Ráð við gjaldeyrisgræðgi Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 9. ágúst 2012 00:01 Það er sama hvort ég labba um Laugaveginn eða vappa um Skagafjörðinn, ég er farinn að reka upp fagnaðaróp þegar ég heyri einhvern orða hugsun sína á okkar ylhýra. Ekki svo að mér þyki erlendir ferðamenn leiðinlegir en það er bara svo ágætt að rekast á Íslendinga, sérstaklega þegar maður er búinn að hafa fyrir því að koma sér til Íslands. Reyndar hef ég afskaplega gaman af því að spjalla við ferðamennina og kanna hug þeirra. Allir eiga það sameiginlegt að vera afar hrifnir af náttúru landsins og hneykslaðir á háu verðlagi. Á sama tíma heyrist hljóð úr horni því blessaðir ferðamennirnir skilja ekki nógar fjárhæðir eftir sig. Hef ég heyrt ýmsum hugmyndum kastað til að ráða bót á því, eins og til dæmis þær að setja sérstakt gjald á þetta þjakaða lið, lokka hingað efnaða ferðamenn og búa til afþreyingu og þjónustu sem hægt er að verðleggja eftir himinskautum. Með reglulegu millibili heyrum við líka að ágangur þessa fólks rýrir náttúruperlur okkar eins og Gullfoss og Geysi en umhverfi þessara staða verður gengið niður í svörð ef ekki er brugðist við. Ég þekki nú mitt heimafólk ágætlega, þó erfitt sé að hitta á það í mannþrönginni, og veit því að það er líklegt til að fara út í svona aðgerðir. Skiptir þá engu að það er í eðli hvers óbrenglaðs manns að halda að sér höndum þegar honum þykir okrað á sér. Það er ekki af nísku gert heldur er einhvers konar blygðunarkennd farin að taka í taumana. En þá ætla ég líka að fá að setja fram eina geggjaða hugmynd sem gæti fallið vel að svona okurstarfsemi. Ef það á að fara að leggja meira á þetta góða fólk þá væri ekki úr vegi að koma upp áfallahjálp sem allra næst flugvellinum í Keflavík svo hún finni fólk fljótlega eftir að það áttar sig á verðlaginu. Svo að hún falli nú vel að þessum áherslum mætti hafa þetta rándýra lúxusáfallahjálp. Það er hætt við því að fólk snúi til síns heima eftir slíkar móttökur og þá er búið að takmarka ágang á náttúruperlur vorar verulega. Þar sem við myndum þá ekki fá frekara tækifæri til að okra á liðinu setjum við sérstakt gjald á alla sem fara í þessa áfallahjálp til að bæta okkur þetta tekjutjón. Þessa hugmynd er ég tilbúinn að selja yfirvöldum á okurverði, að sjálfsögðu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Heilbrigðiskerfið logar og er að hrynja: Þú áttir betra skilið Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Lenda menn í fangelsi eftir misheppnaða skólagöngu? Elinóra Inga Sigurðardóttir Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson Skoðun Við þurfum að tala um Bálstofuna Matthías Kormáksson Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun
Það er sama hvort ég labba um Laugaveginn eða vappa um Skagafjörðinn, ég er farinn að reka upp fagnaðaróp þegar ég heyri einhvern orða hugsun sína á okkar ylhýra. Ekki svo að mér þyki erlendir ferðamenn leiðinlegir en það er bara svo ágætt að rekast á Íslendinga, sérstaklega þegar maður er búinn að hafa fyrir því að koma sér til Íslands. Reyndar hef ég afskaplega gaman af því að spjalla við ferðamennina og kanna hug þeirra. Allir eiga það sameiginlegt að vera afar hrifnir af náttúru landsins og hneykslaðir á háu verðlagi. Á sama tíma heyrist hljóð úr horni því blessaðir ferðamennirnir skilja ekki nógar fjárhæðir eftir sig. Hef ég heyrt ýmsum hugmyndum kastað til að ráða bót á því, eins og til dæmis þær að setja sérstakt gjald á þetta þjakaða lið, lokka hingað efnaða ferðamenn og búa til afþreyingu og þjónustu sem hægt er að verðleggja eftir himinskautum. Með reglulegu millibili heyrum við líka að ágangur þessa fólks rýrir náttúruperlur okkar eins og Gullfoss og Geysi en umhverfi þessara staða verður gengið niður í svörð ef ekki er brugðist við. Ég þekki nú mitt heimafólk ágætlega, þó erfitt sé að hitta á það í mannþrönginni, og veit því að það er líklegt til að fara út í svona aðgerðir. Skiptir þá engu að það er í eðli hvers óbrenglaðs manns að halda að sér höndum þegar honum þykir okrað á sér. Það er ekki af nísku gert heldur er einhvers konar blygðunarkennd farin að taka í taumana. En þá ætla ég líka að fá að setja fram eina geggjaða hugmynd sem gæti fallið vel að svona okurstarfsemi. Ef það á að fara að leggja meira á þetta góða fólk þá væri ekki úr vegi að koma upp áfallahjálp sem allra næst flugvellinum í Keflavík svo hún finni fólk fljótlega eftir að það áttar sig á verðlaginu. Svo að hún falli nú vel að þessum áherslum mætti hafa þetta rándýra lúxusáfallahjálp. Það er hætt við því að fólk snúi til síns heima eftir slíkar móttökur og þá er búið að takmarka ágang á náttúruperlur vorar verulega. Þar sem við myndum þá ekki fá frekara tækifæri til að okra á liðinu setjum við sérstakt gjald á alla sem fara í þessa áfallahjálp til að bæta okkur þetta tekjutjón. Þessa hugmynd er ég tilbúinn að selja yfirvöldum á okurverði, að sjálfsögðu.