Karókí á djasstónleikum? Jónas Sen skrifar 22. apríl 2017 10:15 „Agnar Már var þéttur og fókuseraður, hvort sem hann hristi salsariff fram úr erminni, eða galdraði fram djass,“ segir í dómnum. Vísir/Stefán Tónlist Reykjavik Mambo Band (Jóhannes Þorleifsson, Agnar Már Magnússon, Gunnar Hrafnsson, Kristófer Rodriguez Svönuson, Sigrún Kristbjörg Jónsdóttir og Alexandra Kjeld) kom fram í djassklúbbnum Múlanum. Björtuloft í Hörpu Miðvikudaginn 19. apríl Á heimasíðu Hörpu stóð eftirfarandi um tónleika í djassklúbbnum Múlanum á miðvikudagskvöldið: „Reykjavik Mambo Band leikur sjóðheitar salsaútsetningar frá Kúbu, Kólumbíu og Puerto Rico. Tónlistin er í bland undir áhrifum mambóbanda Tito Puente og Benny Moré, ásamt jazzskotnari stefnum. Tónleikagestir Múlans fá hér ráðlagðan dagskammt af rúmbu og fara áreiðanlega dillandi heim á leið niður rúllustiga Hörpu.“ Það var ekki alveg svo. Ekki vantaði þó fjörið, en enginn stóð upp til að dansa. Enda dansar enginn salsa bara einn, tveir og þrír. Salsadans nýtur vaxandi vinsælda hér, en það þarf að læra hann. Af þeim ástæðum eru salsanámskeið haldin hér reglulega og eru þau jafnan fjölsótt. Sama mætti segja um sönginn sem oft tilheyrir svona tónlist. Maður hoppar ekkert si svona upp á svið og fer að syngja. Þrátt fyrir að salsa sé alþýðutónlist krefst hún raddbeitingar sem þarf að vera í lagi. Á tónleikunum komu fram þau Jóhannes Þorleifsson á trompet, Agnar Már Magnússon á píanó, Gunnar Hrafnsson á bassa, Kristófer Rodriguez Svönuson á slagverk og Sigrún Kristbjörg Jónsdóttir á básúnu og fiðlu, en hún sá einnig um útsetningar. Alexandra Kjeld söng og Sigrún tók undir með henni af og til. Hljómsveitin kallaði sig Reykjavik Mambo Band og munu þetta hafa verið fyrstu tónleikar hennar. Segjast verður eins og er að þeir voru ekki nægilega vel undirbúnir. Hljómsveitin sem slík spilaði að vísu ágætlega. Agnar Már var þéttur og fókuseraður, hvort sem hann hristi salsariff fram úr erminni, eða galdraði fram djass. Það lék allt í höndunum á honum. Gunnar var líka með sitt á hreinu á bassanum, Jóhannes spilaði á trompetinn af miklu fjöri en jafnframt öryggi, Sigrún lék fallega á bæði hljóðfærin sín og Kristófer var pottþéttur á trommurnar. Söngurinn var hins vegar ekki góður og það var hann sem skemmdi heildarmyndina. Alexandra söng stundum í míkrófóninn og stundum ekki. Þegar hún gerði það var fjarlægðin í hann mismunandi sem skilaði sér í ójöfnum tónstyrk. Það hefði líka mátt hafa smá bergmál í söngkerfinu, röddin var skraufþurr. Raddbeitingin sjálf var auk þess afar viðvaningsleg og því minnti útkoman helst á þriðja flokks karókí. Auðvitað getur söngurinn í salsatónlist verið hrár og e.t.v. var það hugmyndin hér, en fyrr má nú rota en dauðrota. Styrkleikajafnvægið var ekki heldur nógu gott. Trompet er vissulega hvellur en básúnan mildari; munurinn á tónstyrk þessara tveggja hljóðfæra var samt sem áður allt of mikill. Svo drukknaði söngurinn gjarnan í hljóðfæraleiknum, sérstaklega þegar ekki var sungið í míkrófóninn. Í það heila ollu tónleikarnir vonbrigðum, sem er synd, því latnesk alþýðutónlist er skemmtileg. Hljómsveitin er þó efnileg, en hún þarf að vanda betur til verka næst.Niðurstaða: Góður hljóðfæraleikur en styrkleikajafnvægið var gallað og söngurinn var afleitur. Mest lesið Balta bregst bogalistin Gagnrýni Tók sex ólíka stera fyrir hjartastoppið: „Þannig ég segi nei við sterum“ Lífið Segir Candy hafa séð að faðir hans væri „skrímsli“ á undan öðrum Lífið Glæsibústaðir yfir hundrað milljónum Lífið „Stolt af því að hafa ekki gefist upp á sjálfri mér“ Lífið Yfir sig ástfangin og býr bæði á Spáni og Íslandi Lífið Friðrik Þór og Guðrún selja 225 milljón króna parhús í Hlíðunum Lífið Glæsihöll Livar og Sverris á Arnarnesi til sölu Lífið Enn ástfangnari að sjá maka sinn í foreldrahlutverkinu Lífið Laufey Lín