „eiga lömbin“ ekki borga. Þar stoppar málið – fyrir utan fimm eða sex skýrslur sérfræðinga. Kannski, ef vel liggur á mönnum, er bætt við gámi úti á Granda – í útnára byggðar í Reykjavík. Þaðan telur kerfið að styttra sé til himna. Enda er hefð fyrir því að þar séu menn látnir deyja. Jesús og minnstu bræðurnir og sauðirnir og Samverjinn og allt það stöff er gleymt. Enda er það í Nýja testamentinu. Þrátt fyrir ítrekaðar talningar gerist ekki neitt. Því held ég að rétt sé að snúa dæminu við. Það er þekkt úr fótboltanum að borgaðar séu uppeldisbætur. Væri nú ekki sanngjarnt að þau bæjarfélög sem lagt hafa til róna í miðbæjarmynd Reykjavíkur fengju slíkar bætur fyrir sína menn frá borginni? Eða hvað gerir höfuðborg að höfuðborg ef það er ekki róninn? Þá færi líka borgin að finna það á pyngjunni að þetta fólk er til. Það bítur oft. Bítur jafnvel fastar en bragginn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Birtist í Fréttablaðinu Guðmundur Brynjólfsson Mest lesið Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson Skoðun Er þetta í alvöru umdeild skoðun fámenns hóps? Snorri Másson Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen Skoðun Getur Sturlunga snúið aftur? Leifur B. Dagfinnsson Skoðun Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum Skoðun „Þessu er alltaf lofað fyrir kosningar en alltaf svikið“ Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Liðveisla fyrir öll Atli Már Haraldsson Skoðun Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson Skoðun
Það hefur þráfaldlega verið bent á ömurlegt ástand í húsnæðismálum okkar minnstu bræðra og systra. Fíklar og aðrir sem ekki hafa náð að átta sig í/á brjáluðu samfélaginu, til langframa eða tímabundið, mæla göturnar. Geðveila og fíknsjúkdómar ganga oft hönd í hönd um strætin og hafa ekki í nein hús að vernda. Það kemur fyrir að þetta ófremdarástand bögglist fyrir brjósti ráðamanna. Og þá byrja þeir að telja. Svo að þrátta. Fyrst eru rónar taldir, eins og sauðfé í dilk, og svo er þráttað um hver á hvað. Kíkt er á markið og skoðað hvaðan fénaðurinn kemur. Og dugmiklir ráðamenn í höfuðborginni sjá að af X mörgum rónum eru tveir frá Akranesi, einn frá Húsavík, þrír frá Selfossi og átján úr Kópavogi etc. etc. Þannig finna menn út hvernig eigi að skipta kostnaðinum. En þá vilja þeir sem „eiga lömbin“ ekki borga. Þar stoppar málið – fyrir utan fimm eða sex skýrslur sérfræðinga. Kannski, ef vel liggur á mönnum, er bætt við gámi úti á Granda – í útnára byggðar í Reykjavík. Þaðan telur kerfið að styttra sé til himna. Enda er hefð fyrir því að þar séu menn látnir deyja. Jesús og minnstu bræðurnir og sauðirnir og Samverjinn og allt það stöff er gleymt. Enda er það í Nýja testamentinu. Þrátt fyrir ítrekaðar talningar gerist ekki neitt. Því held ég að rétt sé að snúa dæminu við. Það er þekkt úr fótboltanum að borgaðar séu uppeldisbætur. Væri nú ekki sanngjarnt að þau bæjarfélög sem lagt hafa til róna í miðbæjarmynd Reykjavíkur fengju slíkar bætur fyrir sína menn frá borginni? Eða hvað gerir höfuðborg að höfuðborg ef það er ekki róninn? Þá færi líka borgin að finna það á pyngjunni að þetta fólk er til. Það bítur oft. Bítur jafnvel fastar en bragginn.
Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun
Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir Skoðun
Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum Skoðun
Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson Skoðun
Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun
Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir Skoðun
Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum Skoðun
Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson Skoðun