Aktívistinn Hildur Sverrisdóttir skrifar 21. ágúst 2015 07:00 Í sumar fór ég í verslun í miðbænum. Við innganginn var ég næstum gengin á kæli fullan af pilsner. Kælirinn var furðulega stór, á besta stað, upplýstur og nánast glimmerskreyttur, svo lokkandi var hann. Það er heldur undarlegt að verslun sem býður upp á einungis tvær tegundir af osti skuli státa af mörgum, ef ekki bara öllum, tegundum af pilsner. Enda tilgangurinn augljós; blekkja ferðamenn sem þekkja ekki til stífrar og séríslenskrar lagasetningar um bann við bjórsölu í búðum. Enda stóð þarna eldri ferðamannsræfill og tíndi dósir ofan í körfu. Ég gat ekki horft upp á hann ganga í lokkandi gildruna og vatt mér því að manninum sem eftir langa mæðu náði skilaboðunum; að þetta væri alls ekki bjór. Hann horfði á mig í forundran og skilaði svo dósunum. Hann var nýfarinn þegar inn kom hópur af ungum ferðamönnum sem byrjuðu strax að birgja sig upp af pilsner. Einn skaust til að kaupa salthnetur. Kaupin voru svo partívæn að hver heilvita maður gat sagt sér að þau voru að gera sömu mistökin. Ég ákvað að hinkra og sjá hvort afgreiðslufólkið á kassanum myndi benda þeim á það. Það gerði það ekki. Ég, orðin sjálfskipaður sendiherra þess að plata ekki ferðamenn, skarst því í leikinn og benti þeim pent á að „bjórinn“ væri óáfengur. Þau hættu við kaupin og gengu hlæjandi út. Ég skildi þau vel. Ég ákvað að gerast aktívisti. Ég leitaði í töskunni minni og fann þar post-it-miða. Vopnuð sannfæringu um að það sé ekki réttlætanlegt að plata í skjóli kjánalegra lagasetninga skrifaði ég á miðann skýrum stöfum Non alcoholic, festi á pilsnerkælinn og gekk hnarreist út. Svo það er rétt að koma með viðvörun til verslana: Ef Alþingi sér ekki sóma sinn í að afnema þetta löngu úrelta og vandræðalega bann og þið ætlið ykkur því að viðhalda sömu blekkingum gagnvart ferðamönnum í einhverju leikhúsi fáránleikans; I'll be back! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Mest lesið Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson Skoðun
Í sumar fór ég í verslun í miðbænum. Við innganginn var ég næstum gengin á kæli fullan af pilsner. Kælirinn var furðulega stór, á besta stað, upplýstur og nánast glimmerskreyttur, svo lokkandi var hann. Það er heldur undarlegt að verslun sem býður upp á einungis tvær tegundir af osti skuli státa af mörgum, ef ekki bara öllum, tegundum af pilsner. Enda tilgangurinn augljós; blekkja ferðamenn sem þekkja ekki til stífrar og séríslenskrar lagasetningar um bann við bjórsölu í búðum. Enda stóð þarna eldri ferðamannsræfill og tíndi dósir ofan í körfu. Ég gat ekki horft upp á hann ganga í lokkandi gildruna og vatt mér því að manninum sem eftir langa mæðu náði skilaboðunum; að þetta væri alls ekki bjór. Hann horfði á mig í forundran og skilaði svo dósunum. Hann var nýfarinn þegar inn kom hópur af ungum ferðamönnum sem byrjuðu strax að birgja sig upp af pilsner. Einn skaust til að kaupa salthnetur. Kaupin voru svo partívæn að hver heilvita maður gat sagt sér að þau voru að gera sömu mistökin. Ég ákvað að hinkra og sjá hvort afgreiðslufólkið á kassanum myndi benda þeim á það. Það gerði það ekki. Ég, orðin sjálfskipaður sendiherra þess að plata ekki ferðamenn, skarst því í leikinn og benti þeim pent á að „bjórinn“ væri óáfengur. Þau hættu við kaupin og gengu hlæjandi út. Ég skildi þau vel. Ég ákvað að gerast aktívisti. Ég leitaði í töskunni minni og fann þar post-it-miða. Vopnuð sannfæringu um að það sé ekki réttlætanlegt að plata í skjóli kjánalegra lagasetninga skrifaði ég á miðann skýrum stöfum Non alcoholic, festi á pilsnerkælinn og gekk hnarreist út. Svo það er rétt að koma með viðvörun til verslana: Ef Alþingi sér ekki sóma sinn í að afnema þetta löngu úrelta og vandræðalega bann og þið ætlið ykkur því að viðhalda sömu blekkingum gagnvart ferðamönnum í einhverju leikhúsi fáránleikans; I'll be back!
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun