Ónýtar tennur Bjarni Karlsson skrifar 6. september 2017 07:00 Við lifum í þjóðfélagi þar sem flest er í lagi. Þrátt fyrir þrálátan ójöfnuð sem auðvitað rýrir samfélagið að innan hefur fólk á Íslandi almennt aðstæður og getu til að gera og vera eitthvað sem skiptir það máli því það hefur næg úrræði til að grípa í og nógu góð tengsl til þess að njóta lífsins. Þess vegna finnst okkur svo fáránlegt þegar örfáar manneskjur - bara nokkur þúsund - eru hafðar fátækar. Ellefu prósentin sem Flokkur fólksins fær samkvæmt Gallup er til vitnis um að fólk er hætt að nenna að hafa þetta svona. Fátækt þessara fáu skerðir lífsgæði allra. Ef þú ræðir við reyndan félagsráðgjafa eða fólk sem vinnur við innanlandsaðstoð hjá Rauða krossinum, Hjálparstarfi kirkjunnar, Samhjálp eða Hjálpræðishernum að ógleymdri Mæðrastyrksnefnd eða Fjölskylduhjálpinni þá er ein birtingarmynd fátæktar sem allir þessir aðilar eru alveg vanmáttugir gagnvart: Fólk með ónýtar tennur sem hefur ekki efni á tannlæknaþjónustu. Þetta fólk þjáist mikið líkamlega og einangrast líka félagslega af því það einfaldlega skammast sín fyrir að brosa. Vorið 2013 tók gildi samningur Sjúkratrygginga Íslands og Tannlæknafélagsins um tannlækningar barna. Það var stórkostleg réttarbót þar sem margir lögðust á árar um að knýja fram löngu tímabærar breytingar. Á næsta ári mun samningurinn ná marki sínu þannig að 2018 eiga öll börn kost á öruggri tannlæknaþjónustu og þjóðin andar léttar. Væri ekki sanngirnismál að koma því þannig fyrir að fullorðið fólk sem lifir við stöðuga líkamlega þjáningu og félagslega einangrun vegna þess að það er með ónýtar tennur og hefur ekki peninga til að borga geti líka fengið úrlausn sinna mála? Myndi okkur ekki öllum líða betur? Höfundur er pistlahöfundur Fréttablaðsins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bjarni Karlsson Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Heilbrigðiskerfið logar og er að hrynja: Þú áttir betra skilið Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Halldór 9.11.2024 Halldór Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Lenda menn í fangelsi eftir misheppnaða skólagöngu? Elinóra Inga Sigurðardóttir Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson Skoðun Við þurfum að tala um Bálstofuna Matthías Kormáksson Skoðun
Við lifum í þjóðfélagi þar sem flest er í lagi. Þrátt fyrir þrálátan ójöfnuð sem auðvitað rýrir samfélagið að innan hefur fólk á Íslandi almennt aðstæður og getu til að gera og vera eitthvað sem skiptir það máli því það hefur næg úrræði til að grípa í og nógu góð tengsl til þess að njóta lífsins. Þess vegna finnst okkur svo fáránlegt þegar örfáar manneskjur - bara nokkur þúsund - eru hafðar fátækar. Ellefu prósentin sem Flokkur fólksins fær samkvæmt Gallup er til vitnis um að fólk er hætt að nenna að hafa þetta svona. Fátækt þessara fáu skerðir lífsgæði allra. Ef þú ræðir við reyndan félagsráðgjafa eða fólk sem vinnur við innanlandsaðstoð hjá Rauða krossinum, Hjálparstarfi kirkjunnar, Samhjálp eða Hjálpræðishernum að ógleymdri Mæðrastyrksnefnd eða Fjölskylduhjálpinni þá er ein birtingarmynd fátæktar sem allir þessir aðilar eru alveg vanmáttugir gagnvart: Fólk með ónýtar tennur sem hefur ekki efni á tannlæknaþjónustu. Þetta fólk þjáist mikið líkamlega og einangrast líka félagslega af því það einfaldlega skammast sín fyrir að brosa. Vorið 2013 tók gildi samningur Sjúkratrygginga Íslands og Tannlæknafélagsins um tannlækningar barna. Það var stórkostleg réttarbót þar sem margir lögðust á árar um að knýja fram löngu tímabærar breytingar. Á næsta ári mun samningurinn ná marki sínu þannig að 2018 eiga öll börn kost á öruggri tannlæknaþjónustu og þjóðin andar léttar. Væri ekki sanngirnismál að koma því þannig fyrir að fullorðið fólk sem lifir við stöðuga líkamlega þjáningu og félagslega einangrun vegna þess að það er með ónýtar tennur og hefur ekki peninga til að borga geti líka fengið úrlausn sinna mála? Myndi okkur ekki öllum líða betur? Höfundur er pistlahöfundur Fréttablaðsins.