Þytur í laufi Berglind Pétursdóttir skrifar 26. október 2015 09:00 Ekkert öskrar íslenskur realismi eins og stingandi ískalt loft og laufhrúgur í innkeyrslu. Brennið sólstólana og dragið fram kakóið, veturinn er loksins kominn. Ég er ein af fáum sem ekki gráta hið íslenska gúmmísumar. Mér finnst lífsgæði mín sjaldan jafn áþreifanleg og þegar ég get vafið um mig ullarteppi eins og ég sé burrito og legið með frosið nef fyrir framan sjóðheitan Danfoss-ofn. Skvísutvennan pels og sólgleraugu var líka fundin upp á Íslandi. Það jafnast ekkert á við það að píra augun framan í lágreista vetrarsól íklæddur minkapels og öskra nokkrar línur úr hinu eftirminnilega lagi Vetrarsól með Bó. Kalt og bjart, svona á vetur að vera. Af því að ég er svona mikill vetraraðdáandi og vinn í auglýsingageiranum langar mig að koma með vinalega ábendingu til allra sem eru að reyna að selja eitthvað. Það mætti markaðssetja haustið og vetrarbyrjun mun betur. Það er orðið ógeðslega kalt og napurt. Ég hef ekki litið frídag á virkum síðan um verslunarmannahelgi og mun ekki gera fyrr en um jól. Veskið mitt öskrar og krefst þess að ég kaupi eitthvað til að gera mér kuldann bærilegri. Seljið mér ylvolgar smalabökur og sjóðheita kaffidrykki með graskerskeim, þótt ég hafi aldrei smakkað innvols graskers og geri mér enga grein fyrir bragðpallettu þess. Ég ímynda mér einhvern veginn jólalegan kanilkeim, en graskerslegri, þið skiljið. Prangið inn á mig kaðlapeysum og nýprjónuðum hosum – sjóðheitum af prjónum húsmæðraskólagenginna ömmusystra, færið mér flatböku með súpukjöti og blóðmörsís. Bara eitthvað, stemningu, helst í haustlitum. Ég er til í að klofa mittisháa laufbunka til að gera þessa vetrarupplifun mína sem stórkostlegasta. Ókei? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Berglind Pétursdóttir Mest lesið Skólaforðun: Rangnefni sem þarfnast nýrrar nálgunar Rakel Norðfjörð Vilhjálmsdóttir Skoðun Heimskasta þjóð í heimi? Sverrir Björnsson Skoðun Gleymdu leikskólabörnin Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Hvernig gerðist þetta? Tryggvi Hjaltason Skoðun Hugsjónir ójafnaðarmanns - svar við bréfi Kára Snorri Másson Skoðun „Ég hefði nú ekkert á móti því að taka aðeins í tæjuna“ Eva Pandora Baldursdóttir Skoðun Viðreisn er Samfylkingin Júlíus Viggó Ólafsson Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Það er allt í lagi að vera þú sjálfur - Opið bréf til Snorra Mássonar Kári Stefánsson Skoðun Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
Ekkert öskrar íslenskur realismi eins og stingandi ískalt loft og laufhrúgur í innkeyrslu. Brennið sólstólana og dragið fram kakóið, veturinn er loksins kominn. Ég er ein af fáum sem ekki gráta hið íslenska gúmmísumar. Mér finnst lífsgæði mín sjaldan jafn áþreifanleg og þegar ég get vafið um mig ullarteppi eins og ég sé burrito og legið með frosið nef fyrir framan sjóðheitan Danfoss-ofn. Skvísutvennan pels og sólgleraugu var líka fundin upp á Íslandi. Það jafnast ekkert á við það að píra augun framan í lágreista vetrarsól íklæddur minkapels og öskra nokkrar línur úr hinu eftirminnilega lagi Vetrarsól með Bó. Kalt og bjart, svona á vetur að vera. Af því að ég er svona mikill vetraraðdáandi og vinn í auglýsingageiranum langar mig að koma með vinalega ábendingu til allra sem eru að reyna að selja eitthvað. Það mætti markaðssetja haustið og vetrarbyrjun mun betur. Það er orðið ógeðslega kalt og napurt. Ég hef ekki litið frídag á virkum síðan um verslunarmannahelgi og mun ekki gera fyrr en um jól. Veskið mitt öskrar og krefst þess að ég kaupi eitthvað til að gera mér kuldann bærilegri. Seljið mér ylvolgar smalabökur og sjóðheita kaffidrykki með graskerskeim, þótt ég hafi aldrei smakkað innvols graskers og geri mér enga grein fyrir bragðpallettu þess. Ég ímynda mér einhvern veginn jólalegan kanilkeim, en graskerslegri, þið skiljið. Prangið inn á mig kaðlapeysum og nýprjónuðum hosum – sjóðheitum af prjónum húsmæðraskólagenginna ömmusystra, færið mér flatböku með súpukjöti og blóðmörsís. Bara eitthvað, stemningu, helst í haustlitum. Ég er til í að klofa mittisháa laufbunka til að gera þessa vetrarupplifun mína sem stórkostlegasta. Ókei?