Harry Potter og pissupásan Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 7. mars 2012 14:00 Bíó. The Woman in Black. Leikstjórn: James Watkins. Leikarar: Daniel Radcliffe, Ciarán Hinds, Janet McTeer, Sophie Stuckey, Liz White. Á Englandi í upphafi síðustu aldar ferðast ungur ekkill (leikinn af Harry Potter) til afskekktrar sveitar vegna vinnu sinnar og reynir að koma mannlausu húsi á sölu. Þegar á staðinn er komið reynast þorpsbúar hinir viðskotaverstu og vilja þeir hann burt sem fyrst. Potter lætur sér ekki segjast og fer til að líta á húsið. Upphefst þá einn djöfullegasti draugagangur sem ég hef séð í kvikmynd í allnokkurn tíma og nokkrum sinnum varð ég að halda fyrir augun. Slíkt geri ég almennt ekki, enda er ég stór strákur, en andrúmsloft myndarinnar hreinlega neyddi mig til þess. Já, það er mikill drungi yfir The Woman in Black og eymd þorpsins þar sem börnin keppast við að fyrirfara sér á sér enga hliðstæðu. Sýnilegur viðbjóður er af skornum skammti en þess í stað spilar myndin með ótta áhorfandans við það sem gæti leynst í myrkrinu. Leikstjórinn kann hrollvekjusöguna greinilega upp á tíu og vísar útlitslega til mýgrúts af klassískum hrollvekjum, og allra mest til hinnar bresku The Innocents frá 1961. Stemningu gömlu myndanna blandar hann svo saman við hávaðasaman bregðustíl nýrri mynda, sem er á köflum áhrifamikið en óþarfi þess á milli. Þessi vel heppnaði hryllingur hélt mér í heljargreipum þar til um miðbik myndar, en þá ákvað sýningarstjórinn að kominn væri tími á pissupásu og dembdi autotjúnuðu partýpoppi yfir skelfda áhorfendur þar til seinasti hrollurinn var farinn úr liðinu. Ég átti verulega erfitt með að komast inn í myndina að þessu loknu og lít svo á að þarna hafi verið framið listrænt skemmdarverk. Með hvaða hætti er hægt að réttlæta það að rétt rúmlega 90 mínútna löng kvikmynd sé slitin í sundur með hléi? Að vera kippt út úr hundrað ára gömlu draugahúsi inn í vinsældarlista FM957 eyðilagði The Woman in Black fyrir mér, en ég hallast að því að hún sé frábær hrollvekja. Ég vil þó ekki fullyrða það fyrr en ég sé hana í sjónvarpi. Niðurstaða: Eitt besta dæmið um eyðileggingarmátt pissupásunnar, en The Woman in Black er frábær fram að henni. Mest lesið „Þetta eru mjög vondir samningar við Storytel“ Menning Björn keypti sex hundruð ára höll í Frakklandi og ætlar að gera hana upp Lífið Hryllingurinn sveif yfir vötnum hjá fræga fólkinu Lífið Fólk grípi til sænsku dauðhreinsunarinnar fyrr en ella Lífið „Ég er miklu oftar gröð en hann“ Lífið Íslenskur leiklistarnemi upplifði óraunverulega stund í New York Lífið Þvertekur fyrir að typpið hafi verið stækkað Lífið Fegurðardrottning fékk nýtt herbergi Lífið Siðlaus maður étur skít og öðlast samkennd Lífið Íbúðin gjörbreyttist eftir að hafa fært eldhúsið Lífið Fleiri fréttir The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira
Bíó. The Woman in Black. Leikstjórn: James Watkins. Leikarar: Daniel Radcliffe, Ciarán Hinds, Janet McTeer, Sophie Stuckey, Liz White. Á Englandi í upphafi síðustu aldar ferðast ungur ekkill (leikinn af Harry Potter) til afskekktrar sveitar vegna vinnu sinnar og reynir að koma mannlausu húsi á sölu. Þegar á staðinn er komið reynast þorpsbúar hinir viðskotaverstu og vilja þeir hann burt sem fyrst. Potter lætur sér ekki segjast og fer til að líta á húsið. Upphefst þá einn djöfullegasti draugagangur sem ég hef séð í kvikmynd í allnokkurn tíma og nokkrum sinnum varð ég að halda fyrir augun. Slíkt geri ég almennt ekki, enda er ég stór strákur, en andrúmsloft myndarinnar hreinlega neyddi mig til þess. Já, það er mikill drungi yfir The Woman in Black og eymd þorpsins þar sem börnin keppast við að fyrirfara sér á sér enga hliðstæðu. Sýnilegur viðbjóður er af skornum skammti en þess í stað spilar myndin með ótta áhorfandans við það sem gæti leynst í myrkrinu. Leikstjórinn kann hrollvekjusöguna greinilega upp á tíu og vísar útlitslega til mýgrúts af klassískum hrollvekjum, og allra mest til hinnar bresku The Innocents frá 1961. Stemningu gömlu myndanna blandar hann svo saman við hávaðasaman bregðustíl nýrri mynda, sem er á köflum áhrifamikið en óþarfi þess á milli. Þessi vel heppnaði hryllingur hélt mér í heljargreipum þar til um miðbik myndar, en þá ákvað sýningarstjórinn að kominn væri tími á pissupásu og dembdi autotjúnuðu partýpoppi yfir skelfda áhorfendur þar til seinasti hrollurinn var farinn úr liðinu. Ég átti verulega erfitt með að komast inn í myndina að þessu loknu og lít svo á að þarna hafi verið framið listrænt skemmdarverk. Með hvaða hætti er hægt að réttlæta það að rétt rúmlega 90 mínútna löng kvikmynd sé slitin í sundur með hléi? Að vera kippt út úr hundrað ára gömlu draugahúsi inn í vinsældarlista FM957 eyðilagði The Woman in Black fyrir mér, en ég hallast að því að hún sé frábær hrollvekja. Ég vil þó ekki fullyrða það fyrr en ég sé hana í sjónvarpi. Niðurstaða: Eitt besta dæmið um eyðileggingarmátt pissupásunnar, en The Woman in Black er frábær fram að henni.
Mest lesið „Þetta eru mjög vondir samningar við Storytel“ Menning Björn keypti sex hundruð ára höll í Frakklandi og ætlar að gera hana upp Lífið Hryllingurinn sveif yfir vötnum hjá fræga fólkinu Lífið Fólk grípi til sænsku dauðhreinsunarinnar fyrr en ella Lífið „Ég er miklu oftar gröð en hann“ Lífið Íslenskur leiklistarnemi upplifði óraunverulega stund í New York Lífið Þvertekur fyrir að typpið hafi verið stækkað Lífið Fegurðardrottning fékk nýtt herbergi Lífið Siðlaus maður étur skít og öðlast samkennd Lífið Íbúðin gjörbreyttist eftir að hafa fært eldhúsið Lífið Fleiri fréttir The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira