Lærum að segja nei Pawel Bartoszek skrifar 26. september 2015 07:00 Þáttarstjórnandinn John Oliver tók nýlega fyrir bandaríska íþróttaleikvanga í þætti sínum. Einn var með VIP-sundlaug á áhorfendapöllunum, annar hafði fiskabúr hringinn í kringum hafnaboltaflötinn og svo framvegis. Allt þetta væri hið fínasta mál ef byggt væri fyrir einkafé en það var oftast ekki. Það var til dæmis algengt trikk hjá NFL-liðum að hóta að flytja til Los Angeles til að að kreista peninga út úr pólitíkusum. Það virkaði oftast. Maður myndi nú halda að hótunin um að íslenska landsliðið í fótbolta myndi flytja sig til útlanda ef það fengi ekki betri völl væri hlægileg. En viti menn. Það var nákvæmlega um það sem byrjað var að hóta í kjölfar þess að karlalandsliðið komst á stórmót. Sagt var að með tilkomu nýrrar keppni væri oftar leikið í nóvember og þá þyrfti bara yfirbyggðan leikvang. En reyndar er þegar gert ráð fyrir landsleikjum í nóvember. Við bara reynum að leika þá leiki úti og í það skipti sem það gekk ekki, í umspilinu við Króatíu, var bara leikið hér í kuldanum. Látum ekki taka okkur á einföldu „yfirmaðurinn bannar mér að selja bílinn svona ódýrt“ trikki. Umræddar breytingar á fyrirkomulagi landsleikja í Evrópu, stofnun Evrópudeildar landsliða og minniháttar fjölgun leikdaga í nóvember voru samþykktar af öllum aðildarfélögum UEFA. KSÍ sagði ekki: „Sýnið okkur miskunn! Við getum ekki spilað í nóvember.“ Munum að KSÍ og UEFA eru saman í liði. Og við, íslenskir skattgreiðendur, erum í öðru liði. Knattspyrnuhreyfingin er iðnaður. Þeim iðnaði óska ég alls hins besta. Það er alveg gaman að flottum mannvirkjum. En það á ekki króna af skattfé ríkisins eða stórskuldugrar höfuðborgar að fara í að byggja einhvern glæsivöll sem fyllist þrisvar á ári, þegar stórkostlega vel gengur. Þeir sem slíkan völl vilja byggja verða bara að borga fyrir hann sjálfir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pawel Bartoszek Mest lesið Græðgin sem hlífir engum Snæbjörn Brynjarsson og Þórólfur Júlían Dagsson Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Kennitala á blaði Jón Viðar Pálsson Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Leiðtogi sem nær árangri Birkir Jón Jónsson Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir Skoðun Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Þjónusta og greining á börnum með ADHD Elín H. Hinriksdóttir og Sólveig Ásgrímsdóttiir Skoðun Alvöru mamma Anna Margrét Hrólfsdóttir Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun
Þáttarstjórnandinn John Oliver tók nýlega fyrir bandaríska íþróttaleikvanga í þætti sínum. Einn var með VIP-sundlaug á áhorfendapöllunum, annar hafði fiskabúr hringinn í kringum hafnaboltaflötinn og svo framvegis. Allt þetta væri hið fínasta mál ef byggt væri fyrir einkafé en það var oftast ekki. Það var til dæmis algengt trikk hjá NFL-liðum að hóta að flytja til Los Angeles til að að kreista peninga út úr pólitíkusum. Það virkaði oftast. Maður myndi nú halda að hótunin um að íslenska landsliðið í fótbolta myndi flytja sig til útlanda ef það fengi ekki betri völl væri hlægileg. En viti menn. Það var nákvæmlega um það sem byrjað var að hóta í kjölfar þess að karlalandsliðið komst á stórmót. Sagt var að með tilkomu nýrrar keppni væri oftar leikið í nóvember og þá þyrfti bara yfirbyggðan leikvang. En reyndar er þegar gert ráð fyrir landsleikjum í nóvember. Við bara reynum að leika þá leiki úti og í það skipti sem það gekk ekki, í umspilinu við Króatíu, var bara leikið hér í kuldanum. Látum ekki taka okkur á einföldu „yfirmaðurinn bannar mér að selja bílinn svona ódýrt“ trikki. Umræddar breytingar á fyrirkomulagi landsleikja í Evrópu, stofnun Evrópudeildar landsliða og minniháttar fjölgun leikdaga í nóvember voru samþykktar af öllum aðildarfélögum UEFA. KSÍ sagði ekki: „Sýnið okkur miskunn! Við getum ekki spilað í nóvember.“ Munum að KSÍ og UEFA eru saman í liði. Og við, íslenskir skattgreiðendur, erum í öðru liði. Knattspyrnuhreyfingin er iðnaður. Þeim iðnaði óska ég alls hins besta. Það er alveg gaman að flottum mannvirkjum. En það á ekki króna af skattfé ríkisins eða stórskuldugrar höfuðborgar að fara í að byggja einhvern glæsivöll sem fyllist þrisvar á ári, þegar stórkostlega vel gengur. Þeir sem slíkan völl vilja byggja verða bara að borga fyrir hann sjálfir.