Slakur endir á góðri drullu Stígur Helgason skrifar 1. júlí 2013 10:00 Skemmtilegast var þegar strákarnir renndu sér í leikskólagruggið af Drullumalli. Magnús Elvar Jónsson Tónlist. Botnleðja. All Tomorrow‘s Parties. Atlantic Studios. Strákarnir í Botnleðju voru í góðum gír á föstudeginum, spiluðu alla sína helstu smelli í bland við nokkur ný lög sem voru sum hver alveg frábær en gripu salinn ekki alveg jafnhressilega og allra frægustu afurðirnar, eðli málsins samkvæmt. Skemmtilegast var þegar strákarnir renndu sér í leikskólagruggið af Drullumalli - það fór ekki fram hjá neinum sem ekki vissi það þá þegar hversu mikið brautryðjendaband Botnleðja er í íslenskri músíksenu. Það var helst að sviðið væri of stórt fyrir þremenningana, sem höfðu lítil tök á að sprikla og fylla upp í tómarúmið, en reyndu af og til að fjölga mönnum á sviðinu með prýðilegum árangri. Það sem dregur þó helst úr upplifuninni er rólegt lokalagið af nýju plötunni þeirra, einhvers konar epískur samsöngur sem hljómar eins og hann hafi verið saminn fyrir heimsmeistarakeppnina í fótbolta, en fáir þekktu lagið og það var misráðið að ljúka tónleikunum ekki með sígildri sprengju úr drekkhlöðnu vopnabúrinu. Niðurstaða: Góðir tónleikar sem enduðu helst til of rólega. ATP í Keflavík Gagnrýni Mest lesið Með húsaflutninga á heilanum Lífið Sigmundur og hvolpurinn gleðjast yfir fylgi Miðflokksins Lífið Covidsmitaður Al Pacino var nær dauða en lífi Lífið Dolly gefur 135 milljónir vegna Helenu Lífið Krakkatían: Ber, forsetar og prinsessur Lífið „Það braut ísinn að við hefðum deitað sama gaurinn“ Lífið „Það er önnur hver gella með í vörunum“ Lífið „Ég var heppinn. En ekki hann“ Lífið Ólafur Ragnar skellti sér á sæþotu eftir langan dag Lífið Karlmennskuhlaðvarpið heyrir sögunni til Lífið Fleiri fréttir Speak No Evil: Pabbi er ekki með fulle fem Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Sjá meira
Tónlist. Botnleðja. All Tomorrow‘s Parties. Atlantic Studios. Strákarnir í Botnleðju voru í góðum gír á föstudeginum, spiluðu alla sína helstu smelli í bland við nokkur ný lög sem voru sum hver alveg frábær en gripu salinn ekki alveg jafnhressilega og allra frægustu afurðirnar, eðli málsins samkvæmt. Skemmtilegast var þegar strákarnir renndu sér í leikskólagruggið af Drullumalli - það fór ekki fram hjá neinum sem ekki vissi það þá þegar hversu mikið brautryðjendaband Botnleðja er í íslenskri músíksenu. Það var helst að sviðið væri of stórt fyrir þremenningana, sem höfðu lítil tök á að sprikla og fylla upp í tómarúmið, en reyndu af og til að fjölga mönnum á sviðinu með prýðilegum árangri. Það sem dregur þó helst úr upplifuninni er rólegt lokalagið af nýju plötunni þeirra, einhvers konar epískur samsöngur sem hljómar eins og hann hafi verið saminn fyrir heimsmeistarakeppnina í fótbolta, en fáir þekktu lagið og það var misráðið að ljúka tónleikunum ekki með sígildri sprengju úr drekkhlöðnu vopnabúrinu. Niðurstaða: Góðir tónleikar sem enduðu helst til of rólega.
ATP í Keflavík Gagnrýni Mest lesið Með húsaflutninga á heilanum Lífið Sigmundur og hvolpurinn gleðjast yfir fylgi Miðflokksins Lífið Covidsmitaður Al Pacino var nær dauða en lífi Lífið Dolly gefur 135 milljónir vegna Helenu Lífið Krakkatían: Ber, forsetar og prinsessur Lífið „Það braut ísinn að við hefðum deitað sama gaurinn“ Lífið „Það er önnur hver gella með í vörunum“ Lífið „Ég var heppinn. En ekki hann“ Lífið Ólafur Ragnar skellti sér á sæþotu eftir langan dag Lífið Karlmennskuhlaðvarpið heyrir sögunni til Lífið Fleiri fréttir Speak No Evil: Pabbi er ekki með fulle fem Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Sjá meira