1-0 fyrir mig Lilja Katrín Gunnarsdóttir skrifar 31. janúar 2014 06:00 Það breytist margt við það að eignast barn. Helsta breytingin felst í tímaskipulagningu því við skulum bara segja það eins og er – það er ofboðslega erfitt að fara allt í einu að hugsa um eitthvað annað en rassgatið á sjálfum sér. Nú er dóttir mín orðin fjögurra ára. Hún er ekki lengur slefandi hrúga sem lætur sér nægja að borða, sofa og horfa út í loftið. Hún er komin með persónuleika, sjálfstæðan vilja, skoðanir, pælingar og húmor. Hún spyr þúsund spurninga á hverjum degi og stendur í þeirri trú að hún sé 34 ára. Síðan hún byrjaði að geta gert sig skiljanlega og ég á móti talað af einhverju viti við hana hef ég reynt að rækta ýmsa kosti í þessu litla, saklausa barni. Ég hrósa henni á hverjum degi. Ekki bara fyrir það augljósa – að hún sé sæt, fullkomin og meiriháttar. Líka fyrir það hvað hún er dugleg að vanda sig að lita, hvað hún er með sterka réttlætiskennd og góð við aðra í kringum sig, hvað hún er sterk, fljót að hlaupa, flink að perla og endalaust góð við mömmu sína. Ég hef líka reynt að útskýra fyrir henni að ekki sé hægt að setja manneskjur í flokka. Að staðalímyndir séu bara bull. Það sé allt í lagi að strákar séu með sítt hár, skart og naglalakk og ekkert að því þó stelpur horfi á „strákamyndir“, leiki sér með verkfæri og hafi gaman af bílum. Hingað til hefur þetta ekki gengið sem skyldi. Hún kaupir ekki alltaf það sem mamma hennar segir henni því að eigin sögn „veit hún allt því hún er svo klár“. En um daginn rofaði til í baráttu minni gegn sleggjudómum. Litla, óborganlega dóttir mín spurði mig við hvað ég ynni. Ég svaraði á móti að ég væri blaðamaður og leikkona. Dóttir mín horfði undarlega á mig, hugsaði sig um í sekúndubrot og sagði síðan í hneykslunartón: „Mamma, þú ert ekki blaðamaður! Þú ert blaðakona!“ 1-0 fyrir mig. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Lilja Katrín Gunnarsdóttir Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Það breytist margt við það að eignast barn. Helsta breytingin felst í tímaskipulagningu því við skulum bara segja það eins og er – það er ofboðslega erfitt að fara allt í einu að hugsa um eitthvað annað en rassgatið á sjálfum sér. Nú er dóttir mín orðin fjögurra ára. Hún er ekki lengur slefandi hrúga sem lætur sér nægja að borða, sofa og horfa út í loftið. Hún er komin með persónuleika, sjálfstæðan vilja, skoðanir, pælingar og húmor. Hún spyr þúsund spurninga á hverjum degi og stendur í þeirri trú að hún sé 34 ára. Síðan hún byrjaði að geta gert sig skiljanlega og ég á móti talað af einhverju viti við hana hef ég reynt að rækta ýmsa kosti í þessu litla, saklausa barni. Ég hrósa henni á hverjum degi. Ekki bara fyrir það augljósa – að hún sé sæt, fullkomin og meiriháttar. Líka fyrir það hvað hún er dugleg að vanda sig að lita, hvað hún er með sterka réttlætiskennd og góð við aðra í kringum sig, hvað hún er sterk, fljót að hlaupa, flink að perla og endalaust góð við mömmu sína. Ég hef líka reynt að útskýra fyrir henni að ekki sé hægt að setja manneskjur í flokka. Að staðalímyndir séu bara bull. Það sé allt í lagi að strákar séu með sítt hár, skart og naglalakk og ekkert að því þó stelpur horfi á „strákamyndir“, leiki sér með verkfæri og hafi gaman af bílum. Hingað til hefur þetta ekki gengið sem skyldi. Hún kaupir ekki alltaf það sem mamma hennar segir henni því að eigin sögn „veit hún allt því hún er svo klár“. En um daginn rofaði til í baráttu minni gegn sleggjudómum. Litla, óborganlega dóttir mín spurði mig við hvað ég ynni. Ég svaraði á móti að ég væri blaðamaður og leikkona. Dóttir mín horfði undarlega á mig, hugsaði sig um í sekúndubrot og sagði síðan í hneykslunartón: „Mamma, þú ert ekki blaðamaður! Þú ert blaðakona!“ 1-0 fyrir mig.
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun