Hinn vanginn Óli Kristján Ármannsson skrifar 15. janúar 2015 07:00 Tansanía hefur bannað töfralækna í landi sínu í viðleitni til þess að stöðva árásir á albínóa. Frá þessu er greint á fréttavef breska ríkisútvarpsins, BBC. Nýlega fordæmdu Sameinuðu þjóðirnar brottnám fjögurra ára stúlku í norðvesturhluta landsins. Árásir þessar eru alvöru vandamál. Fólkið er drepið og líkamshlutar þess ganga kaupum og sölum í þeirri trú að þeir færi kaupandanum gæfu og hagsæld. BBC greinir frá því að yfir 33 þúsund albínóar séu í Tansaníu og að sjötíu hafi verið drepnir á síðustu þremur árum. Á sama tíma hafa bara tíu árásarmenn hlotið dóm fyrir glæpi sína. Barátta stjórnvalda í Tansaníu er við fáfræði og hindurvitni. Í glæpunum speglast vanþróað samfélag. Fólk ætti hins vegar að fara varlega í að hrista hausinn yfir vitleysunni sem viðgengst í fjarlægjum löndum, því ekki er nema stigsmunur á þessum glæpum og öðrum sem framdir eru í nafni trúar af einhverjum toga. Nærtækt er að nefna árásir öfgatrúarmanna á ritstjórnarskrifstofur Charlie Hebdo í Frakklandi, en líka árásir öfgafólks á læknastofur þar sem framkvæmdar eru fóstureyðingar og jafnvel kristna trúarhópa sem neita sér (og börnum sínum) um nauðsynlegar læknisaðgerðir á borð við blóðgjöf. Þá má líka rifja upp andstöðu kaþólskunnar við notkun getnaðarvarna og árásir á samkynhneigða víða um heim, ekki síst þær sem trúboðum hefur tekist að æsa upp í Úganda. Eins má hafa í huga að örfáir áratugir eru síðan hér á landi þótti móðgun við almættið að læra að synda. Lenti fólk í vatni þá væri augljóslega vilji guðs að það endaði þar líf sitt. Líklega er ekki svo fjarri lagi að stilla trúarbrögðum og trú upp sem andstæðu þekkingar og upplýstrar ákvarðanatöku, líkt og rithöfundurinn og þróunarlíffræðingurinn Richard Dawkins hefur gert. Að með trú á líf fyrir dauðann væri fólk líklegra til að reyna að lifa góðu og um leið siðlegu lífi, í sátt við aðra. Í gegnum tíðina hefur trúin og trúarbrögðin líka verið notuð sem nokkurs konar friðþægingarsnuð í munn þeirra sem orðið hafa undir í samfélaginu með einhverjum hætti. Vegir almættisins eru jú órannsakanlegir. Hin hliðin á þeim peningi er þegar trúin er notuð sem réttlæting ofbeldisverka. Atvinnulaus og hliðarsett ungmenni í úthverfum stórborga eru þægileg skotmörk æsingamanna sem koma vilja sverði (eða byssu) í hönd þeirra. En þótt hugsandi manneskja geti hafnað trú og trúarbrögðum þá þarf hún ekki að hafna öllu því sem gert, sagt og skrifað hefur verið í nafni trúar. Sumt af því getur nefnilega verið alveg ágætt. Þannig fer ágætlega á því, sem viðbrögð við voðaverkunum í París, að bjóða hinn vangann, eins og Kristur bauð. Með átökum og ofsafengnum viðbrögðum er nefnilega fórnað frelsinu sem við viljum verja. Norðmenn fóru fram með góðu fordæmi í viðbrögðum við voðaverkum kristna hægriöfgamannsins Anders Behring Breivik. Ofbeldinu á að svara með meira frelsi, opnara og upplýstara samfélagi. Með aukinni menntun dregur úr vandamálum sem æsinga- og ofbeldismenn geta nýtt sér í liðssöfnun sinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Óli Kr. Ármannsson Mest lesið Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir Skoðun