endar Evróputúrinn á Íslandi Tónlist Fleiri fréttir Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Tónlist Reykjavik Mambo Band (Jóhannes Þorleifsson, Agnar Már Magnússon, Gunnar Hrafnsson, Kristófer Rodriguez Svönuson, Sigrún Kristbjörg Jónsdóttir og Alexandra Kjeld) kom fram í djassklúbbnum Múlanum. Björtuloft í Hörpu Miðvikudaginn 19. apríl Á heimasíðu Hörpu stóð eftirfarandi um tónleika í djassklúbbnum Múlanum á miðvikudagskvöldið: „Reykjavik Mambo Band leikur sjóðheitar salsaútsetningar frá Kúbu, Kólumbíu og Puerto Rico. Tónlistin er í bland undir áhrifum mambóbanda Tito Puente og Benny Moré, ásamt jazzskotnari stefnum. Tónleikagestir Múlans fá hér ráðlagðan dagskammt af rúmbu og fara áreiðanlega dillandi heim á leið niður rúllustiga Hörpu.“ Það var ekki alveg svo. Ekki vantaði þó fjörið, en enginn stóð upp til að dansa. Enda dansar enginn salsa bara einn, tveir og þrír. Salsadans nýtur vaxandi vinsælda hér, en það þarf að læra hann. Af þeim ástæðum eru salsanámskeið haldin hér reglulega og eru þau jafnan fjölsótt. Sama mætti segja um sönginn sem oft tilheyrir svona tónlist. Maður hoppar ekkert si svona upp á svið og fer að syngja. Þrátt fyrir að salsa sé alþýðutónlist krefst hún raddbeitingar sem þarf að vera í lagi. Á tónleikunum komu fram þau Jóhannes Þorleifsson á trompet, Agnar Már Magnússon á píanó, Gunnar Hrafnsson á bassa, Kristófer Rodriguez Svönuson á slagverk og Sigrún Kristbjörg Jónsdóttir á básúnu og fiðlu, en hún sá einnig um útsetningar. Alexandra Kjeld söng og Sigrún tók undir með henni af og til. Hljómsveitin kallaði sig Reykjavik Mambo Band og munu þetta hafa verið fyrstu tónleikar hennar. Segjast verður eins og er að þeir voru ekki nægilega vel undirbúnir. Hljómsveitin sem slík spilaði að vísu ágætlega. Agnar Már var þéttur og fókuseraður, hvort sem hann hristi salsariff fram úr erminni, eða galdraði fram djass. Það lék allt í höndunum á honum. Gunnar var líka með sitt á hreinu á bassanum, Jóhannes spilaði á trompetinn af miklu fjöri en jafnframt öryggi, Sigrún lék fallega á bæði hljóðfærin sín og Kristófer var pottþéttur á trommurnar. Söngurinn var hins vegar ekki góður og það var hann sem skemmdi heildarmyndina. Alexandra söng stundum í míkrófóninn og stundum ekki. Þegar hún gerði það var fjarlægðin í hann mismunandi sem skilaði sér í ójöfnum tónstyrk. Það hefði líka mátt hafa smá bergmál í söngkerfinu, röddin var skraufþurr. Raddbeitingin sjálf var auk þess afar viðvaningsleg og því minnti útkoman helst á þriðja flokks karókí. Auðvitað getur söngurinn í salsatónlist verið hrár og e.t.v. var það hugmyndin hér, en fyrr má nú rota en dauðrota. Styrkleikajafnvægið var ekki heldur nógu gott. Trompet er vissulega hvellur en básúnan mildari; munurinn á tónstyrk þessara tveggja hljóðfæra var samt sem áður allt of mikill. Svo drukknaði söngurinn gjarnan í hljóðfæraleiknum, sérstaklega þegar ekki var sungið í míkrófóninn. Í það heila ollu tónleikarnir vonbrigðum, sem er synd, því latnesk alþýðutónlist er skemmtileg. Hljómsveitin er þó efnileg, en hún þarf að vanda betur til verka næst.Niðurstaða: Góður hljóðfæraleikur en styrkleikajafnvægið var gallað og söngurinn var afleitur.
Mest lesið Balta bregst bogalistin Gagnrýni Tók sex ólíka stera fyrir hjartastoppið: „Þannig ég segi nei við sterum“ Lífið Segir Candy hafa séð að faðir hans væri „skrímsli“ á undan öðrum Lífið Glæsibústaðir yfir hundrað milljónum Lífið „Stolt af því að hafa ekki gefist upp á sjálfri mér“ Lífið Yfir sig ástfangin og býr bæði á Spáni og Íslandi Lífið Friðrik Þór og Guðrún selja 225 milljón króna parhús í Hlíðunum Lífið Glæsihöll Livar og Sverris á Arnarnesi til sölu Lífið Enn ástfangnari að sjá maka sinn í foreldrahlutverkinu Lífið Laufey Lín endar Evróputúrinn á Íslandi Tónlist Fleiri fréttir Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira