Lærðu að ljúga Birta Björnsdóttir skrifar 6. nóvember 2015 07:00 Börnum er uppálagt að vera góð hvert við annað, hegða sér vel og ekki undir neinum kringumstæðum segja ósatt. Samt er um það bil helmingurinn af þeim upplýsingum sem börn taka með sér út í lífið lygi. Það er til dæmis ekki rétt að svartir blettir myndist á tungunni segi maður ósatt. Og ég hef aldrei heyrt um neinn sem fékk garnaflækju, þennan sjúkdóm sem hljómaði hrottalegri en svarti dauði og sárasótt til samans, en var umsvifalaust hótað í hvert sinn sem mann langaði að rúlla niður góða brekku. Ekki hef ég heldur fyrirhitt nokkurn sem skartar ferköntuðum augum eftir að hafa horft of mikið á barnatímann eða risastóru nefi eftir að hafa borað í það í óhófi. Þá er ótalið nagandi samviskubitið yfir hnuggnum vængstýfðum englum sem maður hafði á samviskunni að hafa svipt flugfrelsinu við það eitt að fara ógætilega með skæri. Í æsku langaði okkur systur mína óskaplega mikið að eiga kött, litla mjúka kisu sem við gætum klappað á síðkvöldum og látið elta heimatilbúna snærisspotta. Þegar formlegt suð hófst í mömmu um að láta þessa ósk okkar rætast sagðist hún svo gjarnan vera til í að gefa okkur kött. Það væri bara því miður ekki mögulegt, því hún væri með bráðaofnæmi fyrir köttum. Suðið snarhætti og við systur táruðumst í hljóði yfir aumingja mömmu og ofnæminu hennar. Nú eru það eflaust ekki bara beittustu hnífarnir í skúffunni sem hafa áttað sig á því að mömmu plagar hreint ekki neitt nema vöntun á löngun til að eignast kött. Ofnæmislaus er hún með öllu, það kom í ljós löngu síðar. Við uppalendur sem hyggjumst feta svipaðar brautir og móðir mín til að losna undan suði um gæludýr hef ég þetta að segja; öll svik koma upp um síðir.? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birta Björnsdóttir Mest lesið Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Börn laga ekki beinbrot Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Fimmtíu og sex Sigmar Guðmundsson Skoðun Ert þú áhorfandi ofbeldis? Carmen Maja Valencia Skoðun Er þetta sanngjarnt? Sigríður Clausen Skoðun Niðurskurðurinn sem enginn bað um Halla Gunnarsdóttir Skoðun Það er dýrt að reka ríkissjóð alltaf á yfirdrætti Þórður Snær Júlíusson Skoðun Fjöleignarhús og vátryggingar Jónína Þórdís Karlsdóttir Skoðun Slæm stjórnsýsla heilbrigðismála - dauðans alvara Markús Ingólfur Eiríksson Skoðun
Börnum er uppálagt að vera góð hvert við annað, hegða sér vel og ekki undir neinum kringumstæðum segja ósatt. Samt er um það bil helmingurinn af þeim upplýsingum sem börn taka með sér út í lífið lygi. Það er til dæmis ekki rétt að svartir blettir myndist á tungunni segi maður ósatt. Og ég hef aldrei heyrt um neinn sem fékk garnaflækju, þennan sjúkdóm sem hljómaði hrottalegri en svarti dauði og sárasótt til samans, en var umsvifalaust hótað í hvert sinn sem mann langaði að rúlla niður góða brekku. Ekki hef ég heldur fyrirhitt nokkurn sem skartar ferköntuðum augum eftir að hafa horft of mikið á barnatímann eða risastóru nefi eftir að hafa borað í það í óhófi. Þá er ótalið nagandi samviskubitið yfir hnuggnum vængstýfðum englum sem maður hafði á samviskunni að hafa svipt flugfrelsinu við það eitt að fara ógætilega með skæri. Í æsku langaði okkur systur mína óskaplega mikið að eiga kött, litla mjúka kisu sem við gætum klappað á síðkvöldum og látið elta heimatilbúna snærisspotta. Þegar formlegt suð hófst í mömmu um að láta þessa ósk okkar rætast sagðist hún svo gjarnan vera til í að gefa okkur kött. Það væri bara því miður ekki mögulegt, því hún væri með bráðaofnæmi fyrir köttum. Suðið snarhætti og við systur táruðumst í hljóði yfir aumingja mömmu og ofnæminu hennar. Nú eru það eflaust ekki bara beittustu hnífarnir í skúffunni sem hafa áttað sig á því að mömmu plagar hreint ekki neitt nema vöntun á löngun til að eignast kött. Ofnæmislaus er hún með öllu, það kom í ljós löngu síðar. Við uppalendur sem hyggjumst feta svipaðar brautir og móðir mín til að losna undan suði um gæludýr hef ég þetta að segja; öll svik koma upp um síðir.?