Tansanía hefur bannað töfralækna í landi sínu í viðleitni til þess að stöðva árásir á albínóa. Frá þessu er greint á fréttavef breska ríkisútvarpsins, BBC. Nýlega fordæmdu Sameinuðu þjóðirnar brottnám fjögurra ára stúlku í norðvesturhluta landsins. Árásir þessar eru alvöru vandamál. Fólkið er drepið og líkamshlutar þess ganga kaupum og sölum í þeirri trú að þeir færi kaupandanum gæfu og hagsæld. BBC greinir frá því að yfir 33 þúsund albínóar séu í Tansaníu og að sjötíu hafi verið drepnir á síðustu þremur árum. Á sama tíma hafa bara tíu árásarmenn hlotið dóm fyrir glæpi sína. Barátta stjórnvalda í Tansaníu er við fáfræði og hindurvitni. Í glæpunum speglast vanþróað samfélag. Fólk ætti hins vegar að fara varlega í að hrista hausinn yfir vitleysunni sem viðgengst í fjarlægjum löndum, því ekki er nema stigsmunur á þessum glæpum og öðrum sem framdir eru í nafni trúar af einhverjum toga. Nærtækt er að nefna árásir öfgatrúarmanna á ritstjórnarskrifstofur Charlie Hebdo í Frakklandi, en líka árásir öfgafólks á læknastofur þar sem framkvæmdar eru fóstureyðingar og jafnvel kristna trúarhópa sem neita sér (og börnum sínum) um nauðsynlegar læknisaðgerðir á borð við blóðgjöf. Þá má líka rifja upp andstöðu kaþólskunnar við notkun getnaðarvarna og árásir á samkynhneigða víða um heim, ekki síst þær sem trúboðum hefur tekist að æsa upp í Úganda. Eins má hafa í huga að örfáir áratugir eru síðan hér á landi þótti móðgun við almættið að læra að synda. Lenti fólk í vatni þá væri augljóslega vilji guðs að það endaði þar líf sitt. Líklega er ekki svo fjarri lagi að stilla trúarbrögðum og trú upp sem andstæðu þekkingar og upplýstrar ákvarðanatöku, líkt og rithöfundurinn og þróunarlíffræðingurinn Richard Dawkins hefur gert. Að með trú á líf fyrir dauðann væri fólk líklegra til að reyna að lifa góðu og um leið siðlegu lífi, í sátt við aðra. Í gegnum tíðina hefur trúin og trúarbrögðin líka verið notuð sem nokkurs konar friðþægingarsnuð í munn þeirra sem orðið hafa undir í samfélaginu með einhverjum hætti. Vegir almættisins eru jú órannsakanlegir. Hin hliðin á þeim peningi er þegar trúin er notuð sem réttlæting ofbeldisverka. Atvinnulaus og hliðarsett ungmenni í úthverfum stórborga eru þægileg skotmörk æsingamanna sem koma vilja sverði (eða byssu) í hönd þeirra. En þótt hugsandi manneskja geti hafnað trú og trúarbrögðum þá þarf hún ekki að hafna öllu því sem gert, sagt og skrifað hefur verið í nafni trúar. Sumt af því getur nefnilega verið alveg ágætt. Þannig fer ágætlega á því, sem viðbrögð við voðaverkunum í París, að bjóða hinn vangann, eins og Kristur bauð. Með átökum og ofsafengnum viðbrögðum er nefnilega fórnað frelsinu sem við viljum verja. Norðmenn fóru fram með góðu fordæmi í viðbrögðum við voðaverkum kristna hægriöfgamannsins Anders Behring Breivik. Ofbeldinu á að svara með meira frelsi, opnara og upplýstara samfélagi. Með aukinni menntun dregur úr vandamálum sem æsinga- og ofbeldismenn geta nýtt sér í liðssöfnun sinni.
Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun