Þjóðhátíðardagur allra Kjartan Atli Kjartansson skrifar 17. júní 2015 13:00 Í upphafi þessa pistils langar mig að biðjast afsökunar. Síðast þegar ég skrifaði á þennan vettvang sagðist ég ekki skilja hvers vegna Samtökin 78 ætluðu í mál við innhringjendur á Útvarpi Sögu fyrir hatursummæli í apríl. Ég sagðist halda að Gleðigangan og annað sem væri aðeins jákvætt væri líklegra til árangurs í mikilvægri baráttu samkynhneigðra fyrir eðlilegum lífsgæðum. En mér var réttilega bent á að ég, gagnkynhneigður karlmaður, hef lítið vit á réttindabaráttu minnihlutahópa og þeirri miklu vinnu sem þeir þurfa að leggja á sig til að njóta sömu lífsgæða og ég. Á þjóðhátíðardaginn sjálfan er nefnilega gott að minna sig á að sama hversu opinn maður telur sjálfan sig vera getur maður alltaf gert betur. Í amstri hversdagsins er auðvelt að gleyma þeim sem eru öðruvísi en maður sjálfur og eiga engan málsvara í þessu oft ósanngjarna kerfi sem mótar stóran hluta af okkar lífi. Á 17. júní minnumst við þeirrar baráttu sem háð var til að tryggja sjálfstæði íslensku þjóðarinnar. En hvers virði er sjálfstæði þjóðar þar sem fólk nýtur ekki sömu réttinda? Alltof margir í samfélaginu okkar þurfa að hafa alltof mikið fyrir hlutum sem eiga að vera sjálfsagðir. Svona stuttur pistill nær auðvitað ekki að fanga allt það óréttlæti sem viðgengst í samfélagi okkar og því skilningsleysi sem minnihlutahópar búa við af okkur, í forréttindastöðum, sem höfum ekki þurft að berjast fyrir hlutum sem við teljum sjálfsagða. Íhaldssöm öfl berjast svo fyrir því að viðhalda þessum forréttindum; reyna að koma í veg fyrir að samfélagið þróist þannig að allir geti notið sín. Rök íhaldsseminnar eru að óþarfi sé að breyta því sem virkar. En slíkt er sett fram með gildismati hins þröngsýna meirihluta. Og slíkur þankagangur stuðlar að stöðnun samfélagsins. Mannlegt samfélag á að vera í stöðugri þróun. Þar sem mistök gærdagsins eru kennsluefni morgundagsins. Gleðilegan þjóðhátíðardag, allir Íslendingar! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kjartan Atli Kjartansson Mest lesið Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson Skoðun
Í upphafi þessa pistils langar mig að biðjast afsökunar. Síðast þegar ég skrifaði á þennan vettvang sagðist ég ekki skilja hvers vegna Samtökin 78 ætluðu í mál við innhringjendur á Útvarpi Sögu fyrir hatursummæli í apríl. Ég sagðist halda að Gleðigangan og annað sem væri aðeins jákvætt væri líklegra til árangurs í mikilvægri baráttu samkynhneigðra fyrir eðlilegum lífsgæðum. En mér var réttilega bent á að ég, gagnkynhneigður karlmaður, hef lítið vit á réttindabaráttu minnihlutahópa og þeirri miklu vinnu sem þeir þurfa að leggja á sig til að njóta sömu lífsgæða og ég. Á þjóðhátíðardaginn sjálfan er nefnilega gott að minna sig á að sama hversu opinn maður telur sjálfan sig vera getur maður alltaf gert betur. Í amstri hversdagsins er auðvelt að gleyma þeim sem eru öðruvísi en maður sjálfur og eiga engan málsvara í þessu oft ósanngjarna kerfi sem mótar stóran hluta af okkar lífi. Á 17. júní minnumst við þeirrar baráttu sem háð var til að tryggja sjálfstæði íslensku þjóðarinnar. En hvers virði er sjálfstæði þjóðar þar sem fólk nýtur ekki sömu réttinda? Alltof margir í samfélaginu okkar þurfa að hafa alltof mikið fyrir hlutum sem eiga að vera sjálfsagðir. Svona stuttur pistill nær auðvitað ekki að fanga allt það óréttlæti sem viðgengst í samfélagi okkar og því skilningsleysi sem minnihlutahópar búa við af okkur, í forréttindastöðum, sem höfum ekki þurft að berjast fyrir hlutum sem við teljum sjálfsagða. Íhaldssöm öfl berjast svo fyrir því að viðhalda þessum forréttindum; reyna að koma í veg fyrir að samfélagið þróist þannig að allir geti notið sín. Rök íhaldsseminnar eru að óþarfi sé að breyta því sem virkar. En slíkt er sett fram með gildismati hins þröngsýna meirihluta. Og slíkur þankagangur stuðlar að stöðnun samfélagsins. Mannlegt samfélag á að vera í stöðugri þróun. Þar sem mistök gærdagsins eru kennsluefni morgundagsins. Gleðilegan þjóðhátíðardag, allir Íslendingar!
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun